Segundo a lexislación vixente, os excarcerados teñen dereito a unha axuda de 426 euros ao mes durante un ano e medio, sempre que non se dean de alta na Seguridade Social. Con todo, o Goberno español non lles paga, a pesar de que o Tribunal Constitucional deulle a orde de facelo. En vista do feito por Estrasburgo coa doutrina Parot, o pp e UPyD puxéronse de acordo de inmediato para non cumprir a sentenza favorable aos presos excarcerados e modificaron a Lei Xeral de Seguridade Social. Os defensores da lei entenden así algunhas normas e non teñen vergoña de utilizalas en función dos seus intereses excluíntes, neste caso, en contra dos presos que saíron á rúa.

Ademais de vulnerar as súas leis, o Estado español utiliza unha estratexia de vinganza contra os homes e mulleres que cumpren a súa condena e son donos de todos os seus dereitos. Queren estender a dor e afundir aos ex presos políticos na precariedade. Os xuíces non deberían ser cómplices desa discriminación e ilegalidade e deberían perseguir de oficio a actitude violenta do Estado. O subsidio de desemprego, pagado tamén polos contribuíntes do País Vasco, é tamén un dereito dos ex presos políticos vascos.