O pasado 23 de xuño, á volta de España, o tren cruzou a fronteira de Euskadi á noitiña e houbo lumes a dereita e a esquerda en todos os pobos. Agora diriamos que era “máxico”, e sempre foi así, aínda que na antigüidade o sentido da maxia non era tan lírico, senón moi pragmático, a actividade que podía condicionar a realidade.
Mesmo en perigo de parecer unha festa anquilosante, hai que dicir que nos alamares de San Juan de Luz non se notaba a intención de adorar ao sol ou de axudar no seu percorrido. Aínda que os lumes non fosen incineradoras para acabar coas penas e os trastes vellos: os trastes reciclábanse na súa maioría e o obxectivo dos lumes era, sobre todo, destruír aos seres daniños. Os malvados e malvados que traían fame e enfermidade, os hacedores de pedras e tormentas, os lanzadores de ollos, dicían que querían matalos, tanto de palabra como de palabra, cantando “queimar sapos e serpes, gardar o trigo e o millo na caixa”, queimando bonecos feiticeiros.
A idea durou: en maio, manifestantes contra a reforma laboral francesa prenderon lume aos retratos de François Hollande e os seus amigos en Albi por consideralos malvados
A idea durou: en maio, manifestantes contra a reforma laboral francesa prenderon lume aos retratos de François Hollande e os seus amigos na cidade de Albi por consideralos malvados. Por necesidade, calcinaciones simbólicas, xa que nunha época queimábanse de verdade as presuntas bruxas e, até o século XIX, as serpes, os gatos e outros animais diabólicos.
O pragmatismo non impedía ás xentes gozar da beleza dos lumes e glorificarse nos xogos. En Orozko, cando ían plantar cruces protectoras nos campos, levaban fachos acesos na man e usábanas aos catro ventos para sacar as rodas de faísca. E cando todo terminou, volvían contentos á súa casa, coa esperanza de obter unha boa colleita, co rito ben repleto.
A extraordinaria virtude da noite e o día de San Juan pasa tamén ás plantas e a auga. Non parece que estean bañadas polo sol, porque hai que recoller as herbas antes de que apareza ou espolvorearlas co rocío. As bruxas facían uso desta virtude para mal, e toda a noite andaban buscando materia velenosa para a andrómena. As xentes fiucegas espantábanas cos disparos e o repiqueteo das campás. E agora saltan sobre o saudable alamartxo e pasan o ramallete de flores no fume, enduréceno con forza e pono diante da porta, para que coide da casa.
Por fin, a Igrexa aceptou estes ritos e a miúdo engadiulles unha bendición. Moito máis tarde, o new age pasou sobre todo e os obxectivos hanse desmaterializado: libérase da fame e búscase o benestar feliz. E así, durante séculos, cando se reúnen e cando se abandonan, a festa de San Juan chegou até hoxe, para contentar a todos e para moitos anos.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]