Quen somos e quen son?
Son as palabras de Uxue Barkos, que hai un ano pronunciáronse no pleno de investidura: “Son o presidente abertzale dun territorio que non é nacionalista”. Dito doutra maneira: “Aínda que pertenzo a unha minoría, cheguei a ser presidente de Navarra”. Algo parecido ocorreulle a Barack Obama (os negros seguen sendo minoría en Estados Unidos), pero Obama non se situou nesa minoría, aínda que si formou parte dela, como non podía ser doutra maneira.
Escoitando a Barkos, calquera pode pensar que chegou ao poder por un camiño non democrático. Como é posible, si non, que sendo representante dunha minoría convértase en presidente de Navarra?
Como é sabido, seguindo o principio de realidade, o que Barkos quería dicir non era iso, senón que o seu Goberno non se convertería en obrigatorio, senón que non tiña intención de fabricar cidadáns nacionalistas. Ou algo polo estilo.Pódese
facer unha lectura moi diferente.
Barkos non chegou ao Goberno por ser nacionalista, senón porque foi votado por unha maioría social que lle permitiu expulsar aos que estaban no poder. Á fin e ao cabo, o obxectivo era expulsar do Palacio da Deputación a quen apoiaban o corralito foral.
Con todo, nesa maioría social estaban os nacionalistas e non os nacionalistas. E onde queira que sexa, un presidente democrático chega ao poder grazas á maioría social que ten. En Navarra, iso tamén ocorreu, pero Barkos non se situou a si mesmo dentro desa maioría, senón no seo dunha minoría. Ademais, a minoría abertzale estará en minoría en Navarra a longo prazo (si non é para sempre).
Desta maneira, é vital saber onde se sitúa a liña entre nós e eles. Á fin e ao cabo, a clave da política transformadora está aí: quen somos e quen son?
Si Barkos quere ser a representante dunha maioría que realmente quere cambiar as cousas, non debe deixar de ser abertzale, pero analizar que pide esa maioría (a que espera?). ao que debe responder.
Noutras palabras: determinar de onde vai a liña entre nós e eles e analizar quen estamos nun lado e quen están no outro (seguramente o nacionalismo non o marca). E debe actuar en consecuencia, aínda que a algúns poderosos non lles guste. Entón, chegará o cambio soñado, e con el, o verdadeiro conflito político, porque ninguén quere deixar con boa vontade os seus privilexios.
Como é sabido, non se poden tomar decisións en beneficio de todos. Por tanto, á hora de tomar medidas en detrimento de algúns (os patrocinadores e beneficiarios do Corralito Foral, por suposto), hai que ter moi claro que quen somos e quen son.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]