A linguaxe do rock instrumental, o oínte e a capacidade de traspasar fronteiras
- AUTOR :: Os Galerna vs. Cavernarios TÍTULO :: Sangue no Atlantico Gaztelupeko Hotsak, 2015
En 2008 Os Galerna foi fundada por músicos de Arrasate, The 5 Twisters, Foxy Boxxi, Lost Souls e outros grupos de música locais. Nun principio facían surfrock do tamaño de clásicos como The Ventures, The Shadows, etc.; e con cancións propias publicaron un precioso disco do mesmo nome. Pero o obxectivo dOs Galerna ía máis aló, xa que a pesar da música instrumental que querían mostrar, pódese expresar moito sen voz e, de paso, mostrar o máis rompedor do surf.
No segundo traballo de Surfusión, deron un paso moito máis atrevido e, partindo das vivencias musicais de cada un dos compoñentes, foron capaces de dar un toque máis vándalo ao surf, de levar o estilo virtuosiso a parámetros máis rockeiros e de dar cabida a outros estilos baixo o manto do surf. Escribiron cancións de gran progresión e cambio, desde o garage (Dálle fuzz! ), do groove do latino e do funky (Surfusion), á composición de bandas sonoras de espía (Dr. Bocanegra), para saltar a western (Quetzalcoall), psicodelia e ritmos africanos.
Para entón xa se comprobou que a banda non ten rival de cerca, e que, sexa cal for o escenario, deixa o nivel moi alto, como puideron comprobar tamén os vistosos espectadores mexicanos. En concreto, o grupo, xunto co espectáculo, sacode o punk e o rockandroll máis intenso ás cancións máis abertas sen voz. E co saxo totalmente interiorizado no grupo, no disco Akelarre, nun perigoso ritual disfrazado, emerxeron o virtuosismo, o toque vintage, a elegancia das orquestras, o western, o swing, o hardrock dos 70, o garage, o country, o hillbilly e as marcas dos grupos máis cálidos de Vampisoul.
De feito, a escena que máis se desenvolve no mundo do surf e o rock instrumental é a de México, polo que non é casualidade que cada ano o mondragonés reciba e, por suposto, complete ofertas de xiros alén do mar. Á hora de ler estas liñas, o grupo volverá estar na sala; e antes de ir publicaron xunto a The Cavernarios o seguinte traballo.
The Cavernarios Cuatitlán é un grupo procedente de Izcalli (México) que desde 2001 publicou numerosos discos nos que traballou estilos como o surf, o garage e o rockabilly. Hai tempo, ademais, que se converteu en todo un fenómeno do rock instrumental. Os mexicanos abriron o disco medio coa peza Twist do elefante, un vibrante rocanrol instrumental que se mediu . Séguelle O gran sur, misterioso e virtuoso á vez, con sonoridad extrema e desenvolvemento que case termina en espiral. E como sobremesa se atreveron coa canción dOs Galerna Como pica esta area, cun ritmo rock-and-roll, distorsión e unha afinación diferente.
Donos e donos da segunda parte dOs Galerna: Jaguar stomp explota e atrévese a casar cun saxo guiado polo diaño, o punk-rock con traxe de surf e o toque latino. En canto ás toneladas de reverb, aínda que se inicia de forma repousada e limitada, posteriormente se distorsiona e emprende o trote de cabalo tolo. Para terminar, homenaxean a The Cavernarios a Soy da costa, sen perder o toque festivo, multiplicando o ritmo e a reverb.
Sorprendeume –en bo sentido– este novo proxecto. En Bergara, Aitor Aldanondo, creado ao redor dunha pedra, ten moitos sentidos. Neste traballo quixo sacar dalgunha maneira o que viviu durante anos.
Aldanondo iniciou a súa carreira musical no grupo da Brigada Criminal,... [+]
Con motivo dun documental sobre Eñaut Elorrieta, convidáronme a Tabakalera fai dous ou tres semanas. Gustoume a invitación á estrea coloquial, pero cando me acheguei ao cine empecei a atopar moita xente, aí Paul e Itziar, aí Maiz, aí Eneko, Olatz e Idoia, aí Miren, aí... [+]
Ás veces hai que unir moitos elementos para obter un resultado que non prevexas. Isto ocorreu dalgunha maneira co grupo Feline, creado entre Gernika e Bermeo. Iñaki Baini, do grupo Primeiros Auxilios punk, comezou a xogar coa electrónica en casa e gravou algunhas maquetas. A... [+]
"Aquí, como unha revelación, vese máis claro o espazo e o tempo". Miren Narbaiza volve e grazas. Narbaiza é un dos cantantes máis especiais da escena. Non hai máis que ver como goberna as novas cancións.
Porque á maioría dos creadores pásanos que o que facemos é a... [+]
Alegreime moito de que os irmáns Artza, xunto coa posta en marcha da nova discográfica, tivesen a intención de recuperar e sacar en vinilo a maqueta de Barrakos, onde a compraría? De feito, a maqueta citada, de 1990, é un tesouro que a nosa música quedou inadvertido na... [+]
Non hai outro camiño, hai que cambiar o que non che gusta e crear algo máis: rompelo e empezar de cero. Esa foi a base do punk, e iso é o que Leire Led Inferno (voz) e Txerra Bolinaga (batería) decidiron cando o grupo Piztupunk disolveuse voluntariamente e decidiron desde... [+]
Si es dos que escoitas música en Internet, case seguro que coñeces Kokoroko. Igual cres que non, pero colle un segundo e busca a Abusey Junction. O riff melancólico guitarra de Óscar Jerome foi coñecido por estar entre os favoritos do algoritmo de plataformas como Spotify... [+]
O grupo Neoma leva á percusión da tradición, cun coidadoso molde electrónico. Leire Etxezarreta, Amets Ormaetxea e Irati Gutierrez de Arrasate, Garazi Otaegi de Asteasu, Eneritz Aulesti de Zarautz, Maria Lasa de Zizurkil e Alaitz Eskuero de Deba son o sete membros. Todos son... [+]
En 1988, en plena etapa de mocidade punk e RRV en Euskal Herria, entre Bilbao e Santurtzi, catro valentes mozos que miraban á música transoceánica, incluídas as antípodas, fundaron o grupo A Seita, un dos impulsores do pioneiro fanzine A Herdanza dos Munster. Ademais de... [+]
Euskal Herria non emitirá historias como Searching for sugar man. Diminuídos e desfavorecidos, que lle imos a facer. Pero este pequeno pobo, e o gran inferno, é o que deu moitos mitos que saen das sombras e volven ás sombras.
Na década de 1980 tivo a súa bautizo musical o... [+]
O grupo Perlata de Arrasate non vai casar con case ninguén. Desde 2015 están a facer o seu propio camiño, mirando o que se fai ao seu ao redor, pero nunha dirección e ritmo propios e non tranquilos. Levan bastantes discos e quilómetros nas costas. Sorprendeume, pero ao... [+]
A crise pandémica foi tamén unha nova oportunidade de rexeneración, como demostrou o grupo Odolaren Mintzoa de Usurbil. O seu traballo burlándose da normalidade, foi curado a lume lento nos estudos Garate de Andoain. Coa axuda de Kaki Arkarazo recolle 8 cancións... [+]
Calquera de nós, cada un de nós, somos necesariamente un reflexo nadando nun mar inmenso rodeado de ameazas, oportunidades e outros moitos seres vivos. Temos un bo traballo na xestión da nosa propia liña de flotación, ademais de elixir ben que recoller e prescindir das... [+]
Ao final fíxoo. Por fin, tras anos de andaina, o bertsolari Odei Barroso sacou o seu primeiro traballo en solitario. Bo, o bertsolari non. Raplari antes de ser bertsolari. Pero a sabedoría do verso vén ben comenenciuda, para dicir con rima aos que tiña que dicir e sacuderse... [+]