En definitiva, o geocaching –negámonos a inventar unha palabra equivalente en eúscaro– é unha actividade que ten como obxectivo atopar tesouros ou cache ocultos, utilizando a tecnoloxía GPS. Para participar é necesario entrar en www.geocaching.com e crear unha conta; unha vez feito isto, terás á túa disposición as coordenadas dos agochos de todo o mundo.
Non terás que ir lonxe, porque case todos os europeos vivimos moi preto dun geocache. A modo de exemplo: Ao redor do computador onde se escribiron estas palabras hai 729 agochos. Hai dous millóns e medio de cachés no mundo, en 180 países, e xa hai dez millóns de persoas apuntadas geocaching.com.
Todo comezou no ano 2000, grazas a unha decisión do Goberno de Estados Unidos. Até entón, o uso da tecnoloxía GPS estaba limitado a través da chamada Accesibilidade Selectiva. Basicamente, a Dispoñibilidade Selectiva consistía na degradación intencionada do sinal do sistema GPS, co fin de reducir a precisión das coordenadas que recibían os usuarios civís. Era unha medida tomada en nome da seguridade de Estados Unidos: os militares non querían facilitar o traballo aos posibles terroristas. Ejem.
Washington xa anunciara que, como moi tarde en 2006, eliminaría a Accesibilidade Selectiva; por último, fíxoo o 2 de maio de 2000. A noticia provocou unha gran alegría nos grupos de afeccionados ao uso do GPS, que tamén existe, e un deles, Dave Ulmer, quixo medir a precisión do sistema. O 3 de maio gardou un cubo nun bosque próximo á súa casa, con varios obxectos no seu interior, e escribiu as coordenadas nunha web GPS, ademais de lanzar o reto de atopar o “tesouro”.
Tres días despois, dúas persoas chegaran ao cubo de Ulmer. Un mes despois, a finais de maio, a palabra geocaching xa estaba inventada, e en setembro dese mesmo ano abriuse a web. Ademais da localización dos cache en todo o mundo, ofrecerán unha app para o seu uso en teléfonos móbiles –non tes que preocuparche por comprar un dispositivo para recibir o sinal GPS–, e de paso, teñen á venda colectores de diferentes formas e tamaños. Algunhas son fáciles de atopar, outras buscan o camuflaje, desde as que teñen forma de cogomelos até as que parecen o caparazón do caracol. Pero o máis bonito é cultivar o seu.
Tanto si escóndense coma se os buscadores, naturalmente, podes xogar con eles. Unha vez localizado un colector oculto, acórdache de avisar na web. Non te esquezas de asinar na páxina que atoparás nela. algúns levan nos seus interior obxectos simples. Si queres podes levar un, pero se o fas, rógoche que cho recompenses con outro. Resto de información en www.geocaching.com.
En Nadal fomos de vacacións cos nosos amigos a Trieste (en esloveno Trst). Nel, entre outros monumentos, visitamos o Castelo de Miramar. A historia deste edificio é curiosa. Foi construído entre 1856 e 1860 polo Archiduque Maximiliano da dinastía dos Habsburgo, baixo a... [+]