A espada non pertencía a Damocles
Siracusa (Sicilia), c. 405. Dionisio I.ak –ou Dionisio o Vello– alcanzou o poder da colonia grega e converteuse en tirano de Siracusa. Desde entón, os seus inimigos non lle faltarían tanto dentro como fóra da casa.
Na corte de Dionisio vivía un home chamado Damocles, que envexaba ao seu señor. “Se estivese no seu lugar... Se eu tivese o seu poder... Se eu posuíse os seus bens... Se eu fose Dionisio...”, repetía constantemente nos corredores do palacio. Un día, Dionisio tivo noticia da envexa dun cortesán, e mandou a Damocles que fose ao seu encontro. “Teño que irme e mentres tanto déixoche o meu posto”, díxolle, “así terás que facer os meus traballos e verás dúroo que é gobernar”. Entón fixo colgar sobre o trono un fino fío e atado ao fío a espada espida. Obrigou a Damocles a sentar no trono, coa punta da súa espada colgando sobre a cabeza. “Ves a espada? A pesar do menor cambio no ambiente, caerá sobre ti”. Quería mostrarlle os perigos do poder a través da súa espada, o que supuña estar rodeado de envexa, conspiración e falsos halagos. Damocles, arrepiado, se arrodilló aos pés do seu amo, pedindo perdón.
Non sabemos até que punto a lenda é verdadeira, pero a inventou plenamente como metáfora do reinado de Dionisio. Damocles non fixo máis que uns instantes baixo a espada de Dionisio, pero o tirano, a. Até o ano 367 pasou anos no punto de mira dos inimigos de todo tipo.
Loitou varias veces contra os cartagineses e conseguiu grandes vitorias a pesar de non lograr a total expulsión da illa. Tomou o Rhegium e estendeu o poder do Siracusa sobre o Adriático. Foi conquistado e incinerado en Epiro, matando a 15.000 molosianos... A medida que aumentaron os territorios dependentes e os mercenarios adxacentes, o número de inimigos no estranxeiro foi crecendo. En Siracusa tamén había unha multitude de inimigos; o seu autocracia causou a decadencia da democracia polisaca, e os aristócratas perderon o poder nas intrigas contra o tirano que se mantiveron desde o principio do seu mandato. No século XV a. Morreu nun banquete en 367, envelenado, segundo algúns, por orde do seu fillo e herdeiro, Dionisio o Mozo. A corda da espada, suspendida sobre Damocles, cortouse por fin co tirano debaixo.
Golfo de Ambracia (Mar Jónico). No século XV a. 2 de setembro de 31. Os romanos lograron a vitoria na batalla naval de Accio e aseguraron o control sobre Exipto. Por tanto, a hexemonía grega no Mediterráneo dáse por concluída nesa data, pero a influencia helénica... [+]
Grècia, a. C. Segle IV. Diversos pensadors grecs, com Aristòtil o Heraklides, van escriure sobre els etruscos, recollint una opinió negativa sobre el poble que vivia en el centre i nord de la península italiana. Les dones etrurianas van ser especialment criticades i... [+]
Antzinako Greziako hainbat tenpluen sarreretan, eskailerez gain, arrapalak topatu dituzte.
Atenas, K.a. 448-432. Akropoliaren gailurrean Iktinos, Kalikrates eta Fidias arkitektoek diseinatutako tenplua eraiki zuten, Atena Partenos jainkosari eskainia.
