Sempre me sorprende Joseba Irazoki. Cando o vexo tocando en público e ouzo un traballo seu, apláudoo, porque sempre me ensina algo especial ou diferente. É un músico excepcional, é capaz de tocar calquera tipo de música ou estilo, si, pero ten moita curiosidade e imaxinación e saca moi ben o que ten dentro. Actúa como sente, libre, sen vergoña, sen complexos, e é evidente que se divirte moito explorando novos camiños. Todo isto é moi apreciable.
Na súa traxectoria publicou numerosos traballos (Oso banda, Ninika, Arimaren bila, Euria ari, Negurdin, Persoa, Folk me laztana, Fóra do lugar, Dose, Toki, Olatuak, O home fíxose can, O home fíxose can, O home fíxose con moitos músicos e grupos (Xabier Montoia, Petti, Onddo, Rrueda, Benito........
Joseba Irazoki e os seus amigos completaron o disco o ano pasado, pero a idea xurdiu un ano antes. Na casa de cultura Lugaritz de Donostia/San Sebastián, propuxéronlle a Joseba que fixese un concerto con outros músicos. Naquela época actuaba a soas, como un one man band. O concerto saíu moi ben. Joseba probou algunhas cancións novas no programa, empezou a traballar sobre elas, e por último, Joseba Irazoki e o seu amigo fixeron un disco.
As cancións deste traballo naceron na súa maioría en forma de riff, pero están moi ben vestidas co son de conxunto. As melodías son suxestivas, emocionantes, matizadas e matizadas, e teñen un toque misterioso. Algunhas son tranquilas e suaves e outras máis vivas. Entre outras, pódense escoitar bonitas melodías, toques de rock, ritmos repetitivos, e tamén pasaxes de experimentación e psicodelia.
Destaca a produción. Joseba e Johannes Buff fixeron un gran traballo, e nótase que fixeron un gran esforzo nos arranxos. As guitarras son a base, pero tamén destacan as voces, os instrumentos de vento e corda e o resto de instrumentos musicais.
Joseba Irazoki e os seus amigos e amigas son: Joseba Irazoki (voz, guitarra, banjo, autoharp e produción), Felix Buff (batería e percusión), Ían Urizar (trompeta e clarinete), Igor Telletxea (trombón e vibráfono), Jaime Nieto (baixo), ager Insunza (guitarra e violín), Johannes Buff (guitarra en directo). A masterización correu a cargo de Jonan Ordorika e o deseño correu a cargo de Ramón Zabalegi.
As músicas foron creadas por Joseba Irazoki Es para min? excepto o canto, que foi creado por Felix Buff. Os autores das palabras son Dani Irazoki, Mikel Taberna, Pello Lizarralde, Orixe e Beñardo Goietxe.
As cancións falan sobre relacións e amor, entre outras cousas: “O pasado, a lúa na túa boca, a ferida sempre deixa unha mancha, a unha á outra” (Pasado, Mikel Taberna); “A túa lingua na miña, a lúa vella, eu non son ninguén para levarche a ti” (Da boca, Mikel Taberna); “Plisti ta plasta dut maiteminaren blai, o corazón do viño no corazón.
Tamén da fuxida: “Estou na beira do bosque esperando un milagre, hai miles de fungos durmidos alí, no cálido ventre do bosque, son bos e malos mellores, estou na beira do bosque esperando un agasallo, recólloos e devóroos, e levaranme moi lonxe” (Lindero do bosque, Pello Lizarralde).
E tamén fan crítica e denuncia: “Para inventar e enriquecer aos tolos” (Bonbilla e Elektrotxatarra, Beñardo Goietxe); “Cantas novas casas, tantas antigas débedas, tantas mentiras como débedas, mentiras no banco” (Desauzidioa, Beñardo Goietxe).
Estou a escoitar o disco unha e outra vez, e en cada audición as melodías de Joseba e dos seus amigos suxírenme algo novo.
Un forte aplauso, Joseba!
Sorprendeume –en bo sentido– este novo proxecto. En Bergara, Aitor Aldanondo, creado ao redor dunha pedra, ten moitos sentidos. Neste traballo quixo sacar dalgunha maneira o que viviu durante anos.
Aldanondo iniciou a súa carreira musical no grupo da Brigada Criminal,... [+]
Con motivo dun documental sobre Eñaut Elorrieta, convidáronme a Tabakalera fai dous ou tres semanas. Gustoume a invitación á estrea coloquial, pero cando me acheguei ao cine empecei a atopar moita xente, aí Paul e Itziar, aí Maiz, aí Eneko, Olatz e Idoia, aí Miren, aí... [+]
Ás veces hai que unir moitos elementos para obter un resultado que non prevexas. Isto ocorreu dalgunha maneira co grupo Feline, creado entre Gernika e Bermeo. Iñaki Baini, do grupo Primeiros Auxilios punk, comezou a xogar coa electrónica en casa e gravou algunhas maquetas. A... [+]
"Aquí, como unha revelación, vese máis claro o espazo e o tempo". Miren Narbaiza volve e grazas. Narbaiza é un dos cantantes máis especiais da escena. Non hai máis que ver como goberna as novas cancións.
Porque á maioría dos creadores pásanos que o que facemos é a... [+]
Alegreime moito de que os irmáns Artza, xunto coa posta en marcha da nova discográfica, tivesen a intención de recuperar e sacar en vinilo a maqueta de Barrakos, onde a compraría? De feito, a maqueta citada, de 1990, é un tesouro que a nosa música quedou inadvertido na... [+]
Non hai outro camiño, hai que cambiar o que non che gusta e crear algo máis: rompelo e empezar de cero. Esa foi a base do punk, e iso é o que Leire Led Inferno (voz) e Txerra Bolinaga (batería) decidiron cando o grupo Piztupunk disolveuse voluntariamente e decidiron desde... [+]
Si es dos que escoitas música en Internet, case seguro que coñeces Kokoroko. Igual cres que non, pero colle un segundo e busca a Abusey Junction. O riff melancólico guitarra de Óscar Jerome foi coñecido por estar entre os favoritos do algoritmo de plataformas como Spotify... [+]
O grupo Neoma leva á percusión da tradición, cun coidadoso molde electrónico. Leire Etxezarreta, Amets Ormaetxea e Irati Gutierrez de Arrasate, Garazi Otaegi de Asteasu, Eneritz Aulesti de Zarautz, Maria Lasa de Zizurkil e Alaitz Eskuero de Deba son o sete membros. Todos son... [+]
En 1988, en plena etapa de mocidade punk e RRV en Euskal Herria, entre Bilbao e Santurtzi, catro valentes mozos que miraban á música transoceánica, incluídas as antípodas, fundaron o grupo A Seita, un dos impulsores do pioneiro fanzine A Herdanza dos Munster. Ademais de... [+]
Euskal Herria non emitirá historias como Searching for sugar man. Diminuídos e desfavorecidos, que lle imos a facer. Pero este pequeno pobo, e o gran inferno, é o que deu moitos mitos que saen das sombras e volven ás sombras.
Na década de 1980 tivo a súa bautizo musical o... [+]
O grupo Perlata de Arrasate non vai casar con case ninguén. Desde 2015 están a facer o seu propio camiño, mirando o que se fai ao seu ao redor, pero nunha dirección e ritmo propios e non tranquilos. Levan bastantes discos e quilómetros nas costas. Sorprendeume, pero ao... [+]
A crise pandémica foi tamén unha nova oportunidade de rexeneración, como demostrou o grupo Odolaren Mintzoa de Usurbil. O seu traballo burlándose da normalidade, foi curado a lume lento nos estudos Garate de Andoain. Coa axuda de Kaki Arkarazo recolle 8 cancións... [+]
Calquera de nós, cada un de nós, somos necesariamente un reflexo nadando nun mar inmenso rodeado de ameazas, oportunidades e outros moitos seres vivos. Temos un bo traballo na xestión da nosa propia liña de flotación, ademais de elixir ben que recoller e prescindir das... [+]
Ao final fíxoo. Por fin, tras anos de andaina, o bertsolari Odei Barroso sacou o seu primeiro traballo en solitario. Bo, o bertsolari non. Raplari antes de ser bertsolari. Pero a sabedoría do verso vén ben comenenciuda, para dicir con rima aos que tiña que dicir e sacuderse... [+]