Erdibidean
EZIN IZAN
Autoekoizpena, 2016
A década dos 90 vese a distancia desde hoxe, e tamén ven afastados tempos nos que os estilos musicais podían contarse con poucos dedos. Así, o estilo de hardcore melódico, que moitos consideraban imposibles, fíxose coñecido de súpeto naquela época (pode ser melódico o hardcore? ). Entre eles, fixéronse moi coñecidos o Green day, o NOFX, o Offspring e, por que non, tamén Bad religion.
Aquí, con todo, o precursor foi o grupo Ez Izan e o seu concepto, moi diferente dos anteriormente citados. En lugar de dar velocidade e brillo ao pop ou a melodías moi redondas, os ritmos hardcore-punk e melodías máis fecheiras que lles gustaban até entón foron acariñados pola voz, e mantiveron firmes, humildes e coherentes as palabras que tiveron o punk e o hardcore, basicamente, e as problemáticas e formas de facer, faino vostede mesmo.
Como se dixo, o cuarteto naceu a principios dos 90 en Donostialdea, a antiga casa Buenawixta ocupada e fábrica de marabillas, e en 1992 lanzaron a maqueta –en casset-. Tras actuar en gaztetxes e casas okupadas, en 1995 publicouse o Non poder ser single, que se estendeu por todo o Estado español. O obxectivo do grupo sempre foi transmitir mensaxes e gozar e a principios de bimilenio o grupo desfíxose sen máis. Pero antes diso, onde imos? Publicaron o seu disco longo a través de Cooperación Records de Trintxerpe.
Tal e como viñeron, sen facer ruído, como sempre foron, o grupo desapareceu. E aínda que nunca se reuniron para causas puntuais, non había ningunha outra. Pero o ano pasado tres dos participantes (Pablo, Sani e Jabi Dk) uníronse, espertaron ganas de volver traballar xuntos e uniron ao novo baixista Lander. Están a piques de continuar e gravaron sete cancións no local de ensaio de Jomes Hamilton (Bap!, Anari, A Jodedera...) os que se equivocaron e masterizado. Trátase dun CD autoproducido a medio camiño, humilde e sen adornos. A peza Erdibidean que dá nome ao disco levoume ao punk do norte de Europa; Nora goaz? E os coñecidos camiñantes teñen a marca do grupo: a cadencia do hardcore-punk e Jabi sobre el cantando suavemente. O mareo, o adeus, o avance e a masacre, pero os cambios de ritmo, os rexistros de voz máis amplos e os matices puxéronllos. E o coñecida Po en castelán para pechar a obra, sen afastarse do hardcore-punk, recolle un ton moito máis misterioso, talvez como o fixo nos últimos tempos de Bap!, e quizá para que non se peche o círculo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A ofensiva imperialista israelí entrou nunha nova fase: bombardeos en Iemen, Líbano e Siria; ataques contra Irán; intento de invasión de Líbano… Os sionistas conseguiron un vello obxectivo: Ir máis aló de Palestina e converter o ataque nunha guerra rexional.
O aumento... [+]
Un só nome de lugar é suficiente para empezar a citar o caso máis grave de violencia contra as mulleres que se produciu nos últimos tempos: Neste pobo de probas, un marido dominou químicamente á súa muller e abandonouna durante dez anos á sexualidade doutros homes, ao... [+]
De pequenos, tiñamos mil xogos para xogar no día a día. Algúns xogabamos correndo, outros xogabamos co balón, as bonecas, a goma ou as palabras. Hai un xogo no que xogabamos coas palabras, deime conta de que vai ser para toda a vida. Non nos damos conta de que estamos a... [+]
–Si, iso será unha montaxe… ou un chiste feito por alguén… ou algo sacado de contexto…
–Non, querida, aquí está o vídeo, escoita a entrevista.
-Oxtia, si! –dando voltas aos ollos nos buracos.
J. non podía crelo. Con todo, non é incrible, é... [+]
No grupo BRICS+ participan economías produtivas emerxentes ou provedores de materias primas. Eses queren construír unha gobernanza mundial máis xusta e iso choca cun Occidente que quere seguir gobernando e regulando os fluxos económicos internacionais.
BRICS+ non é un... [+]
Un longo fin de semana. Demos unha volta pola contorna e aproveitamos para facer o picoteo. Turistas facendo selfies. Rutas para turistas, alugueres, tendas, hoteis, parkings, pratos de menú, carteis de sinais en todos os idiomas do mundo. Os turistas transforman os lugares... [+]
Hai moitos anos o Dr. Coñecín o abuse chatbot, e tamén me dei conta da velocidade coa que as persoas poden engancharse a estas máquinas. Sendo animais sociais, a relación é natural e necesaria, e como di o nome de 'relación', sempre leva unha resposta por parte do outro... [+]
Estou enfermo, en condicións de quedarme sen saír de casa, coa baixa do médico, coa aprobación dos que me rodean. Estou enfermo. É dicir, a miña enerxía é a que adoito ter cando volvo a casa pola noite, pero durante todo o día. E o corpo é unha trampa, unha vez máis,... [+]
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]
A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.
Coa rosa na... [+]