Non destinamos a semente dunha maneira ou outra á alimentación, pero si á planta que sementa e produce. Sería máis correcto chamalas lacazas. Esta división enténdese na nosa cultura. Noutros lugares, por exemplo, os guisantes cómense secos e cocidos, onde o guisante será o legume.
Legumes, legumes, legumes, legumes, legumes... As plantas leguminosas son obxecto de gran valor. Degustamos as alusións en directo: a faba doce, a faba da cacerola, o cacahuete frito, a salsa de soia e a zancuda da yesca, que se fixo toscamente a base de pagotxa ou alholva, é algo que o noso padal se vai a regocijar.
As leguminosas tamén achegan outros beneficios que gozaremos sen ter que pasar polo simple estilo cultural do padal. Por exemplo, o abonado do terreo. As plantas leguminosas conteñen bacterias nitrófilas nas raíces do óso. A súa fertilidade é a de tomar o nitróxeno do aire e traelo á zona das raíces. Algúns legumes tamén moven o fósforo na terra. A planta mesma servirase ben destes manxares, pero será o bastante para detelos máis adiante. Un grolo para a planta que vén despois. Isto reduce o uso de fertilizantes químicos contaminantes. Reducirase directamente a contaminación e, de forma indirecta, reduciranse as emisións doutros contaminantes e gases de efecto invernadoiro que se producen no proceso de elaboración destes fertilizantes.
Comer legumes para ensombrecer o efecto invernadoiro que provoca o cambio climático: Baixa o gas soprando!
O día excede a noite co equinoccio de primavera. Este ano ocorreu o 20 de marzo, ás 22:59 horas, abrindo a porta da primavera. O prefixo Eki significa o mesmo. Até entón a noite fora máis longa. O día e a noite tiveron doce horas. Desde entón o día alárgase e a noite... [+]
Hai moito tempo que o tempo está na nosa liña, pero o clima é relativamente recente. Non hai que aclarar demasiado o que é o cambio climático. Explicar que é a paisaxe si é unha necesidade máis vermella. Está en plena actualidade organizar conferencias, mesas redondas... [+]
É o momento de recoller os froitos e polos en camiño ao lagar. Pera (Pyrus communis), mazá (Malus x domestica), uva (Vitis vinifera)... Parece un camiño curto e rápido, pero hai que traballar unha chea de rodeos e as súas variantes ata que o froito se converta en mosto e... [+]
No País Vasco a agricultura é a historia da colonización permanente. Como en todas partes. Antes non se cultivaba a terra; antes non se sementaba a colleita; gozábase do que antes non se comía. Trouxérano todo doutra parte. Moitas destas historias foron escritas polos... [+]
Volvendo aos viños que se elaboran cos cultivos, a madreselva esquerda (Humulus lupulus) é conservadora e agregadora de cata amarga. A unión de cultivos e madreselvas produce moitos sucios chorros, especialmente nos países da cervexa. Un amigo acábame de explicar as... [+]
Na nosa casa coñecémolo co nome de madreselva (Humulus lupulus). De feito, traballouse a torto e a dereito nas ribeiras do río do noso país, coincidindo coa expansión da cervexa. Aprendemos que se lle chama tamén lagosta, cervexa, cervexa, verruga e herba á esquerda... [+]
A primavera tróuxome o tema ao nariz. C. traballaba en diversos centros de investigación de Nova York. Bushdid, M. Oh! Magnasco, L.B. Vosshall e A. Un artigo publicado polos científicos Keller en marzo de 2014 no prestixioso “Science Magazine” produciu un gran balbordo. O... [+]
Terminan os curiosos días interanuais, os que se comen e beben das emanaciones da terra. Comerei do mellor ao mellor. Supostamente. Botellas de cava e champaña pesadas son fáciles de bailar. Aínda que hoxe en día son de todo tipo, antes era a sidra do outro barril. Cando a... [+]