Nas últimas semanas estamos axitados porque un consorcio de xornalistas filtrou máis de 11,5 millóns de documentos que apareceron en Panamá. Só déronnos algúns nomes famosos que aparecen neses documentos, pero temos que saber que o 1% da poboación mundial ten documentos almacenados en paraísos fiscais repartidos por todo o mundo e que só nesta ocasión saíu Panamá.
Sen ir máis lonxe temos Andorra, Xibraltar ou algunhas illas pequenas de Gran Bretaña. Con todo, o máis sorprendente é Luxemburgo, no corazón da Unión Europea, sen esquecer os paraísos fiscais sectoriais que existen entre nós ou Holanda. É significativo que as autoridades e as súas caras limpadoras, é dicir, a actitude que mostraron os medios de comunicación, mostren as caras da hipocrisía.
O cinismo: estafadores fóra de prisión e condenados polo denunciante. Aí están Falciani, Assange, etc., na vía penal ou en risco de ser procesados. Os que non pagan impostos na rúa están tranquilos, perseguindo aos que denuncian esta situación. Como acabará así cos paraísos fiscais?
Que podemos esperar do presidente da Comisión Europea, que atraeu a máis de trescentas empresas multinacionais a Luxemburgo cando el era primeiro ministro de Luxemburgo? Entre eles, o xigante Google, para que os seus beneficios fosen pagados a cero. Que van escribir os grandes periódicos e televisións do Estado español si dependen dos préstamos do Banco de Santander ou do BBVA, aínda que saiban que son as propias casas que destinan diñeiro desde aquí a paraísos fiscais?
Ao parecer, os paraísos fiscais poderían ser perseguidos pola Organización para a Cooperación e o Desenvolvemento Económicos (OCDE) e o Fondo Monetario Internacional (FMI). Pero quen crerá a esas organizacións se os seus mandatarios son nomeados polos gobernos dos Estados membros. Intre ou Strauss-Khan, ambos exdirectivos do FMI, foron incluídos na lista de Panamá, da que Felipe González tampouco está lonxe.
Tamén soubemos que o lehendakari de Arxentina, o señor Macri, e o señor Cameron de Gran Bretaña, entre outros, están confundidos en paraísos fiscais. Non podemos esperar outra cousa do rei Salmón de Arabia Saudita, do presidente de Ucraína ou de Rusia. Pero pouco sabemos das autoridades de Alemaña ou dos Países Baixos, ou das dos Estados Unidos, que non teñen necesidade de levar os seus bens fóra, onde teñen paraísos fiscais: Delaware, Nevada, Wyoming…
O cinismo: estafadores fóra de prisión e condenados polo denunciante. Aí están Falciani, Assange, etc., na vía penal ou en risco de ser procesados. Os que non pagan impostos na rúa están tranquilos, perseguindo aos que denuncian esta situación. Como acabará así cos paraísos fiscais?
Todos estes personaxes, utilizando a doutrina do neoliberalismo, dinnos que hai que recortar os gastos sociais, un día si e outro tamén, e mentres tanto levan as súas fortunas a paraísos fiscais para evitar as achegas que deben facer ás arcas públicas, deixando os ingresos públicos totalmente recortados. Ademais, estes personaxes crean famosas fundacións con beneficios dos seus negocios, xeralmente para utilizalas en actividades caritativas. Non cabe dúbida de que o Estado recorrería a estes fondos de maneira máis democrática e non á promoción de transxénicos nos países africanos, como fan Bill Gates e compañía.
Dicíase que a globalización convertera o mundo nun pobo. E, por suposto, nun pobo calquera pode moverse dun lado a outro. O diñeiro si que se pode levar da fibra óptica ao carón e outro, sobre todo aos paraísos fiscais, pero non ás persoas. As persoas non temos dereito a movernos, temos que estar presas nos nosos países. Pregunte se non aos sirios, iraquís ou afgáns que hai en Grecia.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai moitas maneiras de conseguir o poder; non todas son bonitas. Hai quen quere repartir o poder e a responsabilidade que iso leva, quen busca o poder. Outros lle respectan demasiado e cada paso, tan medido, non son capaces de tomar decisións. Hai quen non coñeceu nunca o... [+]
Madrilen arkitektoentzako kongresu bat burutu berri da, arkitekto profesioaren krisiaz eztabaidatzeko. Arkitekto izateko modu tradizionala eta gaur egungoa desberdindu dute. Zertan den tradiziozkoa? Oscar bidean den The Brutalist filmean ageri den arkitekto epikoarena. Nor bere... [+]
O 3 de febreiro comezou o período de prematrícula dos nosos nenos e mozos nas escolas, e como todos os anos queremos lembrarvos por que non parécenos boa idea matricular en relixión. O ano pasado terminabamos o artigo dicindo que “a moitos este escrito resultaravos... [+]
Desde a Asociación de Pais e Nais do Instituto Arratia Tranbia Txiki queremos impulsar unha reflexión na comunidade educativa sobre o uso das pantallas.
Ultimamente existe unha gran preocupación pola influencia das pantallas en nenos e adolescentes. Esta responsabilidade... [+]
Si, si, así. Non me atrevo a ir máis aló. Que é un pleonasmo? Quizá unha tautología? É posible, pero nesta época que chaman posverdad, os feitos básicos son necesarios. Mirade, si non, á poderoso lema “Ez dá ez!”. Xa sabiamos antes que isto era así, pero dicir... [+]
Tiña un amigo que traballaba en Porcelana Irabia ata que se pechou, e sempre que iamos a un restaurante ou a un bar a mirar a cunca e o traseiro do prato para saber onde estaba a peza. O mesmo fago eu cando vou aos mercados de antigüidades: miro onde está feito e en función... [+]
Ultimamente cada vez escoitamos máis que moitos mozos non temos poder para comprar unha vivenda. Ás veces parece que non hai máis temas, é certo que é un tema serio. A min, a pesar de estar cerca do 31, aínda me falta un pouco para conseguir a vivenda que vai ser miña... [+]
Iragarki batek mugikorrean salto egiten dit aspaldion. Nire mundua koloreztatuko duela egiten dit promes. Aplikazio horrekin milioidunek bezala erosi ahal izango omen dut. Produktu merkeak, oso merkeak, baita doakoak ere. Momentu historiko soziologikoak eskatzen duen... [+]
Hai conceptos que aparecen por momentos en todas partes e que se converten tamén en mantras. Preséntansenos en si mesmos como positivas e necesarias, sen demasiadas discusións e case sen pensar nelas. Paréceme que un destes mantras é a internacionalización, que ten a súa... [+]
En 2021 comezamos a escoitar as primeiras noticias sobre o proxecto Guggenheim Urdaibai… O deputado xeral, Unai Rementeria, díxonos que si ou si. Para reforzar as súas palabras, deixou “blindados” 40 millóns de euros cando se construían os museos. Pois ben! Atópanse... [+]
"O obxectivo do pleno de Oyón é claro, lexitimar legalmente os megaproyectos enerxéticos con irregularidades substanciais na tramitación"
O pasado mércores vivimos un día duro e desagradable, non só para Labraza, senón para todos aqueles pobos que estamos ameazados por... [+]
Do mesmo xeito que coa axuda dos artistas vivimos o florecimiento de Euskal Herria, tamén nesta ocasión, co seu impulso, sigamos facendo o camiño xuntos, dando o apoio necesario aos presos políticos, exiliados e deportados vascos
O lector xa sabe que a Asociación Harrera... [+]
A epistemoloxía, ou teoría do coñecemento, é unha das principais áreas da filosofía e ao longo da historia sucedéronse importantes debates sobre os límites e as bases do noso coñecemento. Nel atópanse dous poderosos correntes que propoñen diferentes vías de acceso ao... [+]
Esta semana tivemos coñecemento de que o Xulgado de Getxo arquivou o caso dos nenos de 4 anos de Europa Ikastetxea. Isto lévanos a preguntarnos: están dispostas as instancias xudiciais, policiais… para responder as demandas dos nenos? Protéxense de verdade os nosos menores... [+]