Nacemento 11 de abril de 1853. Nace Leoa Remigia, funambulista de Etxarren, no barrio de Navarrería. Tras a morte do seu pai, a nai Manuela Aranguren volveu casar e a partir de entón a familia vivía na rúa Pellejerías, na actual Jarauta.

Non temos máis noticias de Remigia Etxarren até o 12 de xullo de 1882. Ese día actuou na praza de touros de Pamplona xunto á compañía de acróbatas “Teresy e Velázquez”. Seis días máis tarde, a crónica escrita en Lau-buru –no xornal que se publicou en Pamplona entre 1882 e 1886– dicía: “Chama a atención o valor e a seguridade que mostra a señorita Agostini no arco fixo e a corda tirante”. De feito, Mademoiselle Agostini era o nome artístico de Etxarren.

O 25 de xullo, o director de Eco de Navarra, Nicanor Espoz Redin, chamáballe “artista nato” e “equilibrista de primeira liña”, asombrado de que “hai pamploneses que se desenvolven no mastro do equilibrio e saben bailar sobre a corda”.

En maio de 1883, coa compañía de Manuel Carral e fronte a miles de espectadores, cruzou o río Arga e o Concello concedeulle 500 pesetas a cambio da súa fazaña. A crónica do acto foi outra vez redactada polo diario Lau-buru: “O volatinero comezou a súa andaina; o público permaneceu calado durante un instante e, tres minutos despois, Agostini chegou con toda tranquilidade á outra beira, sobre unha corda colocada a uns dez metros do solo. O equilibrista meteu os pés en canastras e, ben atados, atravesou o río con gran calma; tardou catro minutos en chegar ao final da perigosa viaxe. Despois dun breve descanso, volveu circular a corda, atada aos ollos e cuberta dun saco de groso pano que lle cubría de cintura para arriba. O público aplaudiu con entusiasmo e o funambulista acabou o acto volvendo cruzar o río, pero esta vez con movementos perigosos e posturas complicadas”.

En 1884 cruzou a Praza do Castelo e ofreceu espectáculos na praza de touros. Un deles foi descrito polO Eco de Navarra como: “Na corda tirou foguetes, atados con coraza e con casco, conseguindo unha combinación perfecta entre a choiva de lume funambulista”.

Ademais do seu lugar de nacemento, Etxarren percorreu diversos pobos de Euskal Herria e de fóra dela, atravesando, entre outros, os ríos Ibaizabal e Pisuerga. O 5 de outubro de 1892, en Ondarroa, cando realizaba exercicios sobre unha cadeira, caeu desde unha altura de quince metros. En 1904, fóra da única actuación que se ofreceu en Pamplona, terminou alí a súa carreira.

O historiador navarro Patxi Abasolo, que foi informado en detalle da vida de Etxarren, afirma que viviu na Costa do Palacio 3.ean nos últimos anos e que, segundo outras fontes, acabou na rúa. Pero todos coinciden nunha cousa: A gran Mademoiselle Agostini morreu na miseria en 1921. En contraprestación, iso si, unha rúa da Chantrea ten hoxe o seu nome –real–.