Xapón 1832. Segundo as leis draconianas do shogunato de Tokugawa, os xaponeses non podían abandonar o país e o delito castigábase coa morte. Otokichi, de 14 anos, era un barqueiro de quince metros de vela que facía o traxecto entre Nagoya e Edo para o transporte de arroz e porcelana. Con todo, debido a unha forte tormenta, o barco perdeuse á deriva no océano Pacífico. A carga de arroz deulles para comer durante longo tempo, pero o escorbuto atacou duramente á tripulación e en poucos meses morreron todos menos Iwakich, Kyukichi e Otokichi.

Despois dun ano perdido, chegaron á actual fronteira entre Estados Unidos e Canadá, á costa de Oregón. Os macahíes non foron ben recibidos, pero as exóticas visitas, tomadas prisioneiras polos indios, non tardaron en chegar ao capitán inglés McLoughlin. A incapacidade dos occidentais para separar aos asiáticos non é nova, e o capitán considerou ao tres prisioneiros chineses. Inglaterra comezaba a comerciar co xigante asiático, e o militar pensou que o trío podía beneficiarse. Os xaponeses desprendéronse e foron conducidos a Vancouver. Alí o párroco ensinoulles inglés e en 1834 estaban preparados para ir á metrópoli. Atravesaron de novo o Pacífico. Pasaron por Hawai, chegaron case á Antártida e, ao cabo de sete meses, chegaron a Londres. Pero o Goberno tiña outras prioridades, e despois de facer un pouco de turismo nesa época, cando era a principal metrópoli do mundo, tres mariñeiros tiveron que volver partir.

Chegaron a Macao. Otokichi estudou chinés alí, e en 1937 presentóuselles a posibilidade de volver ao seu país natal no buque estadounidense Morrison. Pero as leis illantes xaponesas estaban aínda en vigor, e o buque foi collido con canonazos cada vez que tentaban botar áncoras nalgún porto. O rastro de Iwakichi e de Kyukichi perdeuse, pero seguiu viaxando desde Otokich, facendo de tradutor en barcos mercantes ingleses.

En outubro de 1854 Inglaterra e Xapón asinaron un tratado de amizade no que Otokichi foi o tradutor. O Goberno xaponés perdooulle todas as penas de morte que xa tiña acumuladas e deulle permiso para quedar na illa. Pero John Matthew Ottoson, que xa tiña o nome en inglés, rexeitou a oferta.

Morreu en 1867 en Singapura, o mesmo ano en que se aboliu o shogunato. Tras moitos séculos de illamento, Xapón abriuse ao mundo, como anos antes fixera Otokichi de forma involuntaria.