Rocka, bere zentzu zabalenean, oso eremu aldakorrra eta desorekatua da milaka arrazoiengatik. Era berean, pertsona batek baino gehiagok osatzen duten proiektuak iraunkorrak bilakatzea zeregin aski zaila da, interes, behar eta egoera pertsonal askok iraute hori baldintzatzen dutelako. Are gehiago, proiektuak trukean partaideei ematen diena zenbatzeko edo ukitzeko zaila bada. Asko eman behar du norberak proiektuak iraun eta motibazioa biderkatuta emaitza hobetzeko. Musikaren esparruan asko aipatu izan da badirela estilo konkretu batzuk –erritmoz eta intentsitatez lasaiagoak direnak– urteek aurrera egin arren, emaitza parekoa izatea posible egiten dutenak. Eta ez, aldiz, gainontzekoetan.
Anestesiak asko du gogoeta horietatik, baina bere existentzia eta praktikekin gauza asko erabat gezurtatzen ditu. Taldea sortu zenetik 27 urte betetzear dauden arren, agertokira igotzen diren bakoitzean –guztietan– hastapenetako ilusio eta motibazio bera transmititzen dute, itzela. Eta, badirudi, urteak pasatzeak ez diela indarrean, energian eta irmotasunean ezertxo ere eragin; nik alderantziz esango nuke, are eta irmoagoak eta basatiagoak dira gaur egun. Aipatuko nuke, baita ere, taldearen hiru sortzaileak –Mikel, Dani eta Beloki– ez direla zahartzen, baina hori beraien sekretuaren parte da.
Inguruko eta kanpoko ezerk eragiten ez dion makinaria da Anestesia, bere erloju, bihozkada, egutegi eta elikadura propioa duena, bakarra. Albiste dira egunotan beraien seigarren lan luzea, Zirkulutik espiralera (Bonberenea Ekintzak) kaleratu dutelako, Terapia argitaratu zutenetik bederatzi urtera. Bitarte horretan lauzpabost kontzertu egin dituzte beraiek nahi izan duten toki, baldintza eta giroetan.
Halabeharrez, taldearen aurpegi eta erreferentea Mikel Kazalis da, proiektu hau jaio aurretik Espainiako Estatuko thrash-metalaren aitzindari Estigia taldea sortu zuena. Gerora horren ibilbidea eten egin zuten eta Kazalisek lehen aipatutako bi lagunekin Anestesia cerebral eta Moralidad maketa gordinak kaleratu zituen, Mikelek berak gaztelaniaz abestuak. Baina arazo batzuk medio abesteari utzi behar izan zion. Bitartean, Fermin Muguruzak jaiotzear zegoen Negu Gorriak proiekturako fitxatu zuen.
Ordurako, Anestesiak euskarazko kantuekin grabatuta zuen Toki berean EPa, Hardcross eta Esan Ozenkik elkarlanean kaleratutakoa. Hortik aurrera, zarauztarrek thrasha, metala eta hardcorea gizarteratzeko egindako lan itzela publiko gisa gorpuzten joan zen eta Esan Ozenkirekin elkarlanak luze jo zuen: Gorrotoaren ahotsa (1993), Erantzun (1995), Gu (1997) eta Ultrakomunikatzen (2000).
Kazalisek Anestesiaren ibilbidea –garrantzitsuena eta berezkoena– beste proiektu sendo batzuekin tartekatu izan du (Negu Gorriak, 2Kate, Kuraia eta Matxura) eta bidean Ibon abeslari-piztia batu zitzaien, baina Anestesia beti egon da hor, zutabe bat bezala, inoiz atzerapausorik eman gabe. Halakoa da ere Zirkulutik espiralera azkeneko lana, arrakalarik gabekoa, thrasharen esentzia gaur egunera ekarri eta death, hardcore eta grind-arekin are eta sendoagoa eta bortitzagoa bilakatzen duena, baina era berean, estiloz inoiz baino irekiagoa ere badena.
Sorprendeume –en bo sentido– este novo proxecto. En Bergara, Aitor Aldanondo, creado ao redor dunha pedra, ten moitos sentidos. Neste traballo quixo sacar dalgunha maneira o que viviu durante anos.
Aldanondo iniciou a súa carreira musical no grupo da Brigada Criminal,... [+]
Con motivo dun documental sobre Eñaut Elorrieta, convidáronme a Tabakalera fai dous ou tres semanas. Gustoume a invitación á estrea coloquial, pero cando me acheguei ao cine empecei a atopar moita xente, aí Paul e Itziar, aí Maiz, aí Eneko, Olatz e Idoia, aí Miren, aí... [+]
Ás veces hai que unir moitos elementos para obter un resultado que non prevexas. Isto ocorreu dalgunha maneira co grupo Feline, creado entre Gernika e Bermeo. Iñaki Baini, do grupo Primeiros Auxilios punk, comezou a xogar coa electrónica en casa e gravou algunhas maquetas. A... [+]
"Aquí, como unha revelación, vese máis claro o espazo e o tempo". Miren Narbaiza volve e grazas. Narbaiza é un dos cantantes máis especiais da escena. Non hai máis que ver como goberna as novas cancións.
Porque á maioría dos creadores pásanos que o que facemos é a... [+]
Alegreime moito de que os irmáns Artza, xunto coa posta en marcha da nova discográfica, tivesen a intención de recuperar e sacar en vinilo a maqueta de Barrakos, onde a compraría? De feito, a maqueta citada, de 1990, é un tesouro que a nosa música quedou inadvertido na... [+]
Non hai outro camiño, hai que cambiar o que non che gusta e crear algo máis: rompelo e empezar de cero. Esa foi a base do punk, e iso é o que Leire Led Inferno (voz) e Txerra Bolinaga (batería) decidiron cando o grupo Piztupunk disolveuse voluntariamente e decidiron desde... [+]
Si es dos que escoitas música en Internet, case seguro que coñeces Kokoroko. Igual cres que non, pero colle un segundo e busca a Abusey Junction. O riff melancólico guitarra de Óscar Jerome foi coñecido por estar entre os favoritos do algoritmo de plataformas como Spotify... [+]
O grupo Neoma leva á percusión da tradición, cun coidadoso molde electrónico. Leire Etxezarreta, Amets Ormaetxea e Irati Gutierrez de Arrasate, Garazi Otaegi de Asteasu, Eneritz Aulesti de Zarautz, Maria Lasa de Zizurkil e Alaitz Eskuero de Deba son o sete membros. Todos son... [+]
En 1988, en plena etapa de mocidade punk e RRV en Euskal Herria, entre Bilbao e Santurtzi, catro valentes mozos que miraban á música transoceánica, incluídas as antípodas, fundaron o grupo A Seita, un dos impulsores do pioneiro fanzine A Herdanza dos Munster. Ademais de... [+]
Euskal Herria non emitirá historias como Searching for sugar man. Diminuídos e desfavorecidos, que lle imos a facer. Pero este pequeno pobo, e o gran inferno, é o que deu moitos mitos que saen das sombras e volven ás sombras.
Na década de 1980 tivo a súa bautizo musical o... [+]
O grupo Perlata de Arrasate non vai casar con case ninguén. Desde 2015 están a facer o seu propio camiño, mirando o que se fai ao seu ao redor, pero nunha dirección e ritmo propios e non tranquilos. Levan bastantes discos e quilómetros nas costas. Sorprendeume, pero ao... [+]
A crise pandémica foi tamén unha nova oportunidade de rexeneración, como demostrou o grupo Odolaren Mintzoa de Usurbil. O seu traballo burlándose da normalidade, foi curado a lume lento nos estudos Garate de Andoain. Coa axuda de Kaki Arkarazo recolle 8 cancións... [+]
Calquera de nós, cada un de nós, somos necesariamente un reflexo nadando nun mar inmenso rodeado de ameazas, oportunidades e outros moitos seres vivos. Temos un bo traballo na xestión da nosa propia liña de flotación, ademais de elixir ben que recoller e prescindir das... [+]
Ao final fíxoo. Por fin, tras anos de andaina, o bertsolari Odei Barroso sacou o seu primeiro traballo en solitario. Bo, o bertsolari non. Raplari antes de ser bertsolari. Pero a sabedoría do verso vén ben comenenciuda, para dicir con rima aos que tiña que dicir e sacuderse... [+]