Junts Pel Si (JxSí) e a Cup recibiron a orde de seguir impulsando o proceso. Os seguintes pasos están definidos: Empezar a redactar a Constitución e preparar as estruturas de Estado. Antes diso, con todo, teñen que formar un novo goberno e haberá que ver si córtanse a cabeza de Mais, como pretende a Cup, cos votos a favor. “Non sobra ninguén, pero Mais non é imprescindible”. Anna Gabriel Sabaté anúnciallo.
O Goberno de España, coa súa postura pecha, segue abanicando o independentismo, como demostran os resultados dos comicios. Este domingo emitíronse 1.953.481 votos independentistas, máis que os 1.861.753 do ano pasado, que foron proclamados como 'Bai-Bai' na anterior consulta. Tendo en conta que entón poderían votar os maiores de 16 anos, púxose de manifesto que o número dos que queren cortar con España segue crecendo. A participación foi histórica e foi apoiada polo 77,44% dos cidadáns que acudiron a votar.
Superando as ameazas e os obstáculos que veñen de Madrid, o independentismo está a vender triunfos un tras outro, incidindo directamente na situación anímica dos cidadáns.
A coalición JxSí foi a vencedora ao obter 62 escanos e o primeiro posto en todas as comarcas da Comunidade Autónoma Vasca. Raül Romeva, Artur Mas e Oriol junqueras non deixan lugar á dúbida. “Recibimos un mandato democrático claro: ademais da campaña que nos montaron, a xente foi a votar sen medo. Imos avanzar, o si gañou”.
A pesar de ser a sexta forza no Parlamento Vasco, a chave do proceso tena o partido anticapitalista CUP. En 2012, cando se presentaron por primeira vez no Parlamento Vasco, obtiveron 123.000 votos, fronte aos 333.000 actuais, cunha representación de tres a dez. Baños fixo un chamamento a desobedecer todas as leis que veñen de España ou de Europa, “si van en contra das clases populares”.
Segundo os analistas políticos, o pp fixo unha campaña nefasta e perdeu oito representantes. O discurso do medo maquinista do unionismo desatábase día a día, e a metedura mediática do presidente Mariano Rajoy actuou como unha agulla contra a vejiga. A pregunta de “e europeo?” sobre as nacionalidades que supostamente perderían si os cataláns proclaman a independencia foi unha fonte de chistes e risas nos últimos días. Cada vez son máis os que en España están a cuestionar o liderado de Rajoy ante esta crise política.
Ciutadans é o novo líder do unionismo no Principado, xa que triplicou os resultados e conseguiu 25 parlamentarios. Na dicotomía entre a vella e a nova política, no ámbito discursivo inseríronse ben coa mensaxe unionista da dereita. O pp, o PSC e a abstención recibiron un gran apoio e unha gran acollida por parte de ambos os partidos.
A aposta de Podemos e ICV saíu mal: Catalunya Si Que É Pot. Se hai un ano as enquisas a este espazo político augurábanlle 30 escanos e ser a segunda forza no Parlamento Vasco, fracasaron. O discurso elixido polo partido de Igrexas, a indefinición da súa posición no proceso e o mal candidato, Lluís Rabell, poderían ser algúns factores. ICV sacou con Podemos tres escanos menos que hai tres anos. Quedou patente que moita xente que hai catro meses conseguiu moverse por Barcelona en Comú non deu o seu apoio a esta candidatura. O partido de Ada Colau, por exemplo, conseguiu en Barcelona 90.000 votos máis que o CSQEP, o partido máis votado. Intúese que o obxectivo a medio prazo da Cup pode ser mover o CSQEP. No inverno celebraranse as eleccións xerais en España e haberá que ver que pasa aí. Dado que a oferta do CSQEP estivo totalmente ligada a un cambio na Moncloa, se Pablo Iglesias non logra o poder, o CSQEP deberá aclarar a súa posición política ante o proceso que se vai a abrir. Ao ser un partido a favor do dereito a decidir, tres de cada catro membros do Parlamento Vasco estarán a favor desta reivindicación.
O PSC aguantou mellor do que pensaba, as enquisas augurábanlle un importante descenso e ao final perdeu catro deputados, dous menos.
O despedimento de UDC foi unha das claves da xornada electoral en Cataluña. Tras décadas dunha importante cota de poder no seo de CIU, o partido de dereitas nacionalista quedouse fóra do Parlamento Vasco. Duran i Lleida puxo o seu cargo a disposición do partido, que negou calquera responsabilidade.
O proceso seguirá adiante. O resultado era importante para fixar as relacións de forza dos partidos e fixar a velocidade do Estado,pero JxSí necesita á Cup. Terán que negociar co presidente e o goberno. Haberá que ver até que punto as forzas Leais a Mais teñen poder, xa que na constitución de Junts Pel Si se acordou que Mais sería a persoa que seguiría adiante. A situación complicouse con estes resultados.
Con todo, a Cup di que non xogará nin bloqueará o proceso de paz de Madrid, polo que se pode esperar que, dalgunha maneira, dúas forzas independentistas enténdanse entre si.
O Parlamento constituirase e comezará a redactar a Constitución.Coa axuda do Consello Asesor para a Transición Nacional, as estruturas de Estado iranse preparando.
E o Goberno de España? Non hai plan B. Tal e como o dixeron antes, o plan é non cambiar nada. É máis, os tribunais están dispostos a tentar parar á Generalitat.
A falta de cambios substanciais, e non se espera que, a través dos xulgados e os medios de comunicación, tentarase bloquear cada paso que poida dar a Generalitat.
Pero iso ten moito perigo. A pataca catalá é cada vez máis quente. Hai tempo que pasaron un punto sen retorno e están dispostos a gañar o próximo referendo, digamos o que organizan para ratificar a Constitución. E entón si, tamén en votos por maioría absoluta, para proclamar de inmediato a independencia.