Tras un concurso de acredores no que a empresa Koxka participou no último ano na loita entre dous proxectos, atopamos a Ramón Salinas Garrido entre os seus papeis. É ex traballador de Koxka e unha das poucas persoas que prepararon o proxecto para dar saída á que fóra a súa empresa. Salinas pasou os últimos meses entre as follas que ten nas súas mans, xunto a outros compañeiros, desenvolvendo o plan de viabilidade da empresa e o modelo de empresa. A aposta por unha sociedade laboral pasa por pór aos traballadores en primeira liña e tomar como modelo a cooperativa de traballo.

En 2014, a planta esborrallouse e máis de duascentas persoas quedaron na rúa, segundo os datos facilitados por Eustat. Ante o temor de que pasase a concurso de acredores e quedase para a chatarra se ninguén llo collía, os traballadores viron a posibilidade de recuperar o Koxka. Transcorreron anos de vaivéns: Desde a súa entrada no ERE en 2009 até o seu último remate en 2014, tiveron que ver os despedimentos, que o resto dos traballadores puxéronse a disposición do grupo AYAC, denominado fondo de empresa putre, e como este acumulaba a débeda sobre a débeda. A dirección do AYAC marchouse despois de encher os petos cos beneficios do Koxka e deixar un buraco na Seguridade Social de 7 millóns de euros. Esta débeda dificultou o concurso de acredores, xa que a lei que entrou en vigor en setembro de 2014 establece que a débeda deberá ser recibida polo seguinte acredor. Este piso económico foi rexeitado por varias empresas interesadas e os traballadores presentaron a súa proposta.

Protección de 108 membros

Bailando entre papeis e informes, Salinas sácanos o primeiro borrador que lle presentaron ao administrador. Coa adhesión de 108 membros, cada un deles mostrou que estaba disposto a pór 25.000 euros por cabeza, que dependían dos cálculos do paro, e volver pór en marcha Koxka con ese diñeiro. “Desde aquel primeiro borrador aprendemos moitísimo”, ri Salinas de face ao informe, “o noso obxectivo era dalgunha maneira presentar un proxecto, pero nós non somos empresarios e dun día para outro elaborar un plan de viabilidade dunha fábrica non é nada fácil”.

Con todo, tiveron á vez a ex directivos con outro proxecto empresarial, e aínda que os traballadores se mostraron dispostos a falar, sempre recibiron unha resposta negativa.

Os traballadores presentaron un proxecto empresarial para crear un SAL (Sociedade Anónima Laboral) baseada nos valores da economía social. Din que todo o proceso de elaboración do proxecto levouse a cabo con total satisfacción e transparencia por parte dos seus socios, e consideran que ese é o camiño. Pero non só quedáronse nas palabras escritas no proxecto, senón que desde o principio puxéronse en práctica os valores desa suposta empresa construída de cero, segundo Salinas.

O grupo de traballadores ofreceu unha cantidade que serviría para a chatarra da compra, alegando que o valor real das naves era o mesmo, mentres que o diñeiro que cada traballador debía achegar do seu peto sería para pór en marcha a empresa. Algúns dos clientes xa obtiveran a aprobación e o apoio de varios provedores e estaban dispostos a retomar o contacto con eles.
Con todo, ao administrador non lle pareceu que se ofreceu suficiente diñeiro e entregou a empresa a un grupo de ex directivos que ofreceu unha cifra máis alta. Supoño que estará no diñeiro.