Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Fregando as palabras na pel

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Na última obra de Oier Guillan, titulada Mr. Señora e outras perrucas, atopamos sete obras de teatro. Coa palabra Ileorde, a referencia á cantante calva de Eugène Ionesco vénnos á cabeza unha tendencia ao absurdo. A través desta tendencia, o autor aproveitou a oportunidade de visibilizar e desconstruir a crítica social e as estruturas sociais. E, ademais, unha entrada e saída á poesía que aproveitará para xogar coas palabras e espir ao eu.

Guillano contou con numerosos compañeiros de viaxe para recitar as obras: Ainhoa Alberdi, Amaia Curral, Joseba Roldán, Urtzi Urkizu, Iñigo Ortega e Miren Alcala. Expón preguntas e reflexións para cuestionar a normalidade e as normas sociais, pondo de manifesto contradicións nestes traballos, repetindo conceptos e imaxes que o autor afai utilizar: depilación da dor ou solidariedade radical.

Mr. Señoran reclama o desarmarse. Fala da mirada dun mesmo e dos demais, das dores que provocan e da posibilidade de liberar corpos. “Todos somos capaces de sacalo dun armario. Cal é o seu?”, pregunta ao lector ou espectador. Na práctica electoral o vasco di que cada día se determina a si mesmo, á súa propia perna, á súa lingua, á súa pel. Na porta atrancada céntrase na convivencia e os conflitos. Parte da letra dunha canción de Anari e ponse a mirar as relacións entre as camas e as mesas.

Quéroche aínda no traballo mira o “lado escuro” do amor. Exponse como se pode adaptar a liberdade do outro á dun mesmo. Fala da dor dos que che aman. E profunda na dor nas conversacións sobre a Dor. Fala dos tipos de dor, da duración das dores, do esquecemento, da igualdade.

No traballo de dúas voces tráenos á memoria a Dupond e Dupont, de Tintín. Mirando ao espello, tratan de entender as propias a través da outra. Falarán de verdade e mentira, das guerras no mundo. “A guerra que sofren as mulleres é a máis antiga do mundo, a guerra non recoñecida, a que máis vítimas causou”, conclúe.

Marra publicado en 2010 con Artezblai. É raro a última montaxe teatral desta colección. “Se algo definiu até agora o que é ser home, iso foi medo”, podémoslle ler nestas páxinas. Trátase da familia, dos espazos e dos recunchos. Do mesmo xeito que King Kong Théorien, Virginie Despentes fai un chamamento aos máis feos. Como di Ainara Gurrutxaga no preámbulo, un ungüento recomendable para eliminar a capa de xeo da superficie.

Mr. Señora, Oier Guillan. Txalaparta, 2016

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Iritzia
O noso corpo é un campo de batalla

O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]


O esencial é a xente

Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]


Néboa

Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]


Para vivir en eúscaro, a República do Euskera

Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]


2024-11-22 | Andoni Burguete
Cando a sede de lucro afoga

O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]


Alegamos en contra do Plan Enerxético de Navarra que non planifica

A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.

Na lectura da... [+]


2024-11-22 | Joan Mari Beloki
A Rusofobia antes e agora (II)

Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]


Nome e existencia de Umandi

Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]


Eúscaro con memoria

A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]


Aposta de futuro

Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.

Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]


2024-11-20 | LAB sindikatua
Os transportistas tamén temos que ir ao servizo

O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.

Os aseos son a clave da... [+]


Ferramentas e formación

“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]


Tecnoloxía
Esgotando a creación humana?

Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]


2024-11-20 | Ula Iruretagoiena
Territorio e arquitectura
Datos ao territorio

Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]


Materialismo histérico
Para vivir

A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]


Eguneraketa berriak daude