2009. Errenteria. Un mozo foi detido por tentar violar a unha muller. Os medios de comunicación subliñaron que o agresor era natural do Magreb, aínda que non precisaron a orixe da vítima. Días despois, SOS Racismo denunciou que os magrebís da cidade sufrían ameazas e persecucións. Crese que unha muller inmigrante foi agredida por un grupo que gritou “Fóra de aquí!” desde os locutorios.

2010. Diario Vasco: “Catro romaneses foron condenados a 14 anos de cárcere por violar a un mozo en Irun”. No primeiro parágrafo dicían que a moza era de orixe suramericana. A maioría dos comentarios da noticia eran xenófobos. Imaxínache a reacción dos lectores se o xornalista dixese que a vítima tamén era inmigrante no titular! E si só mencionase a orixe da vítima? E si só escribise “Catro homes por violar a un mozo”?

2015. Colonia. Nesta cidade alemá denunciáronse en Noitevella un centenar de roubos e agresións sexuais nos últimos anos. Varios medios locais e estranxeiros subliñaron que entre os detidos había un gran número de refuxiados e que o número de persoas refuxiadas era considerable. O Goberno alemán anunciou dúas medidas represivas: endurecer a lei de expulsión de refuxiados e aumentar a presenza de policías na rúa. Unha vez máis, os medios de comunicación e as redes sociais volveron incidir nas reaccións xenófobas.

Lin un comentario moi interesante en Internet: “Informáronnos sobre a nacionalidade das mulleres compradas ou temos que dar por sentado que todas son alemás, perrucas e azuis? Parece que para algúns a nacionalidade dos agresores é moi importante, pero se a maioría das vítimas fosen refuxiadas, teriamos a mesma rabia e esixiriamos un cambio na política de asilo?”.

Brigitte Vasallo utiliza o concepto de purplewashing (limpeza azamboada) para definir esta tendencia. É dicir, utilizar a defensa dos dereitos das mulleres como pretexto para criminalizar ás persoas inmigrantes. No seu artigo de Pikara sobre as noticias de Colonia, destacou que cando os responsables das agresións sexuais son “gutarrak ” (Sanfermin, por exemplo) a sociedade xustifica a violencia. Vasallo recibiu durante unha semana miles de insultos e agresións, “deséxoche que che viole un mouro” e similares. Lembroume o sucedido en Errenteria: Co argumento “As nosas mulleres veñen violar” os homes que alimentan a xenofobia quedan sen disfrace cando dirixen o seu odio contra as mulleres (inmigrantes, activistas contra o racismo...).

2010. Bilbao. Varias asociacións feministas organizamos unha reunión para denunciar a violencia sexista e, sobre todo, as agresións sexuais na rúa, que están a acusar aos homes inmigrantes. Os activistas brancos tiñamos claro o motivo dese prexuízo: identificar e denunciar a actitude ou a agresión machista dun descoñecido na rúa cústanos menos que os que vivimos na nosa propia casa, no ámbito laboral ou no gaztetxe. E outra razón: para a sociedade é tranquilizador pensar que a violencia machista é un problema de “outros”, “externos”. Con todo, chegou a quenda das feministas inmigrantes, e cando nos contaron as situacións machistas e racistas vividas cos homes autóctonos quedamos pampos. Por exemplo, que alguén esperase na rúa, que un home de aquí achegásese e preguntase canto cobraba por tirar. Este tipo de violencias non aparecen nos medios de comunicación. Contra estes agresores non se esixiría ningunha orde de expulsión.