Quen non coñeceu o calendario de ARGIA nunha parede de cociña? Quen non tentou arrebatar dun só golpe todos os días atrasados ata que se deu conta de que son demasiados e que van ter que retiralos aos poucos? Máis dun definiuno como un dos clásicos de ARGIA.

O calendario é aparentemente eterno, na páxina onde predomina o número fálanos dos días festivos, os días sinalizados, os santos, o nomenclátor vasco e as fluctuaciones do sol, da lúa e das mareas.

Pero o calendario ten a súa fórmula de uso, como unha caixa de sorpresas: cada vez que quitas unha páxina, terás unha lectura curta e diferente no reverso. Os temas son moi variados; pode ser científico, por exemplo algunha pasaxe da serie A Máquina do Tempo deste semanario, algún truco para a horta ou mesmo unha receita.

É un agasallo anual, pero faise un esforzo por manter a actualidade. Quen ía imaxinar que as palabras enviadas a través de Twitter (xogos enxeñosos e divertidos) ían ter o seu sitio no calendario de ARGIA?