Benito forever
Unha das cousas máis gratificantes que fixen este verán foi ir a un concerto de Benito Lertxundi. Hai xa algúns anos que lle ouvín o último, pero non tanto, e creo que se pode dicir, sen ningún medo a equivocarse, que é un artista que se supera a si mesmo ao longo dos anos, e que ofrece cada vez espectáculos máis belos, que funcionan coa precisión dun reloxo suízo, con destacados instrumentistas e acompañantes de voz que leva. Unha cousa non me gustou no concerto: ver que eu era un dos máis novos, entre os oíntes. Os maiores non soubemos transmitir aos máis novos que tipo de artista é Benito; ou quizá o choque entre xeracións non sexa máis que o de sempre; ou quizais tentamos apagar o resplandor de Benito coa nosa frivolidade e envexa habituais. A pesar de todo, paréceme que moita xente, que nun momento ou outro da súa traxectoria, foi seguidora de Lertxundi, non sabe o que fai hoxe, porque cre que xa deu os mellores de fai vinte ou vinte e cinco anos; e si hoxe escoitase un concerto seu, fliparía.
Seguramente el é un dos que menos se preocupa por estas bobadas. Nas conversacións que dá, exprésase libre e solto, como quen vive lonxe da inquietude da xustiza política. Como non vai falar libre e tranquilo desde fai máis de corenta anos Cantos gera está a cantar un
O noso esnobismo non ten límites: si nun das nosas viaxes habituais, fóra a unha desas nacións sen Estado –Bretaña, Escocia, Irlanda, Flandes–, si xurdísenos a idea de escoitar a un artista da talla do cantante de Orio, as referencias a el de volta a casa tamén se escoitarían nas antípodas. En caso de telo alí, sopro. Lertxundi será seguramente un dos poucos que menos se preocupe por estas bobadas. Nas conversacións que dá, exprésase libre e solto, como quen vive lonxe da inquietude da xustiza política. Como non vai falar libre e tranquilo un que leva máis de corenta anos cantando Zenbat gera. Talvez entón, cando o ouviamos, parecíanos un exceso, e non faciamos demasiado caso. Logo, puxéronse a facer o parvo.
Os fieis seguidores do de Orio lerán, quizá, estas liñas con ironía. Os que están máis dedicados a outras formas de música, asómbranse, asómbranse. Por sorte, tampouco faltou quen fale de Benito con máis intensidade e máis tempo. Ouvinlle dicir que naquel concerto de verán, Cando estivo dúas horas e media de concerto, algo se me axitou por dentro.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai unhas semanas, na rúa Deputación, no centro de Vitoria-Gasteiz, dous homes arroxaron a unha persoa sen fogar desde o pequeno rellano da escaleira que daba ao exterior do local onde durmía. Non só o derrubaron, senón que inmediatamente colocaron ante a lonxa unha varanda... [+]
Acendéronse as luces do teatro. Discretamente, estou nos corredores: a función escolar está a piques de comezar. Os mozos corren aos seus asentos, animados e alegres. A excursión ten o sabor da liberación, pero esa sensación de liberdade fálase en castelán ou en... [+]
Busquei a palabra en Wikipedia e entendino así: a burocracia é unha metodoloxía para racionalizar a realidade, para reducila a conceptos que fagan máis comprensible a realidade. O seu obxectivo é, por tanto, comprender e controlar a propia realidade.
Unha das... [+]
Recentemente abriuse o plan de ordenación urbanística exipcio para o territorio de Gaza. Un debuxo recolle as rúas, edificios e imaxinarios do futuro, sobre unha realidade que aínda cheira a metralla e a artefactos explosivos. Proposta urbanística, utilizada como outro... [+]
Tanto feministas como ecoloxistas vimos a oportunidade de pór a vida no centro da pandemia de Covid-19. Non eramos uns idiotas, sabiamos que os poderosos e moitos cidadáns estarían encantados de volver á normalidade de sempre. Especialmente, os que pasaron un confinamento... [+]
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación... [+]
Hai vivendas que están subscritas a portais de venda porque queren comprar unha casa. De cando en vez fan citas para ver as casas, e estou seguro de que o vendedor sabe que esas persoas non comprarán a casa, non polo que atopan na visita, senón polo que non teñen... [+]
Arthur Clark escribiu en 1953 a novela distópica O fin da infancia: unha descrición dunha sociedade que deixou de xogar. E non é o momento de xogar especialmente a infancia? O momento de xogar, de sorprender, de ver e de facer preguntas vivas. O momento de deixar o espazo... [+]
Juan Bautista Bilbao Batxi idazleak barku batean egiten zuen lan, eta bere bidaietako kronikak bidaltzen zituen Euzkadi egunkarira. Horri esker, XX. mende hasierako mundu osoko kronika interesgarriak ditugu, euskaraz. 1915eko ekainean, hain zuzen, Murtzian egin zuen... [+]
Desde a lingüística ou a glotofobia e, por suposto, desde o odio contra o eúscaro, vimos moitas veces o noso eúscaro convertido no odre de todos os paus. O último, o presidente de Kutxabank, Anton Arriola, foi o encargado de makilakar e axitar a nosa lingua.O presidente de... [+]
Que non busquen este enlace desde Ezkio nin desde Altsasu, e moito menos atravesando o río Ebro por Castejón. A conexión, ou mellor dito, as conexións entre a E vasca e o TAV navarro, xa son unha realidade. Eses vínculos en plural son os que deberían preocuparnos e os que... [+]
Non saias con ruído, non te confrontes, non che victimices... e obedezas. Como suxeitos oprimidos, neste caso como vascos, falamos, en cantas ocasións tivemos que escoitar? Ironicamente, hai dous anos, no Encontro Euskaltzale Independentiston Topaketak, Amets Arzallus dixo:... [+]
Aurten "Israel Premier Tech" txirrindularitza talde israeldarra ez da Lizarraldeko Miguel Indurain Sari Nagusia lasterketara etorriko. Berri ona da hori Palestinaren askapenaren alde gaudenontzat eta munstro sionistarekin harreman oro etetea nahi dugunontzat, izan... [+]
Intsumituek denbora luzez egindako borroka gogorra eta mingarria izan zen, baina irabazi zuten, eta garaipen hura behin betikoa izango zela uste genuen, atzera bueltarik gabea. Baina badirudi, politikari batzuen ahotik aterata, eskalada militaristari gorazarre egin eta berriz... [+]