Así se pode ver no informe anual sobre o Estado español, no que, como sempre, propón un ataque antisocial. Volveu a arremeter contra o contribuínte, impondo recortes por importe de 5.500 millóns de euros, é dicir, o 0,5% do PIB do Estado español. Para iso, reclamou un incremento do IVE, impostos especiais sobre os carburantes e defendeu a necesidade de revisar os gastos en educación e sanidade, así como ter unha maior flexibilidade laboral. Todo iso co obxectivo de lograr “unha redución progresiva do déficit público e da débeda”.

O FMI non di nada sobre a revisión e redución do gasto militar, a pesar de que no Estado español quérese pasar de 6.000 a 8.000 millóns de euros en 2017, o que supón un incremento do 33%. Ao FMI dálle igual nacionalizar as autoestradas en quebra que o Estado –porque en realidade é para salvar aos seus amigos–, aínda que iso terá un custo de 6.000 millóns de euros, como o rescate dos bancos antes custounos 40.000 millóns de euros.

É triste e lamentable que ante este ataque antisocial do FMI non haxa unha resposta contundente da poboación. A razón e o peso da responsabilidade é pór en grave situación á esquerda política, social e sindical. A socialdemocracia está dominada, separada, desaparecida, e o que é peor, sen alternativa ao Capital. Deixaron o camiño libre para impor medidas antisociais á xente que se negou a votar. É necesario e urxente que esa esquerda reflexione e asuma un comportamento máis radical e solidario. Polo menos para paralizar o FMI e o Capital.