ARGIA tivo que reiterar que o xornalismo non é un delito pola agresión policial a unha compañeira de traballo. Nesta ocasión o afectado foi Gorka Bereziartua. Cando estaba a informar dunha asemblea do movemento Gipuzkoa Zutik, a Ertzaintza lanzouno a empuxóns, en plena rúa e a plena luz do día, ao solo.

Que pasou a tarde do día 19 na Praza Gipuzkoa de Donostia?

O movemento Gipuzkoa Zutik organizou unha asemblea. Eu estaba alí para avisarlle. Nada máis comezar, a Ertzaintza acudiu ao lugar e pediulle a un dos membros da asemblea que se identificase. Co documento de identidade na man, os ertzainas comezaron a dar empuxóns e golpes á moza. Entón empecei a gravar. Pero cando a situación empezou a acougarse, un ertzaina achegouse a min para quitarlle o teléfono. A pesar de que repetidamente dixen que era xornalista, empuxou, rompeu pantalóns e xersei e arroxoume ao solo.

Tentar primeiro quitar a cámara, tirala ao solo e identificala despois?

Iso é. Non conseguiu quitarse a cámara e lanzáronse a empuxóns. Mentres estaba no solo, un membro da asemblea arroxouse sobre min e el protexeume e puiden sacar o meu carné de xornalista.

No vídeo vese claro que o ertzaina vai expresamente a buscarlle porque está a gravar co seu móbil. Que teñen que esconder na rúa á luz do día?

Non lles resultará cómodo mostrarlles como se lanzan nunha asemblea contra xente pacíficamente reunida. Si a actuación da Ertzaintza fose diferente, non se produciu ningún incidente. Toda a tensión orixinouse por ese afán de identificar á xente.

Desde a súa creación (23 días) informou sobre Gipuzkoa De feito. Como viviron os xornalistas a actitude da Ertzaintza e os policías locais?

A presión foi constante. Gipuzkoa Zutik é unha dinámica pacífica e tranquila que fai as reivindicacións de forma festiva e imaxinativa. Creo que a actitude violenta da Policía busca que a xente non se achegue. Creando situacións de tensión, moitos cidadáns prefiren manter unha distancia para non sufrir danos. É normal, si ves que os ertzainas tamén usan as súas porras contra a xente que está a bailar.

Todo iso ocorreu no primeiro territorio do Estado español que se comprometeu a non aplicar a Lei mordaza. A lóxica infractora que emanan desta lei está máis estendida do que se cree?

Seguen aplicando esa lóxica. Por exemplo, debido á necesidade de identificarse de forma obrigatoria cando se está gravando, conseguimos que nos deixemos informar. O domingo tiven que suspender o meu seguimento informativo debido ao malestar que me causaba a situación.

Está a limitarse o dereito á información. Independentemente de que se aplique ou non a Lei mordaza, están a funcionar dentro da súa lóxica punitiva. As declaracións dos mandatarios son moi agradables, pero teñen que demostrar no seu día a día que garanten o dereito á información, un dos alicerces da democracia e que teñen que coidala.