“Un novo sistema de subscrición sen un prezo concreto asociado ao produto? Cada un pondo o que pode e recollendo o que queira? Estes de ARGIA están tolos”, escoitamos a máis dun.
Sáese da lóxica capitalista para aparcar os prezos do produto e buscar a adhesión ao proxecto? Diferenciar o produto que recibes da achega económica que fas? Permitir que a xente pague o que poida? Si, pero se o proxecto ARGIA desenvolveuse durante case cen anos, non foi grazas á lóxica capitalista. Chegamos aquí grazas á xente que pomos o noso diñeiro para impulsar uns valores que non se poden pagar en diñeiro. Neste sentido, non achega nada novo. Cal é a clave? Exposición máis clara dos motivos da imposición e captación de todas as achegas: das que queren achegar máis e das que poden achegar pouco. Quen cremos que este proxecto merece a pena, agora temos a oportunidade de fortalecer a LUZ.
“Nós sempre somos subscritores, eh!”, ou “acabo de asociarme” ou “ti tamén es de ARGIA?”... cada un indica coas súas palabras que pon diñeiro para que o proxecto ARGIA estea en marcha. Implícase.
Desde 1980, a forma de supervivencia de ARGIA foi pagar a cota anual a cambio de recibir o semanario e a revista mensual Larrun.
Ao longo dos anos, multiplicáronse os traballos xornalísticos que realiza ARGIA: ademais de traballar na web información relacionada co día a día, pomos todos os contidos libres e gratuítos para que os traballos en eúscaro difúndanse ao máximo; vivimos nas redes sociais e de aí conseguimos que veñan mozas e novos lectores; en Internet estamos a pór a maior colección de traballos audiovisuais en eúscaro (máis de 2.100 vídeos) para que os cidadáns poidamos atopalos facilmente.
Que achegan todos estes traballos de promoción dos valores de ARGIA? Que moitos dos traballos que ARGIA realiza en beneficio da cidadanía e do eúscaro non son “produtos” con prezo nas leis do mercado. E por outro, que hai persoas que valoran estes traballos que realiza ARGIA e que queren facer unha achega económica, sen ter un contido en papel.
Como adaptar o modelo de subscrición que temos sempre a esta nova situación?
Mantendo o núcleo da subscrición. É dicir, entendendo que ARGIA é todo o proxecto que mantemos coa nosa achega económica. Por tanto, a cota de subscrición que até agora estivo suxeita ao prezo do semanario, en diante estará vinculada ao proxecto. Independentemente de que recibamos ou non o Semanario en casa, é dicir, sexamos “interlocutores” ou non, todos os que pomos diñeiro a favor do proxecto ARGIA somos de ARGIA: “Xente ARGIA”, facendo unha chiscadela á “xente do eúscaro” de Xamar.
Tranquilo, querido socio. Mentres vostede non nos comunique nada, manteremos a relación como sempre: pór 148 euros ao ano (é dicir, salgue 12 euros ao mes) e semanalmente un semanario semanal, cada mes en Larrun e a principios de febreiro.
Con todo, quen así o queiramos, agora temos a oportunidade de adaptar o que damos e recibimos do proxecto de comunicación ARGIA ao noso estilo de vida. Que está disposto a achegar cada un de nós para fortalecer esas outros labores xornalísticos que realiza ARGIA xunto co Semanario e as funcións que desempeña? E que é o que cada un recibe a gusto de ARGIA? Todo? semanario? Coiro e Claves? Internet é suficiente?...
Non son os tempos máis tenros. Son moitos os mozos que nos últimos anos dixéronnos: “Co meu primeiro soldo vou subscribirme a ARGIA”. En ARGIA sempre tentamos que os cidadáns que se atopan nunha situación económica máis difícil poidan ler. Sabemos que a xente aguanta en momentos difíciles. E que na vida hai tempos de acollida e de entrega. Todos e todas queremos que o maior número de mozos poidan ler ARGIA, para que o día de mañá eles e elas poidan manter o proxecto ARGIA coa súa achega. E todos estaremos de acordo en que non podemos excluír de ARGIA a quen durante anos mantiveron o proxecto ARGIA coa súa achega, xa sexa porque se quedaron en paro ou porque teñen unha emerxencia económica –a día de hoxe, estamos a enviar un ano de subscrición gratis a varios membros de moitos anos que se viron obrigados a interromper a súa subscrición pola súa situación económica–.
A confianza é a base das relacións, da doazón e da adquisición. Xa nos coñecemos e confiamos en que cada un fará un esforzo como valora a LUZ á hora de facer a achega económica. Somos conscientes da honestidade e a responsabilidade de quen facemos unha achega económica para manter o proxecto ARGIA. O que busca o seu último grolo, teno todo gratis en Internet desde hai tempo. O obxectivo de ARGIA é conseguir máis xente que poña diñeiro neste proxecto, e que cada un de nós póñao dentro das súas posibilidades. Desta maneira, teremos os medios para chegar aos ámbitos e temas que actualmente non chegamos.
A clave para que a xente confíe e poña diñeiro para fortalecer a LUZ é, por suposto, facer continuamente o mellor traballo xornalístico posible e, por outra banda, comunicar claramente á xente o que conseguimos grazas a ese diñeiro que el puxo. Cada semana na páxina Comunidade Itsaso Zubiria conta que facemos en ARGIA, como e por que. www.argia.eus pode ver os baixos de ARGIA en calquera momento do blog.
Ademais, os de ARGIA recibiremos por carta todos os anos os traballos realizados e as contas económicas. E calquera que sexa a pregunta que se lle formule pode dirixirse directamente a: Chamando ao 943371545 (Iraitz Agirre facilita as relacións entre ARGIA) ou escribindo a harpide@argia.eus.
Estamos moi contentos porque cada vez somos máis xente de ARGIA nos últimos anos. A LUZ sobe.O que fai forte a LUZ é a súa base social. A xente. Canto máis se pasa o Semanario polas mans, máis artigos compártense nas redes sociais, máis se volve máis efectivo o traballo de ARGIA nas entrevistas do bar. E canto máis xente pomos diñeiro en ARGIA, máis forte é o proxecto: gañamos capacidade para facer máis e mellores cousas e pode responder mellor ante posibles ataques. Exemplo diso é a multa imposta en aplicación da Lei mordaza á primeira xornalista (casualmente ARGIA) no Estado español. Decidimos non pagar a multa e loitar tamén nos xulgados por esta lei inxusta e ilexítima. Porque ante este tipo de agresións representa que a forza de ARGIA é a xente, todas as persoas de ARGIA recolleremos esa pel nun póster durante a Feira de Durango.
Por tanto, se temos un afeccionado á LUZ na zona, é o momento de facer ARGIA. Achegando a medida das súas posibilidades, recollendo o formato que lle gusta. Se vés a Durango, pásache pola mesa de ARGIA coa escusa do póster. Estamos a desexar coñecernos.
A forza de ARGIA é a xente. E para as persoas, para recibir información crítica, para coñecer as iniciativas interesantes que se realizan, para situarse sobre uns valores ante o bulebule da noticia que vén do mundo, para impulsar eses valores desde a vida cotiá, para influír desde a infancia... Contamos coa ferramenta ARGIA. Queremos fortalecer o que nos fortalece?
EHUko irakasle Maria González Gorosarrik eginiko albisteen kalitateari buruzko ikerketak Euskadi Irratia, ETB1, Berria eta ARGIA aztertu ditu, 2016ko martxoaren amaieratik maiatzaren erdialdera bitarte egindako kazetaritza lanak aztertuz (guztira, 340 albiste). Hona hemen, ikerketak ARGIAri buruz eman dituen hainbat ondorio:
- Herri mugimenduak erakundeetako ordezkariak baino albiste gehiagoren protagonista dira (%25 eta %18,75).
- Emakumezko eta gizonezko protagonisten arteko parekidetasun informatiboa agertzen duen hedabide bakarra da.
- Euskal Herria islatzeko ahalegin handia egiten du (%11,76) eta tokian tokiko informazioa modu nazionalean interpretatzen du (adibidez, “Gatika: herri euskalduna erdalduntzearen arrazoiak aztertzen”).
- Herri mugimenduei eskainitako tartea erankudeetako ordezkariek hartzen dutenaren bikoitza da ia (%53,85 eta %30,77).
- Webguneak parekidetasun informatiboa ez du papereko edizioak bezain zorrotz zaindu eta emakume bakoitzeko bi gizon agertzen ditu. Hala ere, emakumeen agerpena ondoen zaintzen duen webgunea ez ezik (Eitb.eus-en ratioa 1-5ekoa zen eta Berria.eus-en, 1-16koa), gainerako hedabideetako produktu informatibo nagusien gainetik ere geratzen jarraitzen du (Euskadi Irratian emakume bakoitzeko hiru gizon agertzen ditu; Etb1ek eta Berriak, sei).
- Informazioaren jatorriaren zehaztapena (informazio gardena eskaintzeko), gertaeretan oinarritutako albisteak, zehaztasun handiko tituluak, informazio sakona eta hainbat kausalitate azaltzen ditu.
- Informazioaren sakontasunean, zazpi W-galderen erantzunak azaltzen dituzten albisteak paperezko edizioan %58,82 dira eta sarean, %46,15. Sareko ARGIAk kaleratutako informazioaren sakontasunak webgune guztiena (Eitb.eus-en, albisteen %4,45 eta Berria.eus-en, %16,67) eta hedabide guztiena ere gainditzen du (Euskadi Irratian, albisteen %8,69 dira; Etb1ean, %3,92; eta Berrian, %35,71).
- Bizpahiru ikuspegi ematen dituzten albisteak bertsio idatzian %41,18 dira eta, bertsio digitalean, %38,46. Berriro ere, ARGIAren Interneteko edizioak gainerako webguneak eta informazio-produktu nagusiak gainditzen ditu (Eitb.eus-en, %0; Berria.eus-en, %4,167; Euskadi Irratian, %13,04; Etb1ean, %1,96; eta Berrian, %28,57).
Horrenbestez, kalitate-indizeak astekariko albisteei 6,63 puntu eman dizkie eta sarekoei, 6,36. Euskarazko hedabideek lortu dituzten puntuaziorik altuenak.
Orain arte astekariaren harpidetza, pertsona bakarraren izenean egon da. Baina badakigu, etxera iristen den astekari horren atzean, normalean pertsona bat baino gehiago izaten direla ARGIA irakurtzen dutenak, estimatzen dutenak, eusten dutenak, harpide sentitzen direnak. Kapitalismoaren logikan, ordaintzen duena da jabe, baina badakigu bizitzan, etxeko ekonomian bakoitzak bere ekarpena egiten duela, beti txanponetan egiten ez dena. Eta beraz, ARGIA etxeko kide bakarrak ordaintzen badu ere, ekonomikoki etxeko kide gehiagok eusten diotela ekarpen horri.
Eredu aldaketa hau baliatu nahi dugu, jakiteko zein den ARGIAren benetako oinarri soziala. Zenbat jendek eusten du ekonomikoki ARGIA? Zenbat gara?
Ariketa zintzoki egitea estimatuko genizueke, ez dugu zenbaki puzturik bilatzen. Ekarpen ekonomiko bakoitzaren atzean zenbat jende gauden jakin nahi dugu. Proiektua zenbaten artean eusten dugun. Oraingoz, zenbat helbidetara bidaltzen dugun dakigu. Oinarri soziala ezagutu orduko publiko egingo dugu datua. Baita guztion artean zenbat diru osatzen dugun ere.
Mesedez, sartu www.argia.eus-eko “Egin ARGIAkoa” atalean eta bete datu hori. Edo bidali postaz idatzita, hurrengo astean astekariarekin batera jasoko duzun orria.
ARGIAkoak egin daitezke, noski, eragile, elkarte, ikastetxe, lantoki, erakundeak... ere.
Santi Cobosen ahozko testigantzan oinarrituta, espetxearen erretratu bat da Zigor Olabarriaren Txori Urdinak liburua. Santi Cobosek (Leon, Gaztela, 1968) bizitzaren erdia eman du preso. Pairatu ditu torturak, jipoiak, muturreko isolamendua, FIES sailkapena; burutu ditu ihes... [+]