Alegría
Hai uns días ouvín unha interesante entrevista co pianista Krystian Zimmermann e, entre outras moitas cousas, dixo algo que acababa de dicirlle: “O que importa cando se fai música sobre o escenario é que senta a alegría; ou mellor dito, cando sente a alegría entre os músicos iso transmítese e iso é o que realmente fai unha boa interpretación (suponse unha mínima calidade)”.
Acordeime desa frase cando escoitei a ópera A traviata que se representou o pasado venres en San Sebastián. A Asociación Opus Lírica está a realizar un gran esforzo en Donostia-San Sebastián para dar un empuxón á ópera e crear unha tempada de ópera. Non é unha cousa fácil, sobre todo porque se necesita un bo financiamento. Pero aos poucos, tamén se están ofrecendo iniciativas interesantes. Nesta ocasión, fixeron unha versión verdadeiramente “satisfactoria” deste famoso título de Verdi. Teñen escasos medios, por exemplo, á vista do pobre que era o decorado, pero a pesar diso, fixeron un espectáculo digno e valente. Sobre todo, a paixón entre todos os artistas que se atopaban no escenario foi evidente, mentres que a “alegría” foi contaxiosa. O tenor Matteo Mezzaro, no papel de Alfredo, cunha voz bonita pero de mala técnica, o barítono Paolo Gavanelli, que facía Giorgio Germont, cunha voz escura e empolvada non foron suficientes para amolar o espectáculo. Non. O público quedou estupefacto. Esa é a maxia da alegría musical.
Iso si, Ainhoa Garmendia fixo unha preciosa Violetta Valéry. Hai tempo que non o ouviu, e hai que recoñecer que é un soprano guapo, cunha técnica moi elaborada, e desde o punto de vista interpretativo foi moi convincente. Moveuse moi ben sobre o taboleiro e fixo unhas arias impecables: Amami Alfredo ou Aria di Violetta, doces por exemplo.
Os outros cantantes, aí mesmo. Ben. A Opus Lírica, baixo a dirección de Andrea Albertín, cumpriu con dignidade o seu papel. Por outra banda, foi moi simpático o grupo de dantzaris, da Escola Navarra de Danza, e moi especial a representación do toureiro biscaíño, como o aurresku danzante. Curioso. En xeral, mereceu a pena o programa. Adiante!
Opus Lirica orkestra
Zuzendaria: Andrea Albertin.
Eszena zuzendaria: Valen Moñux.
Tempus Ensemble Abesbatzaren zuzendaria: Jagoba Fadrique.
Abeslariak: Ainhoa Garmendia, Matteo Mezzaro, Paolo Gavanelli, Ainhoa Zubillaga.
Lekua: Kursaal Auditorioa.
Data: otsailaren 19a
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]