De Panamá a Lesbos
As ondas da televisión, que non miro desde o Panamá asfixiante ao Lesbos, chegan até o meu cerebro. As noites que permanecen en pé en París, preguntándome si estamos no nacemento da nova May 68, sácanme da cama. Baixo a acumulación de noticias deteño o tempo. Desenterro as preguntas que son importantes.
O poeta dicía que a moral é a debilidade dos cerebros.
Márchome ao País Vasco e descubro a palabra culpable detrás do concepto de perdón dos
discursos
Onde acudir para recuperar o poder da subjetividad. A historia da morte do suxeito moderno. O branco. A partir do século XX. Fóra do alcance dos libros que falan da subjetividad. Malestar. Desde o monte até o mar, aos corpos espidos que aparecen nas fotos da mediasfera. Da contorna concreta á abstracción cerebral. A respostas indeterminadas. Á dúbida absoluta. Á desaparición do suxeito. A subjetividad feminina. Ao pensamento descoñecido. A unha mentalización esperanzadora. Ao que soportan os individuos. Desintegración. Á desujetivación. Psicanálise. O mecanismo literario. Á creación cotiá. Acción. Ao feito. Ao que a verdade perfora. Á xeneralidade da utopía. Ao presente. Ao amor pola linguaxe. Cara ao contido poético Cara á experiencia vital que construímos. A recuperar o idioma. Verificación interna. Coñecernos. O resultado dunha opción. Unha mirada ao mundo. Obrigar á verdade. Non ten sentido. A sentimentos non puros. Até o suxeito novo. Non podía dicirse. Abro un libro. Leo en voz alta: “Tratando de escorrentar a inquietude, a persoa desequilibrada busca ao culpable e culpa aos demais” (Laura Mintegi Lakarra). Escoito o medio ambiente. Non creo que deba traballar os luns.
Aínda me quedan oitocentos caracteres que enterraron demasiado fiteatro para a loita de clases. Mentres as inxustizas sociais sigan vivas, a ideoloxía marxista terá uns días bonitos ante si mesma. Saco un texto do último libro de viaxes que estou a escribir. Se se abandona o contexto intelectual, se se deixa á vista a literatura orgánica, o único que queda sobre a mesa son as entrañas do escritor. O texto, escrito desde as entrañas, está detrás do poeta Arthur Rimbaud. Damocles teno no fígado como unha espada. A moral é a debilidade dos cerebros. O poeta dicía que a moral é a debilidade dos cerebros. Márchome ao País Vasco e descubro a palabra culpable detrás do concepto de perdón dos discursos. Díganos que fostes culpables de que Euskal Herria viva en paz. Pero á moral ninguén lle dá unha resposta. No século XXI a moral segue sendo a debilidade dos cerebros.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]