Eutanasia. Causar a morte do paciente directamente polo persoal sanitario, a petición voluntaria, informada e consciente. Non poden considerarse eutanasia a diminución do esforzo terapéutico ou a sedación paliativa, entre outros.

Suicidio asistido. Pór fin á vida, unha vez que se recibiron de alguén os recursos necesarios para iso. Se o prestador destes recursos é un profesional sanitario, denomínase “suicidio médico asistido”.

Sedación. A diminución da consciencia, de forma intencionada, cando os síntomas que presenta o paciente non poidan ser aliviados de ningunha outra maneira, denominados síntomas refractarios, para evitar o sufrimento causado por eles. Denomínase sedación terminal á diminución profunda e irreversible da conciencia do moribundo.

Dobre efecto. A aceleración da morte como consecuencia dos tratamentos que se utilizan para aliviar o sufrimento.

Insistencia terapéutica. Establecemento de medidas terapéuticas inadecuadas e/ou abusivas para evitar a morte do paciente moribundo. É unha práctica contraria á deontología médica. O seu reverso é unha adaptación do esforzo terapéutico: non iniciar un tratamento ou axustar a súa intensidade cando o diagnóstico de vida do paciente é escaso.