Os metais pesados son o argumento de moitos activistas contra o compost. De feito, cando se realizan as análises do compost, aparecen os metais pesados, o que suscita o problema da saúde.

Xeralmente denomínase metal pesado aos metais que poden producir algún tipo de dano para o medio ambiente ou para a saúde. Como se observa, esta definición é bastante difusa e na actualidade non existe un acordo global na definición concreta do metal pesado. Con todo, os metais pesados están presentes en moitas contornas e áreas, e dependendo desas contornas e áreas, atopámonos con diferentes tipos de metais pesados.

Os metais pesados máis comúns que se estudan no mundo do compost son o cadmio, o cobre, o níquel, o chumbo, o zinc, o mercurio e o cromo.

Estes metais pesados poden ter dúas orixes: Poden estar no mesmo solo onde está o compostador ou nos residuos orgánicos que depositamos no compostador. De feito, nos alimentos que consumimos a diario hai metais pesados, xa que forman parte dos organismos de carnes, peixes e plantas e non só dos peixes e residuos cociñados. Os seres humanos tamén temos metais pesados no noso interior, imprescindibles nunha proporción determinada no noso día a día, pero tamén existen metais pesados que non teñen unha función específica no noso organismo e que poden ser tóxicos a altas concentracións. Neste grupo atópase, por exemplo, o mercurio que utilizamos até agora nos termómetros de casa ou nas pilas.

Na análise de metais pesados do compost mídense as concentracións de cada un dos metais pesados antes mencionados. Dependendo da cantidade de metais pesados, e tendo en conta outros parámetros como a taxa de germinación, a presenza de bacterias patóxenas…, o compost obterá uns valores nas análises; en función destes valores, o compost clasificarase na categoría A, B ou C. A categoría A, por exemplo, é o compost que se pode utilizar na produción ecolóxica, que en teoría é da mellor calidade.

Con todo, segundo o Estado, os valores para obter a categoría A, B ou C son diferentes, por exemplo, para obter a categoría A no Estado español, un quilo de compost seco non pode conter máis de 0,4 mg de mercurio, mentres que en Grecia pode chegar a 5 mg de mercurio. Por tanto, a lexislación sobre análise de calidade do compost é moi vaga, na Unión Europea dise unha cousa e nos Estados Europeos outra, pero quizá en todas as leis tamén ocorre así, non?

Mentres tanto, segue compostando e máis que de metais pesados, preocúpache de ventilar ben!