Preocupados polos danos que están a causar no medio ambiente e na cidade os barcos que diariamente transportan a miles de turistas, baixo a lema #NoGrandiNavi uniron unha festa e unha reivindicación en Venecia para prohibir a atracada de cruceiros. Por mar, 30.000 turistas chegan cada día a Venecia en tempada alta.

“Non queremos unha cidade de turistas que estea buxán pola noite; queremos unha cidade onde se poida respirar”, explicou o movemento Generation 90, que organizou a acción. “Quizá sexamos a última xeración que viviremos na cidade real, xa que a procura de vivenda e traballo ou a realización da vida cotiá na rúa deixará de ser normal”, engadiron. Segundo os integrantes do movemento, o que fan os turistas é marcharse á praza de San Marcos, sacar un selfie e volver ao barco. “Compórtanse coma se fosen baletos a Disneylandia, pero para algúns Venecia é habitada”.

En agosto Fose os turistas! En Venecia colgaron carteis coa lema Estades a destruír a cidade. Nacións Unidas xa advertiu no principio do ano de que, si Venecia non prohibía a atracada de cruceiros para 2017, figuraría na lista de cidades en vías de desaparición por masificación, contaminación ou erosión de marismas.

Segundo os datos da reportaxe Venezia (2517), publicado por Xuban Zubiria en ARGIA, a cidade perdeu 100.000 habitantes nos últimos anos, xa que o modelo turístico ha diminuído as oportunidades na cidade e encareceu enormemente a vida. Os venecianos quéixanse de que o centro da cidade foi devorado por hoteis e actividades turísticas, que tiveron que mudarse á periferia e de que os seus habitantes se viron obrigados a vivir na cidade.

O tema tamén en Donostia

Tamén se cuestionou o modelo turístico que temos nalgúns lugares de Euskal Herria. Os veciños da Parte Vella donostiarra, por exemplo, están preocupados pola afluencia de turistas dos últimos tempos, que influíron na súa vida, no seu ruído, nos seus prezos... e que danaron a súa identidade (sobre todo en tendas e comercios). O propio alcalde de San Sebastián, Eneko Goia, dixo: “Chegou o momento de analizar de verdade o modelo turístico, de facer unha reflexión e de establecer límites”.