Dor de cabeza do astrónomo
Dise que un grajo pode recoller mil landras e escondelas para o inverno. Hai quen di que pode acumular até 5.000. Hai científicos e astrónomos de todas as opinións... Cada un di o seu, pero o grajo non se quita o seu azul.
Non coñezo a un imbécil como o grajo. Cantos, berros, tumultos, pío, tumulto, escápanse de todo. Todos os seus cantos agraciados acaríñanme as orellas, amor meu. E o que o sabe non ten jaqueca.
Os científicos e afeccionados á astronomía, si, teñen moitas dores de cabeza. Dor de cabeza despois da dor de cabeza. E é que non vai ser fácil saber si son mil ou 5.000 landras. Preguntei á concubina... E parécelles que o mundo vira en torno á dor de cabeza. Os pobres. Dor de cabeza no vinatero...
O dióxido de xofre (SO2) prodúcese na propia fermentación para transformar o azucre en alcol. É un antioxidante que impide o crecemento microbiano. Destruírao. Ao ser un traballador tan delicado, dánselle aos viños doses extraordinarias de sulfito. Así, o adegueiro sabe que o seu viño vai durar moito tempo, a dor de cabeza é unha dor de cabeza. O adegueiro quítase a dor de cabeza e dállo no vaso. “Contén sulfitos”. Dor de cabeza para el. Sexa ou non astrónomo, beber viño e ter dor de cabeza non é de estrañar. Son traballos de sulfito. Azpilanes. O xofre que se emprega na vinificación é o derivado do petróleo. Do petróleo ao viño, ao noso combustible.
Na vinicultura biodinámica que está a crear os mellores viños da actualidade, os que dan especial importancia á lúa e aos planetas dos astrónomos comezan a utilizar o xofre natural dos volcáns. Os romanos din que usaban o Etna. Eles si que sabían que era a dor de cabeza e o afeccionado á astronomía.
O día excede a noite co equinoccio de primavera. Este ano ocorreu o 20 de marzo, ás 22:59 horas, abrindo a porta da primavera. O prefixo Eki significa o mesmo. Até entón a noite fora máis longa. O día e a noite tiveron doce horas. Desde entón o día alárgase e a noite... [+]
Hai moito tempo que o tempo está na nosa liña, pero o clima é relativamente recente. Non hai que aclarar demasiado o que é o cambio climático. Explicar que é a paisaxe si é unha necesidade máis vermella. Está en plena actualidade organizar conferencias, mesas redondas... [+]
É o momento de recoller os froitos e polos en camiño ao lagar. Pera (Pyrus communis), mazá (Malus x domestica), uva (Vitis vinifera)... Parece un camiño curto e rápido, pero hai que traballar unha chea de rodeos e as súas variantes ata que o froito se converta en mosto e... [+]
No País Vasco a agricultura é a historia da colonización permanente. Como en todas partes. Antes non se cultivaba a terra; antes non se sementaba a colleita; gozábase do que antes non se comía. Trouxérano todo doutra parte. Moitas destas historias foron escritas polos... [+]
Volvendo aos viños que se elaboran cos cultivos, a madreselva esquerda (Humulus lupulus) é conservadora e agregadora de cata amarga. A unión de cultivos e madreselvas produce moitos sucios chorros, especialmente nos países da cervexa. Un amigo acábame de explicar as... [+]
Na nosa casa coñecémolo co nome de madreselva (Humulus lupulus). De feito, traballouse a torto e a dereito nas ribeiras do río do noso país, coincidindo coa expansión da cervexa. Aprendemos que se lle chama tamén lagosta, cervexa, cervexa, verruga e herba á esquerda... [+]
A primavera tróuxome o tema ao nariz. C. traballaba en diversos centros de investigación de Nova York. Bushdid, M. Oh! Magnasco, L.B. Vosshall e A. Un artigo publicado polos científicos Keller en marzo de 2014 no prestixioso “Science Magazine” produciu un gran balbordo. O... [+]
Terminan os curiosos días interanuais, os que se comen e beben das emanaciones da terra. Comerei do mellor ao mellor. Supostamente. Botellas de cava e champaña pesadas son fáciles de bailar. Aínda que hoxe en día son de todo tipo, antes era a sidra do outro barril. Cando a... [+]
