Intercambio
As flores son de moitas clases. Sintetizan e dan paso á causa da vida da planta. O obxectivo da planta é a proliferación e esta é a razón de ser da flor. A mestura dos dous sexos que se produce na flor achega froito, é dicir, un colector de sementes.
Para levar a cabo esta mestura, cada especie investigou, desenvolvido e deseñado a súa propia flor. É o resultado de miles de anos de traballo, pero están a renovarse continuamente. I+D+i. Adaptación permanente para garantir a continuidade da descendencia da súa especie no futuro.
Este traballo da planta está a dar resultados incribles. Un dos máis espectaculares é o da familia dos que teñen flores ou compostos. As máis coñecidas son a margarida (Bellis perennis) e o girasol (Helianthus anuus). Son flores que teñen o aspecto dunha margarida. Realmente son grupos de flores, inflorescencias, na linguaxe dos botánicos. Os conxuntos florais dos compostos adoitan ser redondos e teñen flores de dous tipos: flores alargadas cunha cor rechamante no exterior –ámame, non me ama, ámame, non...–, e flores pequenas que enchen o interior.
Si ámanos ou non, pongámonos no lugar da abella, que voa, dun lado a outro, e que percibe a distancia espectaculares flores redondas. O círculo onde se depositan estas flores exteriores, o destino ao que vai dirixirse, mostraráselle ao porteiro tan claro como a súa diana. Esas flores exteriores que fan un círculo impresionante son estériles. O seu traballo consiste en facer atractiva a batería para traer abellas a outras flores: estíranse e vístense de cor. Están dispostas a esterilizarlas para que as flores de á beira se fecunden e dean sementes.
Ademais dos compostos, outras plantas tamén utilizan esta estratexia: hortensias (Hydrangea sp. ), Os parentes do Viburnum opulus gaukar, etc. Algunhas flores son atractivas ou simples reclamos. Renunciaba á súa, á dos demais. Separámonos. Para contraer matrimonio.
Este traballo da planta está a dar resultados incribles e os que vai dar...
Na nosa latitude a suor da maior parte das plantas móvese na primavera, e nesta época gozaremos das grandes floraciones. As flores son o símbolo da beleza: para ver, para cheirar... E para probar? Comiches algunha flor? Seguro que si.
Quen non comeu alcachofas (Cynara... [+]
Lilipak edo nartzisoak loretan dira. Nabarmen adierazten dute mendean hartutako bere lurren berri. Neguan loratzen dira, kolore zuri-hori ikusgarritan, eta usaina bafadaka hedatzen dute. Multzoka bizi dira; lurpean erraboila emankorra dute, eta bat zen tokian, urtetik urtera... [+]
Udari begira jarri gaituen eguraldi honek landareak ederki mugitu ditu. Gu ere bai. Zaldibarren, Eitzaga auzoko zabortegiko madarikazioaren ardurak eskatzera, eta langileei, haien senideei eta auzotarrei babesa emateko manifestazioan Eibarko Amañatik abiatu ginen. Hasi... [+]
Recordo de neno como o chamabamos o “chito”. A flor lembrábanos a cabeza da galiña. José María Lakoizketa recibiu o nome de “kurkubia” en Bertizarana en 1888, xa que o seu froito se asemella a un kurkubi ou botello. Di que en Cinco Vilas chámanlle “cascabel”... [+]
O perigo de extinción das plantas pode ter moitas razóns. Antigamente dividíanse en tres grupos: enfermidades, pragas e herbas ou plantas “malas”. Hoxe en día téndese a chamar peste a todos os desastres das plantas. Antes chamábase praga a un accidente causado pola... [+]
Na pila de estiércol e desperdicios adoita haber un hóspede no verán, aínda que non sempre: estramonio ou estramonio, Datura stramonum. Algúns tamén recibiron os nomes de “carboeiro” ou “higuzoro” para esta planta. É unha planta rechamante, ergueita, cun follaje... [+]
O ano de Dalia, a pinnata Dahlia, foi elixido este ano polos organizadores da festa. Ben dito, é o ano de Dahlia. Os dicionarios e enciclopedias en eúscaro chaman “dalia” a esta planta; eu creo que deberiamos chamala “dahlia”.
Os invasores españois que coñeceron a... [+]
Púxenme un pouco máis tranquila o día en que a noite se fixo máis longa que o día claro e alégrome de que esteamos seis meses así. Non podo negar que o verán foi fermoso, pero cheira mellor ao outono. Ás plantas failles “xices” coa chegada do outono. As horas... [+]
Sábese que as plantas cheiran, cada vez máis. Hai tempo que sabiamos que o martingal das plantas era para protexerse dos animais herbívoros: a planta que foi mordida solta o cheiro para avisar ás plantas veciñas, que amasarán as follas e non serán de gusto para o... [+]
Ultimamente preguntaba a Joxe Anton Arze, un dos paisajistas vascos máis belos, sobre os nomes das plantas que tiñan flores brancas. Xa está baixo a súa luz esmorecente.
Lilipa dos poetas (Narcissus poeticus), Perico de estrela (Stelaria holostea), Espino branco... [+]
O seu parente é o O-Belar (Papaver somniferum), pero en comparación con el, é a Michoneta (Papaver Rhoeas). A mapoula é moi coñecida; tamén se lle coñece como “urdemutur” e “urdamutur”. Ao chegar a primavera, a terra ruborízase cada ano. Tamén revive o rubor da... [+]