O centro comezou a andar despois de que uns alumnos de Parma ocupasen un edificio da universidade para levar a cabo as súas actividades. Hoxe en día, Artlab forma unha comunidade que reúne a persoas de diversa cidadanía, pero nos seus inicios moitos mozos abordaron o proxecto de ocupación cos seus problemas para vivir en Parma. As altas taxas universitarias, o paro e a precariedade empeñáronse en construír unha alternativa sólida. Na construción de novas solucións á situación, pronto se deron conta de que as contradicións do sistema castigaban a outra comunidade: os inmigrantes. Ademais, as institucións están a reducir as prestacións destinadas a estas persoas cando cada vez hai máis migrantes na cidade.

No centro social abordouse o problema que viven os migrantes en Italia como un problema sistemático en Parma, onde os proxectos impulsados desde o centro deberían responder á situación de forma global. Desde entón, participaron activamente en iniciativas a favor dos dereitos dos migrantes, como a constitución da Carta de Lampedusa ou as caravanas de solidariedade con migrantes e refuxiados. Co obxectivo de cambiar a situación en Parma, puxéronse en contacto con asociacións de comunidades de orixe diversa e abríronlles as portas da zona ocupada.

A crise global dos refuxiados tivo un gran impacto en Italia e, por tanto, na actividade actual de Artlab. Ante a imposibilidade do Goberno de Matteo Renzi, Artlab e outros centros ocupacionais italianos convertéronse na saída de moitos dos refuxiados que o Goberno non pode apoiar nos últimos meses. A campaña Stop war not people púxose en marcha xunto a outras organizacións e axentes da ONG italiana para orientar a chegada de refuxiados a Italia. A iniciativa xorde para suplir as carencias que están a sufrir as institucións na xestión da crise.

Artlab converteuse nunha familia e unha ferramenta con visión internacional que traballa na construción de alternativas locais e na transformación da cidade italiana. A asociación autónoma ofrece á cidade de Parma cada vez máis iniciativas inclusivas de diversa índole.

Clases de italiano e árabe

Moitos militantes da asociación son estudantes e convértense en profesores dúas veces por semana: imparten clases de italiano. As clases son gratuítas e hai diferentes niveis. Hai unha categoría para principiantes que acaban de chegar a Parma. Tamén hai un segundo nivel para dominar mellor a lingua. Desde hai dous anos, os mozos que traballan como profesores nos recoñeceron que o proxecto está a ter un gran éxito. A cambio, varios migrantes que aprenden italiano ofrecen clases de árabe.

Equipo de fútbol anti-racista

Membros do centro social han creado o equipo de fútbol antirracista A Paz, xunto a outros refuxiados e migrantes. O equipo xoga a nivel rexional italiano e, máis aló dos resultados, os participantes utilizan o fútbol como instrumento para fortalecer a convivencia entre diferentes culturas.

A vivenda, o dereito de todos

A asociación rehabilitou outro edificio que a universidade tiña abandonado para familias e estudantes precarios que están en risco de sufrir desafiuzamento e non poden pagar o aluguer na cidade. Os veciños pagan un aluguer simbólico para sufragar os gastos que ocasiona a xestión do edificio. Estudantes, migrantes e familias viven en auzolan no edificio Nomas.

O espazo autogestionado Artlab conseguiu integrar a integración e a loita social no día a día dos habitantes de Parma e converteuse nun excelente recurso para facer fronte á ofensiva xenófoba encabezada polo ultradereitista Salbini. Construíndo desde pequeno é, en definitiva, unha ferramenta para mellorar as condicións de vida dos individuos. E nesta Europa atascada pola crise dos refuxiados, máis aló das institucións, demostraron que as solucións locais son unha boa oportunidade.