Agora sementes de allos porros
Este ano vin máis vermes que nunca polas derrotas (Allium porrum). Un pequeno verme chamado acrolepiopsis assectella ten o costume de caviar o corazón do allo porro. O allo porro é unha planta dun só ollo; todas as follas crecen ao redor dun só brote, e logo se tonificará para dar unha flor. O que se produce neste brote, o da manteiga, aliméntase ben o verme. Na primavera e verán chega a bolboreta, que pon ovos no allo porro ou na terra de ao redor. Deles nacen os pequenos vermes, que comezan directamente a comer. Os vermes poden vir na planta de allo porro que compramos. Mesmo despois de cambialos, dos ovos da bolboreta. Non hai moitos insectos que ataquen ao allo porro, superando as súas propias defensas naturais, aromas e catas intensas. O máis enfermo, o moi bribón.
O allo porro máis saboroso ponse agora que pasou frío durante o inverno. Sorpresa, desvergonzada! Parece un pouco repugnante. O verme meteunos nunha boa lea. Algúns quedaron sen facer nada.
Si quérese un allo porro sen pedras no inverno, hai que traballar dúas cousas, a cal máis fácil. O primeiro consiste en sacar a planta do muarte e pola ao sol durante 36-48 horas antes de cambiala. Que se seque ben. Como un sobriño que chora, dá un pouco de pena, pero a planta non sofre. Si leva dentro ao pequeno verme como hóspede, el matarao por falta de auga. Despois, unha vez modificada a planta, regala con moita profundidade e frecuencia ata que quede ben pegada. O segundo, pór zanahorias entre os allos porros, allos porros rodados ou rodados entre as filas sementadas previamente pola zanahoria. Apio como a zanahoria, cuxo cheiro non gusta á bolboreta e que non se vai a achegar. Dirixirase á horta contigua.
Logo, non o esquezas, levanta a terra axiña que como saia o allo porro. Para o ano que vén deixarás os ovos que puxeron alí sen protección.
Non te perdas o inverno que vén si posche a traballar!
Ten follas pequenas e peludas na parte inferior e alarga a cabeza entre 20 e 40 cm. Coñécese como Viagra búlgara, Sideritis scárdica. É unha planta azulada, xa que os seus cabelos lle dan unha cor azulada. Habita nos puntos rochosos das altas montañas e todo o que viviu... [+]
Euskal Herrian bertakotzat dugun baratzegintza eredua produktu historiko modernoa da guztiz. Oraintxe landatuak izango dituzten Ezpeletako, Ibarrako eta Gernikako piperrak; Tolosako babarrunak; Arabako patata; edo Duzunaritzeko arto gorria; guztiak dira 1492tik Amerikako... [+]
Datorren uztailean izango al dugu lanik? Izango al dugu labore uzta biltzeko lanik? Gure aldean, etorkizuna planifikatzeko eta antolatzeko gaitasun handia dute landareek; ia landare guztiek. Bere zikloa biziko den tokian gertatuko diren gorabeheretara egokitua izango da... [+]
Omiasainando todos os froitos metidos”, di a expresión. Mandio é un puñado de mazás, cabaza e kiwi (Malus domestica, Cucurbita maxima e Actinidia chinensis). Outros moitos máis serán millo (Zea mays); ou fabas (Phaseolus vulgaris); pataca (Solanum tuberosum), cebola... [+]
Tes unha horta? De neno, as dúas hortas que coñecín en casa tiñan un muro. Un na volta e o outro nun lado. Unha boa utilización dos muros fará que a horta teña un gran beneficio. Creará un refuxio: colocarase no lugar axeitado para facer sombra, ou para protexerse de... [+]
Getxoko Itzulbaltzetan abuztuaren 12an udaltzainek baserritar bati barazkiak errekisatu izana salatzeko egin dute protesta Uribeko Kostako Agroasanbladak deituta.
Aproveito o eco que me dá esta tarde para comentarllo ao lector: fóronse os días máis longos do ano e a noite alargouse e a luz do día comezou a acurtarse. Isto terá consecuencias terribles nas plantas e evitemos en nós.Este verán que acabamos de
comezar e que vai ir... [+]
Facer un buraco co plantador e meter a planta. Xa están plantadas as guindillas da dor (Capsicum annuum), que quentará para o verán deste ano. Só de pensalo, os meus dentes puxéronseme suorentos.
No noso pobo o río Oria convértese nunha rise, e nas persoas das ribeiras... [+]
Desde o vermello, Rubus fruticosus e Rubus ulmifolius. No talo vermello os novos brotes e follas son vermellos, aínda que pronto se veran verdes. No outono, mesmo cando o frío lle queime a pel, as follas volveranse vermellas. Vermello na manteiga e vermello no lixo vello... [+]
A maioría das colleitas realizáronse. O final do ciclo das plantas é o xerme que dá inicio ao ciclo doutra nova planta. Cando repomos a colleita adoitamos recoller froitos ou sementes e comeremos das dúas para quentar o inverno. A planta destinou enormes forzas á... [+]
O allo, Allium sativum, nunca falta na nosa cociña. Cabezales secas colgando todo o ano e novo durante o primeiros seis meses. As cabezas de allo e os grans están a desviarse de casa á horta, a época de seméntalas. Tamén despois, fóra da época de sementa, o allo deberá... [+]
A tempada do allo xa está aquí. Tempada de sementa de allo. O da súa colleita será máis tarde, e el ten que empezar a traballar na cabeza. Na cabeza, o do allo. Pero non todos buscamos a cabeza do allo. Cada vez vese máis a miúdo nas hortas o allo sementado para verdes... [+]
Contesto cun punto, non de temor, senón de respecto e vergoña, cada vez máis a miúdo, a quen me pregunta case calquera cousa nas plantas. E ese punto é cada vez máis grande.
Pola noite, alguén me preguntou cando se debe sementar o tomate (Solanum lycopersicum). Eu estaba... [+]