Trátase de encher un baleiro?

Iñaki Alegría: Non hai intención de substituír o presencial, é un modelo universitario alternativo, orientado a persoas doutro perfil. Por dicilo dalgunha maneira, ofreceríanse como os estudos da UNED (Universidade Nacional de Educación a Distancia) e para ese perfil de estudante, pero adaptada ás novas tecnoloxías e ás novas metodoloxías pedagóxicas.
Iratxe Esnaola: O obxecto público é diferente.

Non sería como a UNED?

I. Esnaola: UNED non é en eúscaro.
I. Alegría: A UNED di que é unha universidade afastada e nós dicimos que a nosa será en liña ou e-learning.
I. Esnaola: Na aprendizaxe a distancia estás a traballar desde casa, pola túa conta, e vas aos exames. Na aprendizaxe online fas todo o curso en liña, hai exercicios, hai colaboración, non estás pola túa conta, tes titores, hai traballos en equipo, hai tipos de profesores. É un concepto moi diferente e moi relacionado co modelo pedagóxico.

Quen debe tomar parte neste proxecto?

I. Esnaola: A UEU está preparada para pór en marcha este proxecto, pero non pode facelo soa. O apoio do Goberno Vasco é imprescindible, e o apoio doutras universidades, a outro nivel e doutro tipo, pero é imprescindible. As universidades presenciais deben crer que gañan con este proxecto. Cada un polo seu lado, a oferta en liña en eúscaro non conseguirá garantir o ritmo de desenvolvemento que necesita.

Que contactos tivestes con eles?

I. Alegría: En 2003 comezamos a falar co Goberno Vasco. Frustrouse co cambio de Goberno, e quizá era demasiado pronto. Nos dous últimos anos volvemos a ter contacto, pero moi superficial. Tamén estivemos coa UPV/EHU, por indicación do Goberno Vasco. As universidades convencionais dedícanse ao ensino presencial, funcionando de forma mediática debido á crise.

Recibimos boas palabras de colaboración, pero agora necesítase unha aposta clara por parte da administración.

As universidades dirixíronvos á administración.

I. Alegría: E viceversa. O Goberno ten un plan universitario, e nese plan universitario aparece a necesidade de impulsar o ensino on-line, pero non di ás universidades o que nós expomos zehaztasunarekin.Jaurlaritzak que teñen que facer e as universidades responden que son unha universidade presencial e que teñen bastante traballo.
I. Esnaola: Nós oficialmente non podemos dar ningún título porque non somos unha universidade. Propomos a creación dunha nova universidade que poida dar os seus títulos, pero en colaboración con outras universidades.
I. Alegría: Poida que no primeiro paso os títulos entrégueos a UOC [Universitat Oberta de Catalunya] ou a UPV/EHU, pero a intención é crear unha universidade.
I. Esnaola: E iso non quere dicir que os presos non desenvolvan a súa oferta en liña.
I. Alegría: Están a desenvolverse, pero non todo o grao está en eúscaro. En castelán está a UNED e a Universidade Internacional dA Rioxa (UNIR) está a aprender moito eúscaro. Nós queremos ser a alternativa á UNED. Así naceu a UOC hai vinte anos. Cataluña pediu a transferencia da UNED e non a conseguiron, e dixeron que ían crear a de alí. A Fundación foi construída entre o goberno, algunhas universidades da zona e a Caixa. Fixeron un proxecto nacional para buscar unha alternativa á UNED e ademais coa innovación, en liña, enviando apuntamentos en dúas palabras e facendo exames superando a fórmula.

Tivestes algún trato coa UPNA?

I. Alegría: Temos un acordo, pero no tema en liña estanse dando a volta. En calquera caso, este proxecto permitiría fomentar a colaboración non só coas universidades da CAPV, senón tamén coa Universidade Pública de Navarra e os centros de Baiona. Pero o primeiro impulso teno que dar o Goberno.

Este proxecto non pode ser algo liderado por un partido político no goberno. Hai que ter en conta que un grao leva catro anos en total, e neste modelo a xente farao en 6-8-10 anos, é un proxecto a longo prazo.
I. Esnaola: Aposta permanente. Existe o mesmo baleiro que en todos os demais proxectos sobre o eúscaro, e a responsabilidade deste proxecto debería ser tamén dos que non son euskaltzales. Poida que logo vostede non estude eúscaro nesa universidade, poida que non saiba euskera, pero polo menos hai que buscar o seu apoio ou o seu rexeitamento. Non é un proxecto de Euskaltzaleon, ten que ser un proxecto para garantir o dereito a estudar en eúscaro.
I. Alegría: Este proxecto vaise a levar a cabo neste momento, e fai falta un consenso.

Por que dis que é o momento?

I. Alegría: En 2003 talvez era demasiado pronto para que a sociedade se dese conta de que este modelo ía ser fundamental. Agora, este tipo de universidades están a crearse en todas partes: NA Rioxa, Valencia, Barcelona, ademais da UOC, creouse outra. Eles están a chamar á porta, e nós, ademais de ser vascos, sabemos outras linguas, e cada vez seranos máis difícil conseguir un mínimo de referencia.
I. Esnaola: Porque a existencia deste proxecto non quere dicir que os vascos non aprendamos online. Aprendemos, pero noutras universidades e noutros idiomas. Porque non está en eúscaro. É o momento, precisamente, porque é evidente que na sociedade existe esa demanda ou esas formas de aprender son cada vez máis utilizadas. Hoxe en día, a paixón pola autoformación está moi enraizada na sociedade.

Analizouse a viabilidade económica?

I. Alegría: Fai falta prezos públicos, se pos un prezo privado, estando aí a UNED, e tendo en conta que os euskaldunes tamén somos castellanoparlantes, aí hai un problema. Doutra banda, non se pode dicir que é barato, pero para pór unha boa base non hai que gastar unha cantidade enorme, en cemento, en edificios… Os grupos de estudantes non poden ser moi grandes, pero con pouco diñeiro pódese facer un proxecto bonito.
I. Esnaola: A UEU fixo o seu propio camiño niso. Ten definido o seu modelo pedagóxico de educación en liña. Utiliza Moodle en posgraos e formación continua. Todo isto está desenvolvido, trátase de adaptalo a outros niveis de aprendizaxe.
I. Alegría: Un millón de euros a vostede que lle parece, moito ou pouco diñeiro?

Pouco.

I. Alegría: Pois cun millón pódense facer as cousas.
I. Esnaola: Segundo o estudo de viabilidade realizado, necesitaríanse 50 alumnos/ano por cada grao.

Propuxestes empezar con media ducia de graos.

I. Alegría: Pensamos empezar con 2-3 titulacións en colaboración coa UOC, pero o tempo pasa, e quizá temos que crear a universidade e empezar con 6-8 titulacións.
I. Esnaola: De todos os xeitos, estamos abertos, non é un proxecto pecho. Primeiro con dous graos e logo subindo gradualmente? Pois sobe gradualmente.

Analizáronse as necesidades de alumnado e profesorado?

I. Alegría: Realizouse unha análise exhaustiva da titulación de Administración de Empresas. Queriamos empezar cunha titulación compatible co paro e o tecido produtivo, e tamén o eliximos polo mito de que ten máis dificultades para ofrecer en eúscaro. Unha vez realizado o exame, puidemos comprobar que existen especialistas, profesorado e titores.
I. Esnaola: A UEU non ten dúbida de que existe un profesorado euskaldun, precisamente na UEU reúnense moitos e non prevemos ningún problema para atopar profesores.
I. Alegría: Por outra banda, nun primeiro momento haberá que realizar un investimento por titulación, para adecuar os materiais, preparar a plataforma...
I. Esnaola: A nosa situación é moi curiosa, sentimos capaces de levalo todo adiante, pero necesitamos axuda. Digamos case a axuda financeira.
I. Alegría: Económico e de solidez. Non podes dicir á xente, “ven a aprender connosco!”, e dous anos despois non tes continuidade porque non hai diñeiro.
I. Esnaola: Fai falta unha decisión política que vaia continuar a lexislatura a lexislatura.

Aztiker, a petición de vostedes, preguntou aos euskaldunes de entre 25 e 55 anos para coñecer aos posibles alumnos e as súas características.

I. Alegría: Preguntóuselles si tiñan previsto realizar estudos universitarios, faríanos on-line, si sería un impedimento facelo en eúscaro, e máis preguntas. Obtivemos 700 respostas. O catro por cento tiña previsto cursar estudos, polo que o universo saía de 25.000. O eúscaro presentaba un 10% de inconveniente. As opinións sobre as titulacións e os prezos eran diferentes. Entre os membros da UEU e os que estiveron nos cursos da UEU, a través de Google, fixemos unha enquisa máis sinxela e obtivemos 800 respostas. Así concretamos as titulacións e temos unha fotografía máis detallada.

Que titulacións considéranse?

I. Alegría: No caso de comezar con dous graos, a prioridade é a Administración de Empresas e a Psicoloxía, pero non está pecha. A continuación móstrase algún título relacionado co ensino, Pedagoxía ou Educación Social, humanidades en xeral. En Enxeñaría, algúns son difíciles de facer en liña, pero está a ter moito éxito unha Enxeñaría Multimedia, unha de Informática e Audiovisuais á vez.
I. Esnaola: A oferta é moi próspera e é fácil saber quen ten éxito, que titulacións son viables.

A UEU contou co proxecto Universidade Vasca. Este proxecto non saíu adiante. É a súa alternativa a nova proposta?

I. Alegría: Diría que son complementarios. O servizo en liña é unha liña dentro da estratexia da Universidade Vasca, pero non substitúe á outra.

Oferta en liña en eúscaro na universidade: situación e retos coas xornadas Que obxectivos tiñades e conseguístelo?

I. Esnaola: O obxectivo da xornada era facer unha reflexión aberta sobre a posible creación dunha universidade en eúscaro en liña e por iso convidamos a todos os axentes que terán algo que ver neste proxecto. A reflexión foi moi frutífera e podemos dicir que o obxectivo se cumpriu plenamente, xa que quedou moi claro cales son as claves para o éxito dun proxecto como este e, ao mesmo tempo, evidenciouse a necesidade de superar a desconfianza inicial das universidades presenciais. Pódese dicir que entramos na fase de execución, na fase de determinación.
I. Alegría: A partir de setembro comezaremos a pedir reunións e, ao mesmo tempo, entraremos nas especificacións para demostrar que o que dicimos é factible.