Dous graos, grao e medio, fondo verde, decisión vinculante ou non, países desenvolvidos e en vías de desenvolvemento… A primeira quincena de decembro utilizaron numerosos conceptos en París. Nas deliberacións participaron numerosos países e mandatarios de todo o mundo. O que se conseguiu, sexa moito ou pouco, non se saberá até dentro duns anos, porque as medicións que se farán namentres mostrarán a calidade dos acordos de París.

En París, as enerxías renovables ou a enerxía nuclear han tido un escaso eco, mentres que o prezo do petróleo reduciuse, até situarse no quince anos actuais. En consecuencia, a enerxía nuclear converteuse nunha alternativa real, e como a tendencia á baixa do petróleo no último ano aumentou co cume de París, e sendo tan barato, é posible ou rendible investir noutro tipo de enerxía?

Paréceme que a conciencia da sociedade sobre o quecemento da terra é cada vez máis forte e que París contribuíu a iso. E que di a ciencia nesta historia? Mentres se certifica que o nivel de dióxido de carbono é cada vez maior, constátase que a temperatura cambiou nalgúns lugares da Terra nos últimos 15 anos, pero tamén se mantivo sen aumentar a temperatura media.

Non se coñecen os motivos, pero o dato é coñecido, e en París tamén se aproveitaron del moitos mandatarios que, por non dicir todos, preferiron converter a París nun establecemento de xogo que lles interese. Frases que poden conter pequenas letras ou diferentes interpretacións do acordo de París deixaron en mans da “intelixencia” da natureza que a temperatura non aumente máis de grao e medio a finais de século; aínda que coñecemos cada vez mellor os procesos que se dan na natureza, o ciclo e a influencia do dióxido de carbono, a curto e medio prazo, é algo cheo de auscultos.

Na natureza ocorre con moitos procesos, por exemplo co tema do buraco de ozono. A suposta sustancia controlada deu este ano un salto inesperado; os produtos responsables do buraco de ozono foron prohibidos hai vinte e cinco anos, e tras considerar que o problema se esqueceu na última década, o científico calou os buracos que se abriron ao ozono este ano no polo sur. Outro exemplo de ignorancia é a evolución dos xeos polares, que mentres descende cara abaixo no polo norte, no polo sur ten unha tendencia ascendente. A natureza busca o equilibrio entre os seus elementos, do mesmo xeito que o noso corpo, e aínda coñecemos parcialmente os mecanismos que utiliza para iso.

Por último, deberiamos saber que en moitos pobos e territorios gustaríalles recibir un par de graos máis... Vivimos nun xigantesco casino de intereses e estratexias.