Movemento político para vivir libremente o sexo
- A organización xuvenil Kitzikan creouse no principio do ano. Aúna a sexualidade e a acción política. Contra o heteropatriarcado, queren recuperar a actitude política radical de outrora. Os traballos, que comezaron a traballar por comarcas, teñen como obxectivo estender a actividade a toda Hego Euskal Herria.
A organización xuvenil Kitzikan presentouse o pasado 31 de xaneiro. Decenas de persoas congregáronse no gaztetxe de Bergara (Gipuzkoa). Entre os individuos e os grupos convidados atopábanse o sindicato LAB, Euskal Herriko Bilgune Feminista, o grupo feminista Medeak e Ernai. Chámanse novos, pero non miran á idade, o que queren destacar é o espírito xuvenil. Trátase dun proxecto que se está traballando en Araba, Bizkaia e Gipuzkoa. Organizáronse por comarcas e os grupos formáronse en Donostia-San Sebastián, Vitoria-Gasteiz, Bilbao, Marxe Esquerda e Uribe-Kosta, entre outros lugares. As Xuntas Rexionais actuarán con autonomía por encima da estrutura xeral.
1969 en recordo
Din que queren recuperar as raíces do comezo do movemento de liberación sexual. O comezo sitúase en 1969, en Nova York (EEUU), durante os disturbios que se produciron no famoso bar Stonewall. Os traballadores do sexo, os transexuais, os travestis e os homosexuais enfrontáronse á policía, e a revolta durou varios días.
Segundo algúns, aquela explosión non durou moito. Nos anos 1980 produciuse unha ruptura no movemento de liberación sexual e desatouse o movemento queer. Este pensamento vai máis aló da ideoloxía LGBT, abarcando minorías sexuais que van máis aló da heterosexualidad, a heteronormatividad e o binomio muller-home. Segundo o discurso Queer, o espírito de 1969 perdeuse e o modelo heterosexual devorábase. Kitzikan non se considera a si mesmo un movemento queer, non tomou ningunha denominación, pero se sitúa moi preto dese movemento.
Segundo Ekaitz Ferreiro, membro de Kitzikan, nos últimos anos producíronse outros feitos a ter en conta: “A crise económica empezou en 2006; o movemento de liberación sexual tentaba volver asentarse; e xurdiron problemas locais en Ucraína, como consecuencia da Primavera Árabe en Turquía, etc.”. Ferreiro supervisou o movemento xerado a nivel internacional nos últimos anos: O Kaos GL de Rusia e Ucraína, o movemento queer polo racismo en EE. UU., a intifada queer en Turquía, tamén en Palestina...
Neste contexto nace Kitzika co obxectivo de recuperar unha posición política radical contra o sistema heteropatriarcal.
Preguntado por si no
País Vasco hai movementos como os que quere Kitzikan para encher o buxán, Ferreiro respondeu: “Tendo en conta a situación sociopolítica de Euskal Herria, a forma de organizarse e loitar, a conciencia crítica, houbo máis movementos que noutros moitos lugares, e neles, tamén na liberación sexual, as formas de facer foron máis coherentes. Polo menos naquel principio si”. Ferreiro representa o movemento de Euskal Herria máis radical, máis político, menos preto dos centros de poder. EHGAM puxo como exemplo. Cre que aínda está bastante preto desas reivindicacións iniciais. Con todo, cre que tras o auxe, prodúcese un envellecemento ou unha relaxación, e que os movementos quedan sen forza e sen posibilidade de cumprir os seus desexos.
Hai que celebrar o Día Contra a Homofobia?
En 1990, a Organización Mundial da Saúde sacou a homosexualidade da Clasificación Internacional de Enfermidades. En base a esta decisión, preparouse o Día Internacional Contra a Homofobia. Celebrouse por primeira vez o 17 de maio de 2005. Ao seu xuízo, non é necesario celebrar que as organizacións mundiais haxan sacado a homosexualidade da lista das enfermidades mentais. Ferreiro cuestionoulle que os mesmos que organizan o 17 de maio non cuestionen que a transexualidad estea na mesma lista: “A transexualidad cuestiona o réxime da heterosexualidad, xa non só están os homes e as mulleres, senón que se reivindica unha terceira persoa”. De ser así, aproveitarán para a loita o Día Contra a Homofobia, para lembrar que aínda hai moitas existencias e prácticas que se consideran enfermidades.
O 28 de xuño si
O movemento LGBT (Lesbiana, Gai, Bisexual e Transgénero) confirma o 28 de xuño como o Día da Liberación Sexual. Para o membro de Kitzikan, este día é moi importante para o movemento: Aquel 28 de xuño de 1969, ante o sistema heteropatriarcal, naquela ocasión, ante a policía, decidiron non someterse. Ferreiro engadiu que desgraciadamente se conseguiu despolitizar tamén ese día, e que se converteu nun escaparate cheo de bares e empresas. Pero non no País Vasco. Aquí segue sendo un día de loita e reivindicación. n
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]
Zamora, finais do século X. A beiras do río Douro e fóra das murallas da cidade construíuse a igrexa de Santiago dos Cabaleiros. Nos capiteis interiores da igrexa represéntanse escenas variadas con contido sexual: unha orxía, unha muller espida sostendo o pene dun home…... [+]
