O misterio das decenas de plantas de reciclaxe que se queiman
- O incendio da planta de residuos perigosos de Chiloech (Guadalaxara) foi extinguido en dez días, e unha das decenas de infraestruturas deste tipo que foron queimadas nos últimos tempos no Estado español. En Euskal Herria tamén hai varios casos. Que misterio hai detrás?
En Castela-A Mancha coñecéronsenos nos últimos meses Seseña e Chiloeches, pero se facemos un repaso á hemeroteca, descubriremos que no Estado español as plantas de tratamento ou reciclaxe de residuos arderon decenas de veces.
No portal BlogSOStenible tomáronse parte da lista dalgúns deles e chegaron a contar 50 nunha soa xornada. O lume orixinouse en dúas ocasións en Riba-Vermella e Alzira (Valencia) e noutras plantas de Sevilla, Pontevedra e Madrid.
Na lista aparecen dúas plantas queimadas en Navarra o ano pasado: Un en Andosilla –o de Rinacon Xestión S.L. que realiza o transporte e tratamento dos residuos– e outro en Murillo o Froito –o de Indurgarbi que trata os pneumáticos usados–.
Pero hai máis casos.Na web deste medio informámosche doutro incendio que tivo lugar o 25 de abril preto de Araia en Álava: En Sertego Intervesases trataban os barcos industriais, os lumes abrasaban as fábricas e a maioría dos traballadores quedaban na rúa.
Negocio na recollida, non na reciclaxe real
É evidente que na maior parte dos casos, a materia composta por hidrocarburos ten os seus riscos. Pero segundo BlogSOStenible a probabilidade de que se produzan tantos incendios “accidentalmente” é imposible. “Que razóns ocultas hai detrás? Recibir subvencións? Cobrar ás compañías de seguros? Quizá o negocio baséase na recollida e na foto cos políticos, e non na reciclaxe real?”, din.
Chiloech almacenaba 20.000 toneladas de residuos perigosos sen autorización, xa que tratar como “inerte” era máis barato para a empresa.O quinquenio da esquerda O Diagonal publicou que coa crise multiplicáronse os descontrois e mafias sobre este tipo de plantas, sendo as institucións públicas as responsables diso: “Aínda que están obrigados a iso, compórtanse con deixamento”, explicou José Ramón Becerra, membro de Equo Euskadi.
Doutra banda, nos últimos anos, hai moitas sospeitas da empresa Ecoembes. Trátase dunha sociedade sen ánimo de lucro creada hai vinte anos para a xestión de buques e que conta con marcas como Coca-Cola ou Danone, entre outras. Ecoembes ten o monopolio do Estado español nesta materia.
Os datos catastróficos achegados por Eurostat para España -estímase que só se recicla un 20% e se compostan un 10%- indican que existe unha gran tara no sistema de recollida e reciclaxe de Ecoembes.
Noutros países, a cambio de abandonar o barco empregado, devólvenlle diñeiro ao individuo. No Estado español, con todo, a consumidor paga o buque e o repaga. E tradúcennolo en forma de policíclico aromático ou dioxina, por efecto dunha misteriosa combustión.
O Concello de Donostia-San Sebastián anunciou no pleno do pasado xoves que aumentará a taxa de lixos un 26,5 % a partir de xaneiro de 2025, alegando que a Lei 7/2022 de Residuos obriga a iso. Eguzki, pola súa banda, denunciou que a lei só aplícase en termos de custos, e que... [+]
Agosto é o mes das vacacións para moitas persoas, incluídas as que gobernan. E, con todo, é habitual aproveitar o mes de agosto para tratar algúns temas sen moito ruído, aínda que de gran importancia.
É o que está a suceder co proxecto de centralización da xestión de... [+]
