Un bonito espectáculo está a escenificarse no escenario que se esconde tras as eleccións do pasado mes de decembro. Rajoy finxindo nokear. Sánchez á deriva. Rivera predicadora. Igrexas prestidigitador. O resto de líderes, mira nos dous sentidos da palabra. O mes transcorreu desde que cumprimos a lei de urnas e aínda non está claro quen será o inquilino da Moncloa e si non teremos que volver votar moi pronto. Vivimos a temporalidade, o que xera inquietude á economía e á alma dalgúns. Hai quen quere ver as cousas fóra do seu alcance, aínda que só sexa por saber canto antes que se van a opor. A min, en cambio, gústame este desgoberno. A obra, polo menos, afastouse das aburridas liñas de guións habituais. Hai moito tempo que a política española está a interesar.

Gustoume a desvergoña de Podemos. Coa súa proposta, rompeu todas as normas de cortesía con Sánchez. Á hora de escribir estas liñas, a pelota española está no tellado do PSOE. A metade da súa alma empúxalle a chegar a un acordo con Igrexas. A outra metade preferiría pactar a súa abstención co pp e Cidadáns para que gobernen os populares. A recompensa de consolo pode ser a cabeza de Rajoy. A favor diso están a traballar, de forma directa ou indirecta, todos os poderes fácticos, tanto nacionais como europeos.

Os gobernos de Vitoria e Pamplona, pola súa banda, aman ao primeiro. A “Operación Sánchez-Iglesias” necesita o apoio do seis deputados jeltzales para que se converta en realidade. O partido xa expresou a súa disposición a iso. Para os mozos e mozas de Urkullu é un soño recuperar a capacidade que tiveron nos últimos anos do século XX para influír na política do Estado. Son evidentes, por outra banda, os beneficios que lle daría ver gobernar á socialista Uxue Barkos, coa axuda do seu socio Podemos e da súa coalición, o PNV. O freo ás tensións con Madrid e a desactivación do PSN en Pamplona como oposición darían un respiro a un goberno que xa ten unha fronte aberta.

Ante todo isto, Bildu está tan prudente como calada. Que sensato se volveu en pouco tempo a esquerda abertzale! El tamén daría medio brazo a cambio de que Sánchez fose xefe de Goberno, coa esperanza das artes que se abran na política penal até agora. A pesar das aparencias, a febre catalá ha descendido drasticamente no noso país.

Outra cousa é que vai saír dese mal bulebule. A historia dos últimos 40 anos demostrou moi ben cal é sempre o rumbo que os socialistas toman nas encrucilladas. En Navarra sabemos moito diso. Até a súa chegada, gocemos do desgoberno.