Xa estamos afeitos pór en cuestión de cando en vez o tema das pensións. Agora, o Fondo de Reserva de Pensións, de ter un fondo relativamente rico, 70.000 millóns de euros, está a piques de desaparecer e de aí explicar as súas preocupacións.
O Goberno de España redondeaba as contas a curto prazo, pero non a medio e longo prazo. O número de pensionistas seguiu crecendo e mentres tanto o ingreso, a cantidade abonada polos traballadores ocupados á Seguridade Social, non segue os gastos. De aí a necesidade de abordar de forma permanente o Fondo de Reserva.
Até a data, os gastos reducíronse: para calcular a cantidade que cada xubilado ten que conseguir, utilizar máis anos, ampliar a idade de xubilación até os 67 anos; agora está en 65 anos e 4 meses e queren chegar aos 69 anos. Así, a esperanza de vida acurtarase e o número de pensións reducirase.
A partir de agora atender os ingresos da Seguridade Social, como até agora o fixeron os gastos. Pero, a que agarrar? Un tirón serían os orzamentos do Estado; cubrir o déficit da Seguridade Social cos orzamentos, como se fai en moitos estados. Iso aumentaría o déficit público do Estado e a UE pedirá contas. Unha solución difícil.
A segunda solución sería crear un novo imposto especial. Para iso existen numerosos feitos impoñibles, pero o máis sinxelo é crear un novo IVE, ademais de bens de luxo (coches, veleiros, etc.) e servizos (avións, viaxes, hoteis de catro estrelas, etc.). Tamén sobre as transicións financeiras ou os depósitos financeiros, aínda que non gusten os financeiros. Tamén temos os Impostos Especiais. Por que non aumentar estes impostos, póndoos a nivel europeo?
Outra fonte adicional de ingresos sería o beneficio obtido polo Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas (IRPF) cun aumento da taxa de 1-2 puntos. Ademais, poderían minorar as deducións das vivendas no IRPF, xa que á fin e ao cabo se trata dun incremento dos seus prezos. Todo iso aumentaría o risco de fraude e sería conveniente que os inspectores tomasen en serio o seguimento das altas entradas: altos executivos, deportistas de elite, é dicir, Panamá e todas as persoas que gardan diñeiro en paraísos fiscais similares. Tamén sería bo aumentar os impostos sobre os rendementos do capital. Desta forma, a presión fiscal achegaríanos aos estándar da Unión Europea (UE) e aplicaríaa en parte a cubrir o déficit da Seguridade Social.
O Goberno de España redondeaba as contas a curto prazo, pero non a medio e longo prazo. O número de pensionistas seguiu crecendo e mentres tanto o ingreso, a cantidade abonada polos traballadores ocupados á Seguridade Social, non segue os gastos. De aí a necesidade de abordar de forma permanente o Fondo de Reserva
A Seguridade Social concede aos empresarios algunhas bonificacións pola creación de postos de traballo, que en moitos casos son fraudulentas. Por iso, conviría tamén a anulación de devanditas bonificacións.
Non debemos esquecer que o noso sistema de pensións baséase na solidariedade intergeneracional. Con todo, tamén habería que materializar a solidariedade entre os da mesma xeración. De feito, os salarios máis altos deberían facer maiores achegas á Seguridade Social. A base principal para o abono de hoxe é de 3.642 euros/mes, igual que si un traballador obtén 4.000 euros/mes ou 50.000, 100.000 ou máis. Por iso, as achegas destes individuos deberían ter bases máis progresivas, pero todo iso require vontade política e seguramente este Goberno non quere ir por ese camiño.
Por último, para cando vai a Seguridade Social Vasca? Segundo o Estatuto, a súa xestión debería estar en mans das institucións vascas, aínda que non parece que as nosas autoridades estean enfocadas a curto prazo. Pero se queremos levar a cabo a desconexión con España, é necesario dar pasos. Non para destinar unha pensión complementaria, senón para construír o noso propio sistema.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]