Desde a guerra, desde as guerras en territorios que ás veces non coñecemos ou que se nos esqueceron, ultimamente volveuse a revivir o problema dos refuxiados que foxen e dos inmigrantes que queren saír adiante dalgunha maneira. Especialmente este verán. Sacudiu a conciencia de moita xente. Estude a oportunidade de sacar un libro respecto diso. Rexeitar, de momento, o proxecto sobre a precariedade dunha nova euskaldun cun toque feminista.
Historia: A bimba contesa, lida nA Reppublica mentres tomaba café nun bar de Livorno (fronte a Piccola Venecia) o 29 de agosto de 2015, foi recollida no artigo nata a súa un gommone.
Nun bote rescatado polos gardas da costa preto de Lampedusa, entre os 103 inmigrantes que chegaron procedentes de Libia, hai unha muller morta. Moi novo. Nixeriano. Nunha “zona” de Libia, á espera de poder cruzar a Italia, probablemente pariu en moi mal estado hixiénico e médico por unha nena chamada Gift (Agasallo). E embarcouse con ela cando tivo ocasión, pero quen sabe por que parto a nai morreu no medio da viaxe. As mulleres da barca atoparon o corpo en estado de conservación.
O neno foi rescatado en primeiro lugar. Os gardas trasladáronlle a un hospital de Lampedusa para que sexa sometido a unha investigación médica. O neno está a salvo. A muller que reclama o corpo da súa nai, a súa irmá, que se atopaba no mesmo bote, axuda a Gift no hospital.
O asunto complícase cando dous mozos nixerianos acoden á policía e din que cada un é seu. A presunta tía, de nacionalidade nixeriana, afirmou que o pai "de verdade" quedouse en Nixeria. O caso foi encomendado á sección de crimes da comisaría de Agrigento. Até aquí había unha noticia.
Plan de novela: Dous policías encárganse de investigar a quen pertence o neno. Non hai posibilidade de proba xenética (inventar unha escusa: orzamento, burocracia, ao sistema non lle importan as contas de filiación dos excluídos). A investigación comeza entre dous posibles pais. De onde viñeron, onde andaron, como coñeceron á nai de Gift... Non sacan nada claro dos datos cruzados coa tía do neno.
Un dos policías podería ter o seu apelido na localidade de Salamone. Sicilia. Crese que o apelido Salamone pertence ao sur de Italia e descoñécese a súa orixe. Fixo un xesto ao eco bíblico da necesidade de elixir entre dous pais. En efecto, nun momento determinado tería que polas nun apuro tal que o verdadeiro pai preferise mesmo á filla co outro. Ameazar con enviar a Gift de volta a Nixeria? Nin sequera así logra disimular a falsidade. Todo o mundo coñece o truco da Biblia. Ambos preferiron que o outro sexa Gift a que o neno volva a un territorio sen futuro (sic). Con todo, o inspector Salamone, instintivamente, sabe que un deles, o que parece indiferente, é o pai, aínda que non pode demostralo.
Os seus superiores ínstanlle a tomar unha decisión. Non contesta. Segundo o procedemento burocrático, o neno é entregado á tía. (Cambio? : en lugar de ser a tía do neno, converteríaa na tía da nai).
Pasou o tempo. Os homes que tía tía tía de Nixeria chamou aos seus pais a unha reagrupación familiar reuníronse en Italia. Salamón leu o informe e esqueceuse do asunto. Veos unha vez. O pai de Gift é un vello que suxeita á súa tía pola cintura. Está claro que esta muller utilizou a Gift para traer ao seu marido a Europa. Talvez, fóra do traballo e da lei, busca ao seu pai. 400 páxinas. Renombrar ao neno: Chamar agasallos é demasiado evidente para unha novela.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]
Unha pantasma atravesa as cociñas: As pantasmas de Carlos.
Karlos non se presentou ao Master Chef Celebrity. Tras analizar o seu patrimonio culinario, ten moi claro que non vai superar a selección dos seus adversarios. De feito, a Academia da Gastronomía e os medios de... [+]
En 2018 apaguei as redes sociais e a maioría das comunicacións dos dispositivos para tentar controlar onde centrarme na vida. Cada día sigo nesa tarefa, á luz da polilla, porque a miña curiosidade busca constantemente información fresca que me axude a entender a realidade... [+]
Beyoncé ao descanso dun partido de fútbol americano en Houston, Texas. A cantante estadounidense ha saído ao centro do estadio cun traxe de cowboy ao que tivo acceso. O chapeu cóbreo o bonito, as pernas as botas longas até os xeonllos. O escaso traxe branco móstralle as... [+]
O novo mandatario sirio retirou a man ao peito do ministro de Exteriores alemán, a ministra, e negoulle o apertón de mans. Amablemente, Annalena Baerbock sofre un desprezo. Antes, o sirio Ao-Golani tendeu a man ao ministro de Exteriores francés, Jean-Noel Barrot, e... [+]
A mañá de ano novo é o título dunha redondez creada por Joxe Ansorena, irmán do noso avó Isidro, para que os txistularis tocasen polas rúas durante a mañá do ano novo. No aire desa melodía, iamos recollendo os restos da noite, como os camións do lixo. Unha vez, un... [+]
Gritabamos “Ano novo, que nos trae?”, á volta da primeira noite do ano, aos prematuros que cruzabamos polo camiño. Esperando aos poldros, borrachos, nós. E como aínda non había runner nin selfie, atopariamos á maior parte dos rusos que saíran para botar abaixo os... [+]
Donald Trump tomará de novo posesión do seu cargo o próximo 20 de xaneiro e volverá exercer o cargo de presidente de EE. Si no anterior mandato, 2017-2021, mostrouse pouco vergoñoso na toma de decisións, neste mandato eliminará eses escasos complexos e fará o que queira,... [+]
A consecución da Selección de Euskadi foi, sen dúbida, un logro histórico. Pero se queda niso, para moitos vascos –eu tamén, porque son navarro– será o día máis escuro e triste. Despois de gozar da alegría e a calor dos primeiros días, volvamos á realidade.
De... [+]
Os profesores de audición e linguaxe (PDI) e logopedas son profesores especialistas que traballan tanto na escola pública como na concertada. Entre as súas funcións está a atención directa ao alumnado con dificultades de linguaxe e comunicación, pero tamén o... [+]
As vítimas creadas polo PAI non son só docentes funcionarizados grazas ao proceso de estabilización provocado pola Lei do PAI, senón moito máis. A algúns se lles deu unha certa visibilidade mediática como consecuencia do recurso interposto por Steilas, pero a maioría... [+]