A persoa culta cultiva a terra. Si non cultivásemos a terra, non teriamos a cultura que temos agora. Teriamos outro nivel de linguaxe e non teriamos nin rastro do escrito. De feito, a cultura é a cultura da terra, que vén do latín cultüra. Tirando dela, din, os etimólogos chegaron até o colere.
A cultura, por tanto, significa cultivar a terra, traballar un campo. A partir de aí, toda unha serie de significados: aprender, coidar, desenvolver, traballar, actuar... En moitos campos que non pertencen á terra: ciencia, arte, linguaxe, saberes, enxeño, amizade...
O colere latino ten, ao parecer, a acepción da palabra “vivir”. De aí vén o significado da palabra colonial ou colono, que traballa unha nova terra.
Vimos tamén dos primeiros colonos que se instalaron na nosa terra. Os seus predecesores recollían e aproveitaban o que lles daba a natureza. Aos poucos tiveron que traballar a terra e afacerse a vivir atados a un lugar concreto. E a necesidade de cada vez máis campos de cultivo, de desenterrar a natureza natural propia, de gañar... Como se facían os traballos de fai miles de anos? Suponse que primeiro prenderían lume ao bosque e despois dedicaríanse a labrar a terra. Non sei si no País Vasco hai algunha pista daquela actividade. O sucedido en Canarias está a aclararse e temos noticias diso. Estímase que estas illas empezaron a poboarse fai uns 2.300 anos, o que facilita a clasificación e a investigación dos restos. Por aquela época parece que comeza o retroceso do bosque e a expansión da agricultura. Os restos atopados polos arqueólogos apuntan cada vez con maior claridade.
Despois veu, como alá, a creación de novas plantas. Creación mediante técnicas de coidado a partir de variacións naturais. Estas novas plantas non son naturais, non están na natureza, son creadas por nós mesmos. Por exemplo, centos e centos de mazás que temos en Euskal Herria. A estes cultivados denomínaselles naturalmente "cultivos", e aos naturais denomínaselles variedades ou variedades. Os cultivos da cultura, do cultivo.
O día excede a noite co equinoccio de primavera. Este ano ocorreu o 20 de marzo, ás 22:59 horas, abrindo a porta da primavera. O prefixo Eki significa o mesmo. Até entón a noite fora máis longa. O día e a noite tiveron doce horas. Desde entón o día alárgase e a noite... [+]
Hai moito tempo que o tempo está na nosa liña, pero o clima é relativamente recente. Non hai que aclarar demasiado o que é o cambio climático. Explicar que é a paisaxe si é unha necesidade máis vermella. Está en plena actualidade organizar conferencias, mesas redondas... [+]
É o momento de recoller os froitos e polos en camiño ao lagar. Pera (Pyrus communis), mazá (Malus x domestica), uva (Vitis vinifera)... Parece un camiño curto e rápido, pero hai que traballar unha chea de rodeos e as súas variantes ata que o froito se converta en mosto e... [+]
No País Vasco a agricultura é a historia da colonización permanente. Como en todas partes. Antes non se cultivaba a terra; antes non se sementaba a colleita; gozábase do que antes non se comía. Trouxérano todo doutra parte. Moitas destas historias foron escritas polos... [+]
Volvendo aos viños que se elaboran cos cultivos, a madreselva esquerda (Humulus lupulus) é conservadora e agregadora de cata amarga. A unión de cultivos e madreselvas produce moitos sucios chorros, especialmente nos países da cervexa. Un amigo acábame de explicar as... [+]
Na nosa casa coñecémolo co nome de madreselva (Humulus lupulus). De feito, traballouse a torto e a dereito nas ribeiras do río do noso país, coincidindo coa expansión da cervexa. Aprendemos que se lle chama tamén lagosta, cervexa, cervexa, verruga e herba á esquerda... [+]
A primavera tróuxome o tema ao nariz. C. traballaba en diversos centros de investigación de Nova York. Bushdid, M. Oh! Magnasco, L.B. Vosshall e A. Un artigo publicado polos científicos Keller en marzo de 2014 no prestixioso “Science Magazine” produciu un gran balbordo. O... [+]
Terminan os curiosos días interanuais, os que se comen e beben das emanaciones da terra. Comerei do mellor ao mellor. Supostamente. Botellas de cava e champaña pesadas son fáciles de bailar. Aínda que hoxe en día son de todo tipo, antes era a sidra do outro barril. Cando a... [+]