Cando a liberdade che ocupa un lugar no día a día, cando tes que apoiarche necesariamente, cando che converteron nunha necesidade, non impórtache en que cárcere atópasche, o importante é non caer en prisións propias: “Non preguntes onde estou de novo./ Estou aquí,/ na patria do frío xeado e da auga tépeda,/ non na terra nin no aire, só en liberdade,/ simplemente en liberdade”.
A poesía de Ekhine ten unha virtude: non quere misericordia do que está no cárcere, non crea esa literatura gorda da culpabilidade colectiva. O zarauztarra canta á liberdade co acougo de quen sabe por que está ben preso. Claro, non queren cantar, non queren ser escritores, non queren en soños. Por iso dinos, consciente, que non é triste estar presos, senón deixarnos. Porque de aí empezamos a deixar á humanidade mesma. E o aspecto máis tenro e máis poético desa humanidade é levar as feridas á vista, recoñecer que a dúbida e a desesperación están dentro de nós: “para atopar/ quero/// quero// perdido//un novo eu/”. En lugar da atalaia, escribe tamén desde a empatía do que sofre, con rigor sobre o mundo dos que supostamente estamos libres.
Hikmet, Hernández, de Teresa Jesús. Chamaron á resistencia porque eran moi conscientes de si mesmos. Deron a volta ao sistema como as augas que se filtran polas rendijas do sistema: “Sácannos do armario e secuéstrannos no locutorio, ámannos// pero as nosas mentes/ xuntáronse e/ voaron, libres”.
É tamén o libro de poemas de quen arrisca. Escrito co corazón e as entrañas, ás veces é o máis alto e ás veces é demasiado caótico, demasiado ventrudo o significado dalgúns poemas, demasiado evidentes e recorrentes algúns argumentos poéticos, “con bágoas embotaré o odio e/ fágome o oco á tenrura”. Quizá sexa porque levamos os poemas do cárcere de Sarri nas pupilas, pero baséase na achega política e poética da miña literatura favorita do cárcere, que é tamén un pouco mística na fase, a observación e a profundidade. A poesía de Ekhine, nese sentido, é máis inexpugnable. Ten a vantaxe da frescura, o risco da cesta de cesta. O encanto e a achega máis fermosa deste libro é, en definitiva, o froito prohibido que nace dese perigo: un inmenso amor carnal moito máis belo que o amor romántico, moito máis liberador que a loita clásica.
Alde erantzira nabil / Ekhine Eizagirre / Poesia; Susa, 2016
Saran egingo da urriaren 11 eta 12an, eta aurtengoa laugarren edizioa izango da.
Nota previa ao comezo: A historia que aquí se conta é unha historia baseada na realidade. Algúns fragmentos están ficcionados por un proceso creativo. No entanto, en defensa da memoria histórica, os nomes e apelidos e demais datos que aparecen son certos.
A pel está... [+]
Xabier Zabaltza Perez-Nievas historialaria, idazlea eta EHUko irakasleak 'Euskal Herria heterodoxiatik' izeneko liburua plazaratu berri du. Bertan dio Euskal Herria ezinbestean euskara eta euskal kulturaren bidez eraiki behar dela eta horretarako funtsezkoa dela euskara... [+]
Sempre levo unha cámara encima, sen unha funda no bolso para sacala baixo calquera pretexto. Pasei o último ano fotografándoo todo, na medida en que a miña leitmotiv académico e político non ten tempo libre, coma se na frenesí salvaxe algo se quedou inmortalizado. Foi un... [+]
-Era unha tarde corrente. Para o rape”. Esta noite é a que nos conta Maite Mutuberria neste álbum. O libro ten moi poucos textos e as imaxes cóntannos moi ben o desenvolvemento da historia.
Desde o principio podemos ver nas ilustracións un rape grande e tranquilo, ben... [+]
"Euskara eta euskal literatura, programaketatik ikasgelara" jardunaldian parte hartu zuen Katixa Dolhare Zaldunbidek. Seaskak eta UEUk antolatu Udako Ikastaroen barne. Bere problematikak horiek ziren: Zer leku du literaturak hezkuntza programetan eta nola landu euskal... [+]
Distinguir ás estrelas fugaces das luces dos avións non é tarefa fácil. É un traballo que só se pode facer nas noites que regalan os longos días de verán.
Acabo de comezar o verán e coa mochila chea hei dado un paso fóra da porta da miña casa, para estar dúas... [+]
O que se achegue a este libro, en primeiro lugar, estará con G. Atópase coas imaxes de Mabire. Son imaxes de estilo cómic, trazos moi precisos e vivencias de cor celestial que axudan a interpretar con facilidade personaxes e situacións. Estas imaxes coinciden co texto, que... [+]
Unha muller acusa a un escritor e poeta vasco falecido de cometer abusos durante adolescentes en idade escolar. A excitación de Erbia ten razón Gorka Bereziartua. Si fose calquera outra persoa, o asunto non calaría, incluídas as feministas e eu, porque nos converterían nun... [+]