Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Control público e empoderamiento cidadán en Madrid

  • Hai un ano que en Madrid se empezaron a realizar auditorias sobre a débeda e as políticas públicas da nación. Dispoñen de dúas vías independentes: O Concello de Madrid puxo en marcha unha comisión de expertos para supervisar a xestión da cidade durante a última década. E creáronse grupos de traballo da cidadanía nos distritos urbanos, promovidos pola Plataforma de Auditoría Popular da Débeda PACD.
Usera eta Arganzuela auzo madrildar umiletan herritarrak euren kabuz hasi dira PPren udalak utzitako zorra auditatzen. (Argazkia: Guillermo Lillo)
Usera eta Arganzuela auzo madrildar umiletan herritarrak euren kabuz hasi dira PPren udalak utzitako zorra auditatzen. (Argazkia: Guillermo Lillo)

En maio de 2015, a candidatura popular Agora Madrid chegou ao Goberno municipal de Madrid co apoio do PSOE, que pechou o mandato do pp que levaba alí 24 anos. Na campaña electoral o equipo de Manuela Carmena puxo en marcha un programa participativo e a auditoría popular foi unha das propostas máis apoiadas. Creou a Subdirección Xeral de Auditoría de Débeda e Políticas Públicas á súa chegada ao Concello. En maio de 2016 constituíuse a Comisión Asesora de Auditoría Pública de Débeda e Políticas Públicas.

A comisión está formada por nove expertos e a coordinadora é Bibiana Medialdea, profesora de Economía Aplicada na Universidade Complutense: “No ambiente está a reivindicación da auditoría popular. O goberno municipal ha creado os órganos de auditoría a petición da cidadanía, aínda que hai poucos exemplos similares aos que estamos a facer, mesmo a nivel internacional”. A Medialdea foi contratada indefinidamente pola área de Economía do Concello, pero o traballo do resto de membros da comisión é voluntario.

A auditoría aprobouse no pleno municipal, co apoio do PSOE e Cidadáns. “Chamámolo auditoría municipal de débeda e políticas públicas, aínda que pareza contraditorio: é unha auditoría municipal, porque é o Concello o que o está facendo. É máis, si a cidadanía non quixese participar, o Concello seguiría sendo responsable de realizar a auditoría. Pero non só interésanos a débeda, senón tamén as intervencións municipais que tiveron un impacto significativo na cidadanía”.

A Comisión Consultiva decide a quen e para que se van a solicitar os informes necesarios para explicar como foi a xestión dos gobernos municipais de Madrid entre 2003 e 2015: “A auditoría vai unida a unha vocación democrática, profunda e radical dos cidadáns, co desexo de estar ao tanto do que está a suceder. Nós considerámolo un concepto amplo: estamos a analizar as políticas e intervencións municipais que teñen indicios de impacto negativo na cidadanía, todas elas, ademais da débeda, estamos a inspeccionar as políticas que tiveron impacto no emprego e a recadación, así como as que tiveron impacto na exclusión social, a desigualdade de xénero e o medio ambiente”.

Falta moito para publicar as conclusións e mostrouse prudente sobre a lexitimidade da débeda que pode aflorar o estudo Medialdea: “Dicir si a débeda é ou non lexítima é algo moral e político. Iso téñeno que facer os cidadáns, é o seu dereito. Unha comisión de expertos non pode concluír que a débeda sexa ilegal, nin o Concello”.

Alfredo Sánchez (PACD):
“Nós non queremos que a auditoría sexa cidadá porque houbo referendo, senón porque a cidadanía se ha empoderado no proceso”

A débeda do Concello de Madrid é moi elevada –5.000 millóns de euros en maio de 2016; xa se amortizaron 871 millóns co novo goberno municipal– pero non foi a principal razón para realizar a auditoría. A Medialdea deixou claro que o Concello non se atopa inmerso nunha crise de débeda, porque é capaz de facer fronte aos pagos. “Con todo, si analizamos como xestionou o Concello os recursos, veriamos que non se respectaron os criterios éticos e políticos, nin os dereitos humanos”.

Auditoría realizada pola cidadanía

“Nalgúns departamentos do goberno municipal de Madrid parece que hai medo, porque está por ver si a auditoría vai ter unha gran participación cidadá. Si recoñécese que unha parte da débeda non ten lexitimidade, existe a posibilidade de non pagar devandita débeda. Ao que está a facer o Concello non o chamaría auditoría popular, porque a cidadanía non participou, polo menos até agora. Nós non queremos que a auditoría sexa cidadá porque houbo referendo, senón porque a cidadanía se ha empoderado no proceso”. Alfredo Sánchez é membro da Plataforma de Auditoría Popular da Débeda do PACD. A proposta de auditoría foi presentada ao Departamento de Economía un mes despois da chegada de Agora Madrid ao Concello, e aínda que tiveron en conta varios puntos –a creación dunha comisión de expertos e non ter en conta só as cuestións financeiras–, consideran que o Concello vai deixar de participar á cidadanía e centrarse exclusivamente no aspecto técnico. Por iso, están a promoverse auditorías nos distritos urbanos de Madrid.

O PACD reorganiza a metodoloxía presentada ao Concello e apoia aos grupos de traballo de auditoría creados en Usera e Arganzuela, co obxectivo de estender o proceso de auditoría a outro dezanove distritos urbanos de Madrid. A maioría dos membros dos grupos de traballo son veciños e veciñas da zona, que traballan con total autonomía e deciden pola súa conta como utilizar a metodoloxía de traballo desenvolvida pola plataforma.

“Tentamos simplificar o proceso para que participe o maior número posible de persoas. É certo que é conveniente ter a alguén que saiba algo de contabilidade ou de orzamentos, pero o que máis importa son os veciños, porque ven en que se gasta o diñeiro. En Usera, comezaron a auditar a xestión das casas de cultura e miran que cursos ofrécense, a quen beneficia… Iso a xente veo, non hai que ser experto”. Tamén se comezaron a auditar os contratos do servizo de limpeza.

“Cunha pequena charla explicamos aos veciños o que é a auditoría, para que saiban que non é só unha parte económica. A continuación, ofrecémoslles unhas fichas para que digan que investimentos realizados no barrio recollen indicios de ser ilexítimas. Por exemplo, en Usera, comezaron a auditar Caixa Máxica. Construíuse para os Xogos Olímpicos que se querían organizar en Madrid, e agora está buxán, só organízase o Open Tenis de Madrid durante dúas semanas ao ano. No último ano subcontratouse a unha empresa privada e hai que pagar polo servizo. Doutra banda, en Arganzuela comezouse a auditar a xestión da feira de froitas e hortalizas. O edificio está buxán e custou máis de 200.000 euros desde 2007”.

Na asemblea deciden que casos van a auditar os veciños, porque non poden traballar todo –o equipo de Usera está composto por un dez membros, algo parecido en Arganzuela–. O seguinte paso é solicitar información ao Concello a través do Portal de Transparencia. Precisamente, a ineficacia deste servizo é o principal obstáculo para avanzar, xa que os veciños teñen que esperar moito para acceder aos datos e, en moitas ocasións, a información non é axeitada.

Unha vez obtida a información, a cidadanía decide si o analizado é ou non lexítimo. O PACD estableceu unha serie de criterios: pódense cualificar de ilegitimos aqueles proxectos que superen nunha porcentaxe elevada o gasto previsto, así como aqueles proxectos que promovan o uso do coche en lugar do transporte público ou cando unha empresa aumente as desigualdades entre mulleres e homes. En calquera caso, os grupos de traballo teñen os criterios que eles mesmos estableceron.

Unha vez extraídas as conclusións de cada tema auditado –a información recollida na web de Madrid Audita Madrid–, os grupos de traballo queren completar o informe xeral do distrito urbano. Así mesmo, queren unir o traballo realizado co realizado polo Concello para que tamén poidan publicar os resultados. Máis que un referendo de resultados, Sánchez afirma que o obxectivo é concienciar sobre o tema, “para que a cidadanía saiba que o orzamento é responsabilidade de todos e non duns poucos”.

Egiaren Batzorde bat zorrarentzat

Bi bide dituzte estatuek zorpetzeko. Ohikoa da aurrekontuetan aurreikusitako diru-sarrerak eta gastuak bat ez etortzea, estatu batek zerga eta tasa bidez bildutako dirua gastu kopurua baino txikiagoa izan delako.

Defizit hori finantziatzeak zorpetzea dakar. Beste alde batetik, estatu batek dirua eskatu diezaioke eragile bati –Europar Batasunari, esaterako–, zuzenean beste agente bati mailegatzeko edota zorra jaulki dezake, esate baterako, bankuak erreskatatzeko. Ezohikoa da estatuek zorra zertarako jaulki duten adieraztea, eta hor dago auziaren gakoa.

Hainbatek uste du ezin dela zorra ez-legitimotzat jo, estatu demokratiko deritzotenetan herritarrek aukeratzen dituztelako agintariak. Beste askok garbi dute hori ordea, eta estatuen zorraren legitimotasunik eza aldarrikatzen dute –legeaz harago, beste irizpide batzuk dituzte legitimoa zer den zehazteko–. Eric Toussaint zor publiko bidegabeak ez ordaintzearen aldeko mugimenduko buruak, esaterako. Behar egoeran dauden herrialdeek zorra ordaintzeari uko egin diezaioketela defendatzen du Toussaintek, baita zorra ez zilegia denean edota zorra gorrotagarria denean.

Ekuadorren egindakoa nazioartean estatu batek bultzaturiko auditoretzaren adibidea izan daiteke: zor publikoak diktadura finantzatu zuen eta 2007-2008an egindako auditoretzaren ondotik zorraren %70ari uko egitea erabaki zuten. Greziako Gobernuak Zorrari buruzko Egiaren Batzordea jarri zuen martxan 2015eko martxoan  –Toussaint bera izan da batzordeko koordinatzailea– eta hiru hilabete ondoren zorraren zein zatiri uko egin daitekeen azaldu zuten.

Eusko Jaurlaritzak hamar milioi euroko zorra zuen 2014 urtearen amaieran, eta badira zor hori auditatu eta ez ordaintzearen aldeko mugimenduak: Zorraren Auditoretza Herritarraren plataforma, esaterako. Nafarroan, CAN aurrezki kutxaren desagerpenaren inguruko ikerketa batzordea martxan jartzea onartu zuten apirilean, osoko bilkuran.


Interésache pola canle: Zor bidegabea
Políticas de austeridade
Isto é o ano 2024: benvido á "normalidade" da Europa neoliberal
O Consello de Ministros de Economía e Finanzas dos 27 países da Unión Europea ha acordado o 20 de decembro establecer normas fiscais máis estritas. O retorno das políticas austericidas suporá un cambio de rumbo nos últimos anos e unha nova redución do investimento... [+]

Si tes cancro no Líbano, empeza a buscar diñeiro para pagar medicamentos, o estado non atenderache
Hoxe a estatua está quebra no Líbano que hai uns anos chamaban ‘Suíza de Oriente Próximo’. O sistema sanitario é un servizo básico que non pode garantir aos cidadáns. Miles de persoas atrapadas por cancro, unha enfermidade crónica grave ou unha enfermidade mental... [+]

2020-04-15 | ARGIA
Aprazan un ano o pago da débeda externa aos 76 países máis pobres
A medida foi acordada polo G7 e está pendente de ratificación polo G-20, que decidiu atrasala. Trátase de desenvolver medidas para facer fronte á pandemia co diñeiro dos pagos atrasados. O que piden varios axentes é, máis que un adiamento, unha condonación da débeda.

66.577 millóns de euros: "Para rescatar" o diñeiro público que se doou á banca española
O Tribunal de Contas do Estado español calcula en 66.577 millóns de euros o custo do rescate da banca española. É dicir, o diñeiro público que se deu aos bancos e que aínda é a maior parte do que os bancos non devolveron.

1,2 millóns de euros da cidadanía en Navarra pasan a mans dos bancos cada día
A próxima gran crise económica a nivel mundial nacerá, cada vez máis forte, nas saias da enorme débeda que se acumula nos países. Crise sobre a crise. Segundo os expertos, a principal receita que se utilizou para facer fronte á crise foi fomentar o endebedamento, pondo... [+]

2018-07-19 | ARGIA
AHT-ren xahubidea
Bergarako lotuneko beste zati bat esleitu du Adifek: kilometroko 35 milioi euro

Espainiako Sustapen ministerioak Euskal Y-aren bigarren zati bat esleitu du Bergarako lotunean, trenbide azkarraren sareak bat egiten duen tokian.


Xeografía do Despilfarro
O Tribunal Europeo de Contas cuestionou a construción do TAV en España e criticoulle duramente por non ser eficiente; entre outras cousas, o informe europeo fai referencia á construción da E vasca en Araba, Bizkaia e Gipuzkoa, que tampouco vai ser rendible. Sabiamos que nas... [+]

Javier Onieva. Gardián e guerreiro do diñeiro público
"En Navarra, ningún partido ten intereses na fiscalización da débeda pública"
É duro escoitar que en Navarra ningún partido ten interese en indagar na débeda inxusta, nin á dereita nin á esquerda. Ou que o goberno do cambio non fai máis que UPN na loita contra a fraude fiscal. Tras actuar con el, constátase que os bancos teñen hoxe máis poder que... [+]

2018-02-14 | ARGIA
Etxegabetze asko eragin duen IRPH indizearen auzia Europara iritsiko da, Arabako kasu batengatik

Arabako auzitegiak Europara eramango du IRPH klausulen inguruko auzia. Espainiako Auzitegi Gorenak, epaileen arteko desadostasun handiekin, atzera bota zuen Arabatik emandako epai bat, zeinak indize hipotekarioa baliogabetzat jo zuen.


Lizarrako kirol hiria: inoiz egin gabeko proiektuak 14 milioi euroko zuloa utzi dezake

Lizarran duela urte batzuk kirol instalazio bat eraikitzeko operazio urbanistikoak kiebrara eraman dezake udalerria, egungo alkate Koldo Leozen (EH Bildu) arabera. Nafarroako Kontuen Ganberak kaleratu berri duen txostenak susmo horiek baieztatu baizik ez ditu egin.


2018-01-23 | ELA sindikatua
Zor Publikoaren inguruko astea Iruñean

Nafarroako Parlamentu Sozialak -ELA tarteko- zor publikoaren aurkako astea antolatu du Iruñean, urtarrilaren 22 eta 26 bitartean. Astean zehar hainbat ekitaldi eta hitzaldi izango dira zor publikoaren inguruan. Aipagarria da Eric Toussaintzoren hitzaldia, alegia, zor... [+]


2017-12-27 | ARGIA
Erraustegiaren 52.000 tona eskoria nahasteko, urtean 6 milioi euro gastatuko ditu Gipuzkoak

Gipuzkoako Hondakinen Kontsortzioak (GHK) Eguberri egunaren biharamunean onartu ditu Zubietako erraustegiaren bigarren fasearen baldintza pleguak. Biometanizazio planta eta eskoria nahiz errauts toxikoak tratatzeko gunea egingo dituzte, orain erraustegia eraikitzen ari diren... [+]


A planta de incineración de Amager Bakke en Copenhague, o novo 'elefante branco'
Un edificio moi grande, famoso e custoso, levantado polas autoridades públicas, que se converte ao mesmo tempo nunha carga económica para a súa explotación ou mantemento, é o que en inglés se coñece como White elephant e en francés Eléphant blanc. As corporacións que... [+]

Eguneraketa berriak daude