Algúns din que a infancia é a auténtica patria dun, pero outros, como crearon a banda de rock Aberri Txarrak, quizá non esteamos tan seguros diso. Para moitos, a palabra patria é demasiado gorda e fálase de comunidades ou identidades que parecen máis útiles. Con todo, ao tratarse de nomes colectivos, é imprescindible encaixar dentro destes conxuntos á xente, dividindo o mundo –e ao noso alcance, Euskal Herria, ou máis concretamente Nafarroa– en grupos, situando a toda a cidadanía nun ou outro, sen excluír a ninguén das comunidades previamente delimitadas.
Desta maneira, adaptamos a diversidade e a complexidade do mundo á medida da nosa intelixencia limitada e escasa para facernos crer que somos máis rápidos do que realmente somos. No ámbito político, á falta de intelixencia hai que sumar a grave necesidade de supervivencia dalgúns partidos. Curiosamente, quen non se coloca a si mesmo nunha comunidade, ou noutra, introduce a todos os demais cidadáns nun conxunto determinado, clasificándoos a todos –fóra del, por suposto–, facendo de Adam o omnisciente da Xénese: como un só ser humano, puxo nome a cada animal, pero a salvo, fóra do zoológico.
Cada vez que un partido político navarro utiliza a palabra transversal, ou se ofrece como ponte entre ambas as comunidades, pon de manifesto un malvado interese: a necesidade da existencia de ambas as comunidades; e si existe un conflito entre elas, o seu pretendido labor de ponte bienintencionado será máis necesaria.
Con todo, necesitamos unha ponte se hai dúas beiras. Canto máis se afastan as beiras, máis urxente é a ponte. Por tanto, si é imprescindible que sexa unha ponte para a supervivencia política dun partido, ten que haber marxes, é dicir, a existencia das dúas comunidades, aínda que sexan inventadas. Pero hai dúas comunidades en Navarra? Onde estou, de quen son? Euskaldun berri, oito apelidos españois, pamplonés, esposa castellanoparlante, pais inmigrantes de Castela, familia política da Ribeira. Como case todos os navarros, a vida é confusa e diversa. Ah! Non te preocupes. Un político clasificarame, darame a coñecer en que comunidade estou, para redondear a distribución que lle interesa.
Afortunadamente, Navarra non é Sudáfrica –onde naces, onde es negro ou branco–, nin Palestina-Israel –xudía ou árabe– nin Irlanda do Norte –católica ou protestante–. Por nacemento, non somos nada, nas nosas mans está o que queremos ser: son decisións políticas, non étnicas ou relixiosas. A cuestión é que temos dúas linguas –algunhas falamos as dúas, outras non falamos máis que unha–, e a esencia do conflito político céntrase nos dereitos democráticos: quen me manda vivir con quen, ou que bandeira temos que pór no noso concello, entre outros moitos exemplos?
Nós mesmos, aínda que non somos nada. Ou quizá precisamente por iso, porque non somos nada.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
"O obxectivo do pleno de Oyón é claro, lexitimar legalmente os megaproyectos enerxéticos con irregularidades substanciais na tramitación"
O pasado mércores vivimos un día duro e desagradable, non só para Labraza, senón para todos aqueles pobos que estamos ameazados por... [+]
Do mesmo xeito que coa axuda dos artistas vivimos o florecimiento de Euskal Herria, tamén nesta ocasión, co seu impulso, sigamos facendo o camiño xuntos, dando o apoio necesario aos presos políticos, exiliados e deportados vascos
O lector xa sabe que a Asociación Harrera... [+]
A epistemoloxía, ou teoría do coñecemento, é unha das principais áreas da filosofía e ao longo da historia sucedéronse importantes debates sobre os límites e as bases do noso coñecemento. Nel atópanse dous poderosos correntes que propoñen diferentes vías de acceso ao... [+]
Esta semana tivemos coñecemento de que o Xulgado de Getxo arquivou o caso dos nenos de 4 anos de Europa Ikastetxea. Isto lévanos a preguntarnos: están dispostas as instancias xudiciais, policiais… para responder as demandas dos nenos? Protéxense de verdade os nosos menores... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]