O patrimonio das 20 persoas máis ricas do Estado español situouse en 115.100 millóns de euros en 2015. Este grupo de millonarios posúe unha riqueza acumulada de diñeiro equivalente á do 30% máis pobre do Estado, segundo un estudo realizado por Oxfam. O 30% da poboación do Estado español, 13,4 millóns de persoas, atópase en risco de pobreza e exclusión social. Pero o desequilibrio non é só unha secuela de España. As 62 persoas máis ricas teñen a mesma riqueza que 3.600 millóns de persoas no mundo, o que equivale á metade da poboación.
Mentres tanto, as políticas fiscais seguen beneficiando aos grandes. Segundo o mesmo estudo, dos 10 euros recadados, 9 proceden da nómina dos traballadores. Unicamente recádase menos do euro do rendemento dos capitais. Ao mesmo tempo, os investimentos en paraísos fiscais seguen aumentando. Nove de cada dez grandes empresas do mundo teñen as súas moedas nestes lugares, onde esconden sete billóns de euros. No caso do Estado español, o capital investido en paraísos fiscais incrementouse nun 2.000% nos últimos anos.
Moitos dos responsables desta situación e que están a condicionar as políticas dos gobernos reuníronse en Davos a semana pasada. A discusión desenvolveuse no medio do luxo e da neve. Pero non para cambiar o sistema capitalista, senón para maquillalo, para evitar a inestabilidade causada polos maiores desequilibrios que carrexarán as súas políticas e o sistema neoliberal e o desemprego. Para cambiar esta sociedade e este sistema, ademais da solidariedade, fai falta gobernos ao servizo da maioría, representantes que impulsen políticas económicas e sociais anticapitalistas. Poden, por exemplo, empezar a eliminar paraísos fiscais e a perseguir a quen os utilizan.
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
Mundu mailako erasoaldi inperialista betean gaude, mendebaldeko burgesiak gidatuta. Ofentsiba inperialistak hartu duen forma gerrarena da, aldaera guztiekin: gerra ekonomikoa, gerra kognitibo eta kulturala, lawfarea; eta, noski, gerra militarra. Mendebaldeko inperialismoak... [+]
Azken urteotan, industria politikaren kontzeptua hainbat mailatan indarrez berragertu da. Neoliberalismoaren mailua izandako erakundeak, Nazioarteko Diru Funtsak, gaur egun zera azpimarratzen du: merkatuek baliabideak modu eraginkorrean esleitzeko eta arazo horiek konpontzeko... [+]