ARGIA ten máis dun amigo fóra do País Vasco. Karel Sterckx é un deles, un flamenco de 38 anos. Serán quince ou vinte anos desde que empezou a estudar euskera e hai tempo que coñece o noso proxecto. Pero, como chega un flamenco a ter ese tipo de relación co noso pobo e a nosa lingua?

Sterckx era membro do Comité Nacional da Mocidade do partido independentista flamenco Volksunie, na década dos 90, e director de relacións internacionais. Por tanto, tiña trato co País Vasco. Eran os tempos de Lizarra-Garazi e do proceso de paz en Irlanda e entón o mozo sentía unha proximidade con Euskal Herria e coa Esquerda Abertzale. Ademais había un sacerdote flamenco residente en Donapaleu que organizaba cada dous anos unha festa a favor das ikastolas de Ipar Euskal Herria. Así, foise achegando e espertóuselle o desexo de coñecer Euskal Herria.

Como coñecela, entender realmente un pobo sen coñecer o seu idioma? Karel quería coñecer o que ocorría en Euskal Herria, e para iso quería ler textos publicados en eúscaro, sen necesidade de traducións nin doutros escritos noutras linguas.

Autodidacta comezou a aprender as súas primeiras palabras co folleto Le Basque Unifié do método Assimil, e traballando o oído coa música vasca da época. En 2003 viño ao barnetegi Maizpide de Lazkao e mergullouse no mundo dos lazkaotarras, ata que unha vez dominou o eúscaro comezou a traballar na Herriko Taberna de Ordizia. Ao cabo dun tempo volveu a Flandes, aprendendo eúscaro.

Abonouse a ARGIA fai dous ou tres anos, aínda que xa o coñecía. Di que lle gustan a independencia, a diversidade, a riqueza do proxecto ARGIA e que por iso subscribiuse. Karel Sterckxi ARGIA sérvelle para seguir a actualidade de Euskal Herria e manter o seu nivel de eúscaro.