Hai anos que o pai dun amigo faloume do carrozillo, Rhamnus alaternus. Non o coñecía e el dixo: "Raparigo, non o coñecerás! No bosque é moi abundante, ten un follaje máis pecho e máis frecuente que o de Zumalika, follas pequenas duras que non caen no inverno”. Ante o carrozón “este é un carrozillo” non mo dixeron ninguén. Polo menos eu aprendino así, cando teño a planta nos seus extremos, así non esquecerei enseguida o que aprendín.
E custoume meter o carruaje no cranio, que non é tan grande, e cada un ten o seu cochecito. É unha enfermidade moi estendida no noso país; do mesmo xeito que unha planta pode ter moitos nomes, un nome ten moitas plantas. É dicir, tolemia. E si empezas a bailar palabras e nomes para aclarar algo, coidado, hai moitas “Altezas da Torre de Boli de Irati”. Imos, pois, a bailar.
Creo que o cochecito é Rhamnus alaternus. En castelán, o seu nome principal é “aladierno”, aínda que tamén é coñecido como “carrasquilla” e “chaparro”. Do noso chaparro, polo menos así o di a Real Academia de España. Por suposto, o noso carrasquillo virá da carrasquilla española. Penetrámonos, pois, no bosque dos lingüistas, de costas e de costas.
Ao carrozón tamén se lle coñece como “espantallo”. En xeral, estes son os nomes que se utilizan. Nalgúns traballos incluíronse os seguintes nomes: burrubiote, murrubiote, girgirio, burgui, zumel, zumelika, zemerika, zumalikarra, zumalakarra e cimbra. Terá algunha outra que eu non atopei... A salsa e a danza son cousas tremendas. Tamén se mesturan o carrozillo, o madroño (Arbutus unedo), o zumalikarra (Rhamnus frangula) e algúns o zuandorra (Cornus sanguinea). Non as plantas, senón os seus nomes; velaquí a música para a salsa.
Polo si ou polo non, a auga do carruaje adelgaza o sangue. O froito provoca diarrea, temible segundo a dose, ao parecer: Como dicía o botánico catalán Font i Quer, “nunca falla”. Teña coidado, pois, de buscar o seu nome, si ocórreselle algunha idea de que A súa Alteza comece a gustar... Catarse das palabras, catártica no corpo.
O día excede a noite co equinoccio de primavera. Este ano ocorreu o 20 de marzo, ás 22:59 horas, abrindo a porta da primavera. O prefixo Eki significa o mesmo. Até entón a noite fora máis longa. O día e a noite tiveron doce horas. Desde entón o día alárgase e a noite... [+]
Hai moito tempo que o tempo está na nosa liña, pero o clima é relativamente recente. Non hai que aclarar demasiado o que é o cambio climático. Explicar que é a paisaxe si é unha necesidade máis vermella. Está en plena actualidade organizar conferencias, mesas redondas... [+]
É o momento de recoller os froitos e polos en camiño ao lagar. Pera (Pyrus communis), mazá (Malus x domestica), uva (Vitis vinifera)... Parece un camiño curto e rápido, pero hai que traballar unha chea de rodeos e as súas variantes ata que o froito se converta en mosto e... [+]
No País Vasco a agricultura é a historia da colonización permanente. Como en todas partes. Antes non se cultivaba a terra; antes non se sementaba a colleita; gozábase do que antes non se comía. Trouxérano todo doutra parte. Moitas destas historias foron escritas polos... [+]
Volvendo aos viños que se elaboran cos cultivos, a madreselva esquerda (Humulus lupulus) é conservadora e agregadora de cata amarga. A unión de cultivos e madreselvas produce moitos sucios chorros, especialmente nos países da cervexa. Un amigo acábame de explicar as... [+]
Na nosa casa coñecémolo co nome de madreselva (Humulus lupulus). De feito, traballouse a torto e a dereito nas ribeiras do río do noso país, coincidindo coa expansión da cervexa. Aprendemos que se lle chama tamén lagosta, cervexa, cervexa, verruga e herba á esquerda... [+]
A primavera tróuxome o tema ao nariz. C. traballaba en diversos centros de investigación de Nova York. Bushdid, M. Oh! Magnasco, L.B. Vosshall e A. Un artigo publicado polos científicos Keller en marzo de 2014 no prestixioso “Science Magazine” produciu un gran balbordo. O... [+]
Terminan os curiosos días interanuais, os que se comen e beben das emanaciones da terra. Comerei do mellor ao mellor. Supostamente. Botellas de cava e champaña pesadas son fáciles de bailar. Aínda que hoxe en día son de todo tipo, antes era a sidra do outro barril. Cando a... [+]