Do debedor
Unha vez había unha liña clara que separaba o mundo, pois os condenados da terra atopábanse por completo nun lado. Parece que empezou a retorcerse a liña desde hai moito tempo, ata que fai espirales. E agora, cando toca ser anfitrión de inmigrantes e refuxiados, é bo lembrar a aqueles que foxen da guerra de 1936, mesmo cando nos molesta a idea da igualdade de sexos que teñen os vindeiros.
As actitudes dalgúns estraños e os sucesos de Colonia utilízanse para fomentar o racismo. Ou se subestiman para loitar contra o racismo: en primeiro lugar, aquí tamén os cans son ortozados e o machismo en todas partes. Non! A opresión das esposas non é do mesmo nivel en todo o mundo; os avances conseguidos mediante a loita non son despreciables, nin se esquecen das prácticas sexistas aceptadas por costume e por lei nalgúns reinos. Salvo que se pense que á hora de valorar a gravidade do sexismo é axeitado utilizar diferentes medidores: que pel é tan delicada, insoportable para eles e elas... e que neste punto de vista non hai racismo.
Por encima de calquera costume e relixión, hai moitas razóns para crer que os Dereitos Humanos fundamentais son universais, e moitas mulleres sábeno. A srilankarra Kumari Jayawardena investigou as orixes destes dereitos no Terceiro Mundo e a marroquí Fatima Mernissi, falecida a finais do ano pasado, lembra que o feminismo estivo unido aos movementos de descolonización.
Do mesmo xeito que en Occidente, varias feministas de Oriente denuncian a subordinación que xera a súa cultura e o uso dos seus símbolos
Do mesmo xeito que en Occidente, varias feministas orientais denunciaron a subordinación que xera a súa cultura e o uso dos seus símbolos. A alxerina Wassyla Tamzali ve con tristeza como a esquerda encamiña o debate sobre o veo, xa que na súa opinión un traxe que denota a submisión e é promotor non pode ser un signo de liberdade, nin sequera cando é voluntario. Estas feministas subliñaron o uso do corpo feminino na ideoloxía e na política, e non entenden por que aquí hai que protexer as condutas represivas que alí se lamentan delas mesmas.
A razón é, si, e non insignificante: rexeitando os seus costumes corremos o risco de marxinar aínda máis a quen xa están marxinados. Ademais, somos os seus debedores, na medida en que somos habitantes dunha sociedade rica. E preguntas: como pode ser que unha moeda de liquidación acepte a negación de dereitos fundamentais. É o debedor o que paga, non o que pague, o que nos achega os seus bens e dános o mellor de nós si, sen alimentar a xenofobia, buscamos a igualdade no arroyuelo das diferentes culturas. Non é fácil, pero non é máis difícil que organizar manifestacións masivas contra a violencia dos autóctonos en Europa, kuanto!
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]