Sobre o futuro do TAV
Cúmprense dez anos da colocación da primeira pedra da E vasca en Luko (Álava). Aínda hai un gran signo de interrogación sobre este proxecto destrutivo. Cantos anos máis? Como e cando lle porán o último? A inauguración fíxose de forma moi discreta, coa escasa presenza dos medios de comunicación, un pouco rara para pór en marcha a infraestrutura que máis diñeiro gasta na historia de Euskal Herria (6.000 millóns de euros, segundo as contas actuais). A verdade é que antes de comezar as obras pasaron outro dez anos, con moitas mobilizacións e interpelacións en contra, ata que en abril de 2006 asinouse o pacto orzamentario.
A proposición non de lei presentada polo PNV no Congreso de Madrid o pasado 18 de outubro para planificar e certificar economicamente as obras pendentes da E vasca foi rexeitada polo PP e EH Bildu e por Podemos. O signo de interrogación aumenta. Os tempos e o diñeiro non están consolidados. Os recursos económicos son máis escasos nunha situación de crise e non parece que a medio prazo vaia haber máis facilidades para conseguir diñeiro de Europa ou de Madrid. O PNV adiantou 1.078 millóns de euros até 2014, que logo debían descontarse da cota, pero a pregunta é: canto máis poderá adiantar? Cantas veces dixéronnos que esta obra a pagarán Madrid e Bruxelas? Até agora non foi así, e a partir de agora parece que cada vez vai ser máis difícil. O novo Goberno do pp en España non parece ter moito interese no País Vasco, xa que non nomeou a ningún ministro de alí.
Os proxectos e as tecnoloxías de alta velocidade foron utilizados para crear discursos hexemónicos como Discourse, Power and Space in the Development of High-Speed Rail Line in the European Union. Está claro que desde o principio o proxecto do TAV para os gobernos de Madrid (tanto do PSOE como do PP) está feito na conceptualización doutras políticas xeográficas e de transporte –reivindicando a lema Todos a Madrid en TAV–, en comparación coa E Vasca do PNV, que utiliza “fortalecer o Eixo Atlántico”. Aí está a sangría da prórroga!
Os intereses de Vitoria-Gasteiz e Madrid están a volverse cada vez máis distintos. E Madrid ten a tixola agarrada polo mango. Ninguén sabe en que, cando e como terminará este caso, pero un movemento máis forte contra o TAV, como o que existiu hai dez anos, pode axudar a definir o futuro do TAV. Estamos nun momento de urxencia ecolóxica e de graves necesidades sociais e é unha irresponsabilidade que se perda máis diñeiro público nesta obra. En palabras de Hilario de Bergara, está a construírse o bidegorri máis caro do mundo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non puiden pechar o caixón despois do último par de medias que me quedaban, as cales se devoraban mutuamente. Así estaba, mal pecho, xa durante dúas semanas, o pixama (na tirada dos pixamas, salvo tres regaladas, non hai pixama; a camiseta “para casa” está chea de... [+]
Un prestixioso arquitecto chega desde Londres a un pequeno pobo galego. Trátase de David Chipperfield, un edificio con oficinas en Berlín, Milán e Xangai, e que conta cun amplo equipo de edificios. Unha arquitectura elegante, requintada, feita por un Sir. A historia comeza na... [+]
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
Gustaríame escribir a esta cousa que levo dentro. Cúmprense case cinco anos da pandemia, e os que eramos mozos naquela época, aínda que seguimos sendo mozas, comezamos a orbitar noutros espazos. A vivenda, o proxecto de vida, a maternidade, o traballo, a saúde... as ordes... [+]
Lembran? O 90% do Parlamento aprobou o Acordo Educativo hai dous séculos –perdoa, dous anos–. A reacción dos congresistas da esquerda moveuse entre euforia e satisfacción moderada. Segundo o documento aprobado, os centros privados seguirían recibindo diñeiro público,... [+]
Estar é facer. Así o di este ano a Feira de Durango, e é certo, polo menos no caso da propia feira e tendo en conta a Euskal Herria. A presente edición é xa a 59 edición da Azoka, e o feito de que cada ano se celebre demóstrao que a Feira de Durango é unha forma de facer... [+]
En Bilbao traballei durante cinco anos con colectivos en risco de exclusión, ao redor da fenda dixital, sobre todo coas mulleres. No camiño, atopeime con violencias machistas e outros moitos problemas. De forma moi orgánica, comecei a relacionarme e a entender o traballo dos... [+]
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
A evolución que tomou Internet nos últimos 15 anos, unido ao seu modelo tecnolóxico e de negocio, fainos pensar que é unha ferramenta para incrementar os peores aspectos da humanidade. En todo o mundo creáronse axentes que non están satisfeitos con esta idea. Traballan... [+]
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]
En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]
Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]
Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]
Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]