Do mesmo xeito que fai 50 anos, hoxe en día, os pés dos bailaríns vascos experimentados seguen rexidos pola obsesión de ser mainstream e homologarse con producións comerciais das principais culturas. Ao mesmo tempo, e como hai cinco décadas, os bailaríns e bailarinas vascos mantéñense illados e menosprezados na marxe, na sombra, fóra do foco, demostrando que na era de Youtube global pódese vivir nunha danza pura vasca e que a danza vasca vive na súa totalidade dentro.
Do mesmo xeito que con Baldorba, Juan Antonio Urbeltz maldixo aos que se apartaron do camiño e revolucionou a xeografía da cultura vasca a través da danza. Empeñouse en pór a Navarra no centro da cultura vasca: Iribas, Jaurrieta, Ochagavía, Imotz, Ituren... Argia quixo reunir as xoias da danza vasca nas prazas e cámaras esquecidas dos pobos e barrios, e traelas aos teatros das cidades e aos frontóns.
De Eskiula a Ekora, de Heleta a Lanestosa, de Abaltzisketa a Fustiñana, a través da festa, o traxe, a danza e a música, a euskal dantza segue ofrecendo o camiño para coñecer e amar Euskal Herria. De pobo en pobo, de barrio en barrio, de festa en festa, pór á xente a bailar e seguir bailando foi o éxito deste movemento tan amplo e frutífero.
A Deputación Foral de Gipuzkoa concedeulle a Medalla de Ouro a Juan Antonio Urbeltz no transcurso de 2015. Con este galardón, o Deputado Xeral, Markel Olano, quixo recoñecer e agradecer á bailarina e a cultura vasca a súa achega desde que Marian Arregi e Juan Antonio Urbeltz asumiron o mando do grupo de danzas Argia no outono de 1966.
O NOMEAMENTO é persoal, pero o recoñecemento salpica máis aló do grupo de danzas vascas Argia. O galardón é tamén para grupos de danza que sementaron e cultivado campos de cultivo na xeografía da beira, ensinando a arar luces. Tamén para todos os bailaríns e grupos de danzas vascas que na historia moderna do mundo vasco han contribuído a materializar a cohesión social e a identidade popular e a bailar a través do corpo.
Juan Antonio Urbeltz e Marian Arregi ensináronnos a colocar a luz nos recunchos da beira, e agora, do mesmo xeito que nas covas, ensináronnos recunchos e recunchos de recuncho a recunchos. Demostráronnos que a danza é un instrumento político e que temos a responsabilidade social de utilizala na construción popular. Déronnos a coñecer as bases da linguaxe da danza vasca e puxéronnos á súa disposición ferramentas para innovar e recrear. Na noite escura, Urbeltzen Argia ensinounos o camiño.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]