Pasaron tres anos desde que ETA anunciase o cesamento definitivo da súa actividade armada e non queda claro cal é a situación do proceso de paz, pero non a boa. Non parou do todo, en 2014 celebráronse numerosos actos ao redor das vítimas, algúns deles coa mirada posta no un ao outro e para avanzar conxuntamente.
O tema da narración tamén segue adiante, xa que o protagonista principal do relato é o tempo e este segue adiante. Outra cousa é que así se vaia ben. Quen cren que o relato non vai estar só no proceso, e quen sabe si pode haber un marco de relato común entre quen len o “conflito” e o “terrorismo”. Non en negrita, pero en tragamonedas sería máis fácil. O debate entre os grupos de amigos das principais tradicións políticas da sociedade vasca é testemuña diso. Análises totalmente diferentes, pero tamén espazos compartidos, sobre todo ao redor dunha idea: a sociedade vasca necesita a paz e as consecuencias do conflito ou o terrorismo teñen que canalizarse. Na determinación de quen, cando e como se volven a pór en marcha as concepcións, pero na maioría dos casos son espazos de acordo que, si desenvolvésense, darían un acordo global. Trátase dun acordo global que se dá noutros moitos conflitos no mundo. Pero tamén moitas veces o seguimento do simple prensado. Aquí aínda non hai un acordo xeral, pero tampouco se vai a dar unha presión, entre outras cousas, porque o Estado non conseguiu a vitoria política. Iso é o que aínda está a buscar, e si iso non se pode, polo menos atascar na medida do posible un futuro proxecto nacional.
ETA deu o paso máis importante: abandonar a actividade armada. A esquerda abertzale política tamén deu os pasos máis firmes: un, convencer aos que tiñan armas; e dous, aprobar a Lei de Partidos Españois. A verdade é que deu os pasos máis firmes para iniciar un proceso de paz. O camiño da unilateralidad esixíao e así o vai a seguir esixindo, tamén nos ámbitos dos presos que se atopan nestes momentos en situación de pil-ping e o desarmamento. A día de hoxe, os paros que se dan nestes ámbitos afectan sobre todo á propia esquerda abertzale, tanto na resolución das consecuencias do conflito como no desenvolvemento dun proxecto nacional cun obxectivo histórico. Como desbloquear, entón? É dicir, e utilizando a brocha gorda, primeiro hai que resolver o conflito e logo chegará o momento de mergullarse en proxectos nacionais? Ou se vai a desbloquear das consecuencias do conflito en pleno proxecto nacional?
Un dilema de capacidade de resposta, pero que necesita inevitablemente a alianza do mundo político, social e institucional dos jeltzales. Os jeltzales non están presionados desa forma, pero dificilmente poden pensar que os problemas do pasado só son os da esquerda abertzale. O tópico é o seguinte, pero tamén a verdade: as feridas mal pechas maréanse.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
“Kasu, ez gitxu lo!”. Gure denbora eta manerekin baina heldu gira.
Azaroaren 25ean Baionako elgarretaratzera joan ez joan eta autoak nola partekatu pentsatzetik (joan-jina bi oren), bat-batean Lartzabalen elgarretaratze bat antolatu genuen, eta 47 emazte bildu!... [+]
Nahiz eta Nazio Batuen Erakundeak (NBE) 1977an nazioarteko egun bat bezala deklaratu zuen eta haren jatorriaren hipotesi ezberdinak diren, Martxoaren 8aren iturria berez emazte langileen mugimenduari lotua da.
Aurrekoan, ustezko ezkertiar bati entzun nion esaten Euskal Herrian dagoeneko populazioaren %20 atzerritarra zela. Eta horrek euskal nortasuna, hizkuntza eta kultura arriskuan jartzen zituela. Azpimarratzen zuen migrazio masifikatua zela arazoa, masifikazioak zailtzen baitu... [+]
Ez dut beti ulertzen nola aritzen ahal diren lur planeta honetako zati okitu, zuri, gizakoi eta kapitalistako aho zabal mediatikoak, beraiena, hots, gurea, zibilizazioa dela espantuka. Berriak irakurtzen baldin baditugu, alta, aise ohartuko gara, jendetasuna baino, barbaria dela... [+]
Administrazioko hainbat gai, LGTBI+ kolektiboko kideen beharrizanak, segurtasun subjektiboa, klima aldaketa, gentrifikazioa, ikus-entzunezkoak erabiltzeko modu berriak, audientzia-datuak jasotzeko moduak, dislexia, ikuspegi pedagogiko aktibo eta irisgarriak, literatur... [+]
Auzitan jar ez daitekeen baieztapen orokor eta eztabaidaezinaren gisan saldu digute hizkuntzak jakitea printzipioz ona dela, baina baditu bere "ñabardurak", edo esanahi ezkutuagokoak. Hemengo ustezko elebitasun kontzeptuaren azpian dagoen baina kamuflatzen den... [+]
Otzandu egin gara, katalanak eta euskaldunok, ekaitzaren ondoren. Saiatu ginen, bai; sendo ekin genion, eta gogor kolpatu gaituzte; ezin izan genien gure helburu zuzen, ezinbesteko, sakratuei eutsi. Eta porrotaren mingostasuna dastatu dugu, eta bigundu egin gara irabazleen... [+]
Iragana ulertzen saiatzen eta etorkizuna bideratzen, oraina joaten zaigu zenbaiti. Nire proiektuetako bat (hasi baina landu ez dudana oraindik) dudan zuhaitz genealogikoa egitea da. Horretan lagunduko didan liburutxo bat ere erosi nuen. Baina, hain da handia lana, liburutxoa... [+]
Desgaitasun fisikoa duen arkitekto baten alabaren etxea bisitatu ondoren idazten dut honako hau.
Desgaitasun fisikoa duten pertsonen taldeek ez dute arkitektoa maite, beraien bizitza zailtzen duen gaizkile bat kontsideratzen baitute. Gorrotoa ulerkorra da: arkitektoaren lanak... [+]
Ortutik itzuli berritan erabaki nuen Twitterretik alde egitea, oraindik Twitter zenean. Auzolan batera joan nintzen, brokoliak eta azaloreak landatzera, eta mindfulness efektua zapuztu zidan algoritmoak, idazle feminista transgorrotatzaile baten txioak jaurtitzearekin... [+]
Martxoaren 8a hurbiltzen ari zaigu, eta urtero bezala, instituzioek haien diskurtsoak berdintasun politika eta feminismoz josten dituzte, eta enpresek borroka egun hau “emazteen egunera” murrizten dute, emakumeei bideratutako merkatu estereotipatu oso bati bidea... [+]
Batzuendako, dirutza izatea ez da nahikoa, eta euren ego hauskorrek diruaren txintxina ez ezik, protagonismoa ere eskatzen dute. Aberats okituak izatea nahikoa izango ez balitz bezala. Beti gehiago behar dute, anbizioa deritzote antsia horri, baina botere gosea eta nabarmendu... [+]
Bi neska komisarian, urduri, hiru urtetik gora luzatu den jazarpen egoera salatzen. Izendatzen. Tipo berbera agertzen zaielako nonahi. Presentzia arraro berbera neskek parte hartzen duten ekitaldi kulturaletako atarietan, bietako baten amaren etxepean, bestea korrika egitera... [+]
Iragan urtarrilaren hondarrean, Bretainiako lurraldeko bi hizkuntza gutxituei buruzko azken inkesta soziolinguistikoaren emaitzak publiko egin zituzten bertako arduradunek. Haiek berek aitortu zuten harriturik gertatu zirela emaitzak ikustean. Hain zuzen ere, egoerak eta... [+]