Do Campión
A poderosa Fundación Smithsonian dedicou á Cultura Vasca o gran festival folclórico que se celebra en Washington, que este ano celebra o seu 25 aniversario. O debate foi si a representación vasca foi demasiado folklórica ou xusto o contrario, si foi axustada ao folclore. Eu digo o segundo, e quixen denunciar que os vascos demostramos en América que nos avergoñamos do noso folclore.
O festival Smithsonian Folklife ten como obxectivo dar a coñecer o patrimonio cultural vivo de todo o mundo.
A petición dos organizadores ás autoridades vascas era clara: querían coñecer o folclore vasco, o patrimonio tradicional. Os vascos estivemos obsesionados por parecer modernos: Baixo a lema Innovation by culture, os nosos complexos apareceron reiteradamente no programa: o bertsolarismo foi o bertsolarismo Modern, a cociña Innovative Gastronomy, Innovative Technologies in Sport no deporte rural e New Paths in Basque Dance para falar da danza vasca.
Avergoñámonos do noso folklore e, por tanto, non coñecemos o noso patrimonio cultural. Ou é ao revés? Avergoñámonos do noso patrimonio cultural porque non o coñecemos? Non sei cal é a galiña e cal o ovo, pero temos os dous connosco.
En Washington, os representantes vascos han ensinado o baile Txapeloaz nas sesións para dar a coñecer a danza vasca en eúscaro. No século XIX, nos Estados Unidos de América, unha danza un pouco parva, procedente de Inglaterra, sufriu un pequeno pero revolucionario cambio. Ao final de cada frase organizouse un cambio de parella. Isto deulle un éxito tremendo que perdura até hoxe. Foi coñecido en Escandinavia como All American Promenade no século XX e continuou estendéndose por Europa co nome de Aleman’s marsj. Na década de 1970 foi ensinado nun curso na localidade francesa de Chapelle deas Bois. Os que alí estudaron non puideron acordarse do nome da danza e empezaron a chamala Chapelloise. Foi traído ao País Vasco na década de 1990 por Patxi Pérez. Chapelloise en Gurea é o Txapeloaz, a mesma danza, o mesmo nome, a grafía traducida ao euskera.
Unha consecuencia? Que os vascos ensinamos aos estadounidenses unha danza de América do Norte, na que se trata dunha danza vasca e que mostra o noso legado cultural milenario. En Euskal Herria temos grandes artistas bailando tango, capoeira ou hip-hop, e si queriamos demostrar que somos modernos e cosmopolitas podiamos dar os seus cursos e demostracións en Washington. Pero sospeito que non nos convidaron a América a ensinarnos a cazar búfalos e a fumar a pipa da paz.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]